Albert Heijn deed hen iets Zakdoeken wassen een naar karwei GEBRUIK KLEENEX TISSUES Albert Heijn Er zijn winterslapers en eindeloze langslapers Daarom deden zij alles voor de zaak Altijd prima gewerkt $4 TISSUES MACARONI 2pak DAT WAS EEN FEEST! Vele chefs opgeleid TOMATENPUREE 3 49 TOMATEN-KETCHUP 68 GERASPTE KAAS <oo33 SINAASAPPEL TOETJE Verschillende motieven W. H. MIKS A. v. HARDEVELD G. R00R 100 GRAM GELDERSE SNELKOKEND voor maakt u het leven goedkoper! intens schoon Kippesalade GROOTSTE AH-SUPERMART IN HET met macaroni AMSTELVEENSE SHOPPING-CENTER Winkel om van te watertanden heerlijk... tam verse gebakken verpakte Colovinylvloeren kunnen glimmen Hoe en waarheen ALLERHAiNDE OKTOBER 1961 yiT er toekomst in het kruideniersvak? Wie daaraan nog mocht twijfelen, zal door de levenswijze verhalen van drie „oud- AH-gedienden" wel tot ander inzicht komen. Zij hebben iets in hun leven bereikt, waard om (nu de rustdag is aangebroken) met voldoening op terug te zien. Zij hebben tijden van op- en neer gang meegemaakt. Maar hoe de omstandigheden ook waren, levensmiddelen moesten er altijd zijn. Daarom is het kruideniers- vak een vak van alle tijden; extra dynamisch in deze tijd, met zijn krachtige ontwikkeling tot zelfbediening en supermarts. In die ontwikkeling passen jonge mensen, die uit hetzelfde hout als de oude „veohters"-generatie zijn gesneden, die, misschien meer nog dan zij, de mogelijkheden hebben hun kansen te grijpen W. H. Miks geslaagd l HeUn zegt, dat doet-le." De heer W. H. Mlki zegt het met nadruk èn hij méént het. Hij ls 83 en nog tó vief en mon ter, zó beweeg lijk en helder dat sommige zestigers er bij staan te blozen. Toen hij als jongen van veertien een boodschap bij de kruidenier moest doen, is hij er maar gelijk geble ven. Die man zei: „Hein, wil je hier komen werken?". Hein deed het en bleef ln het vak tot hü op z'n 65ste van zijn AH-pensloen ging genieten, nu alweer achttien jaar terug. Vastigheid De heer Mix heeft altijd vooruit gewild. Van z'n eerste baantje bij het onaanzienlijke zaakje in de Amsterdamse binnenstad, waar hij iedere week een gulden rijker werd, stapte hij al gauw over naar een ander, dat hem 25 pet. meer opbracht. En vandaar naar een fijne zaak: ham en rookvlees rag fijn snijden met de hand en de ont sluiering van alle geheimen van Indische ingrediënten. Maar zelfs dat was hem niet genoeg. Hij wilde vastigheid, een bedrijf met basis en ruggegraat. Voor hem was dat Albert Heijn. Op zijn 32ste kreeg hij de kans en nog geen jaar later was hij AH- chef in Weesp. Met de hondekar reed hij z'n klanten in de wijde omtrek af en boerde goed. Twee jaar later opereerde hij in Den Bosch en was vooral bij de schip pers en de boeren gevierd. Dweilen knippen De Eerste Wereldoorlog bracht de heer Miks alle narigheid van dien. Maar een omzet wilde hij. Die behield-ie, maar knipte zelf dweilen van soldatendekens en overhandigde z'n klanten met evenveel zwier vuurmakers en wasknijpers als in beter tijden de fijnste rozijnen. De ziekte van zijn vrouw in de jaren dertig gaf zijn leven een andere wending, want het zaken doen was taboe. Weneer Gerrit" Heijn hielp hem uit de brand. Die stuurde hem naar Zaandam, waar hij alles van de AH-keuken leerde. Allemaal zaken, die hij moest kennen om een goede balans maker te zijn. Die functie bracht Voor de heldere huisvrouw een ware uitkomst! Handig, praktisch en hygiënisch. Voor verkoudheid, make up, babyverzorging enz. KLEENEX TISSUES: om altijd in huis te hebben. 75 STUKS (dubbele) MG. TRAM MARK KIMBERIY-OARK CORP. hem in alle AH-zaken van Ne derland, van Breskens tot Roo- deschool en van Den Haag naar Maastricht hij maakte dagen van 17 uur en meer. En desondanks: „Ik heb al tijd heerlijk gewerkt, nooit last gehad. Het was prima." Nog ieder jaar strijkt de heer Miks een aandeel in de winst op en tegen iedere Kerstmis bezorgt de post hem een attentie van het hoofdkantoor. Vierenveer tig jaar zat de heer A. van Harde- v e 1 d in het kruideniersvak waarvan vieren veertig bij AH. En hij kan het nóg niet laten. Want tussen Kerst en Oude jaar constateren de klanten van Hardeveld het AH-filiaal A' v' oaraevera Handelstraat in wijnkenner Utrecht ver heugd: „Ha, die oudere heer, die zo veel van wijnen weet, is er geluk kig weer." Met het grootste ge noegen helpt hij gedurende die da gen zijn schoonzoon, de heer Bos, door de enorme drukte. Maar daarna gaat het weer naar Baarn, naar zijn allervriendelijkst huis, zün prachtige tuin, de dam vereniging O.K.K. en de winke liersvereniging. Dat mag na 44 jaar. In 1912 kwam hij bij de AH-or- ganisatie in Amersfoort. Via het filiaal Viestraat in Utrecht, en als vervangend chef in de Twijnstraat in de Domstad, werd hij in 1916 chef in Zeist om in oktober 1918 zich definitief te installeren in de Baarnse Laanstraat, welk bedrijf hij in korte tijd zo'n omzet gaf, dat iedereen bij AH ervan stond te kijken. Zelfs in de laatste oorlog zette hij alles op alles om de verkoop op gang te houden. Toen in '44 de ver bindingen met Zaandam waren verbroken, ging hij zelf de boer op, maakte in Huizen met twee winkelmeisjes als paardjes voor de bakfiets een flinke schuiver, kocht surrogaten van van alles en nog wat in en beleefde het onuitspre kelijke genoegen, dat de slechte tijden zijn deel van AH niet klein kregen. „Ook dank zij mijn doch ter Alie nu mevrouw Bos voegt hij er schielijk aan toe. Die voerde zeven jaar lang de admi nistratie en plakte enige miljoenen distributiebonnen. Door zijn blakende ijver zag hij nog even het SD-gebouw aan de Euterpestraat aan de binnenkant. Alleen omdat hij weigerde een Duitse officier een pot jam te ver kopen, aangezien deze geen lege pot bij zich had. Een vriendelijke relatie hielp hem weer spoedig in vrijheid. Bakolietij d De heer Van Hardeveld spreekt met genoegen over de enorme groei van AH en de grote veran deringen die hebben plaatsgevon den. Hij herinnert zich de tijd dat de bakolie in de huiskamer bij de warme kachel uit grote vaten in blikken moest worden overge pompt. Ook de omzet uit 1918: 6 a 700 gld. per week. En „meneer Gerrit", die zei: „Maak jij daar nu eens 1500 van". Een bedrag dat nu gelijk de druppel op de gloeiende plaat is. Het hoogtepunt uit zijn AH-le- ven? Het veertigjarig bestaan in 1927. „Wat was dat een feest!" De heer Van Hardeveld kijkt op een prettig leven terug. Nu werkt hij tevreden in zijn tuin, helpt zijn vrouw met karweitjes en maakt zich eenmaal per jaar op voor een huitenlands reisje. SINDS febru ari is hij zichzelf niet meer. 's Och tends bü het wakker worden: „Geen sleutels meer, geen ver antwoordelijk heid, geen men sen om mee om te gaan En hij is pas 61 jaar, de heer Roor uit Hilversum. De vrijheid van het pensioen drukt hem. Men ziet het hem direct aan: dit is niet de man, die reikhalzend naar de datum, waarop zijn rusttijd zou in gaan, heeft uitgezien. Hij is één en al dynamiek, ondanks het bepaald niet gemakkelijke leven, waarvan hij 35 jaar aan AH heeft besteed. 35 jaar Vijfendertig jaar is een lange tijd, maar niet voor de heer Roor. Hij is een van die mensen, die van Roor dynamisch geldig tot en met woensdag 25 oktober GEEN Nu kunt u voordelig een macaronischotel met ham maken geen ophouden weten, die de bijna eeuwige vitaliteit bezitten. De heer Roor kent Albert Heijn van vóór en na de oorlog. Vóór de oorlog, toen de organisatie bij lange na niet de omvang had van nu, was hij een zwerver in het bedrijf. Vóór zijn entree bij het Zaanse bedrijf, wist hij al wat er in de kruideniersbranche te koop was en ook het kantoorleven was hem niet vreemd. Toen hij in de krant las dat AH mensen zocht voor op leiding tot winkelchef, meldde hij zich en werd aangenomen. Na ne gen maanden was hij bedrijfsleider in Apeldoorn om vervolgens in '26 naar het kantoor in Zaandam i*e verhuizen Toen kwamen er twee jaar Oos terbeek. twee jaar Hilversum, Ha venstraat, twee jaar verkooplei der van het expeditiebedrijf, dat het bezorgwerk uitvoerde, waarna hij er vlak voor de Tweede We reldoorlog het filiaal in de Kerk straat bij kreeg. Grote tijd Ook voor hem was het in de oor logstijd scharrelen. Pas daarna komt zijn grote tijd: in 1953 wordt de winkel omgezet in een zelfbe- dieningsbedrijf. Dan komen zijn grote talenten naar voren: die van de organisator. „Dat was alleraardigst", put hij uit zijn herinneringen. Diverse fi liaalchefs kwamen bij hem in de leer. „Dat had ik tien jaar eerder moeten hebben", verzucht hij hart grondig. Hij kent de psyche van de kopende huisvrouw. In zes jaar weet hij het personeel van 20 tot 15 man in te krimpen. „En toch gingen we allemaal 's avonds om zes uur naar huis „Ja, ik ben één en al Albert Heijn", verklaart hij. Bij zijn pen sionering heeft hij gevraagd toch nog iets voor het bedrijf te mogen blijven doen. Het werd hem toe gezegd en één opdracht bracht hij al tot een uitstekend einde. Hij po pelt in afwachting van de volgen de heel zorgvuldig, haal ook alle witte velletjes goed weg (die ma ken by verhitting de sinaasappel alleen maar bitter!) en snij daarna met een heel scherp mes de sinaas appelen in plakken. U haalt de pitten eruit en zet de sinaasappel schijven in een vuurvaste schotel met veel suiker erover. U laat ze daarin rustig een tijdje trekken en keert de plakjes af en toe om. Intussen maakt u een mooie gladde custard-vla, die u even. voordat u aan tafel gaat, over de zoete schijven sinaasappel giet. U klopt daarna een paar eiwitten stijf en bedekt de custard hier mee. terwijl u er tot slot wat kristalsuiker overstrooit, waarna de vuurvaste schotel de oven in gaat om er bij bovenwarmte een fraai goudbruin kleurtje op te laten komen! ciska verheul LUISTERWEER temperatuur en de vochtig heidsgraad van de lucht heb ben directe invloed op het mense lijke hoorvermogen, aldus heeft men vastgesteld. Het scherpst hoort men bij een temperatuur van 50 graden Fahrenheit. Dat is 10 graden Celsius. De vereiste vochtigheidsgraad moet zijn 70 percent. De volgende ideale toestand is die van 70 graden Fahrenheit en een vochtigheid van 50 tot 65. Als het heel koud is 20 graden onder nul of heel warm 90 graden F (plm. 33 graden Cel sius) dan wil het met het luiste ren ook niet zo heel goed. TTET is bekend dat tengevolge van een of andere ziekte de f mens soms gedurende zeer lange tijd onafgebroken kan sla pen. Er staan telkens berichten in de krant waaruit dat blijkt. In 1946 bleef de Australische Rita A r g a 1 1 ten gevolge van zo'n soort aandoening zes maanden in bed en sliep zonder op houden. In 1900 kreeg een zekere David Brown een klap op het hoofd en sliep daarna een jaar lang. Dit zijn natuurlijk slaaptoestanden die een gevolg zijn van een beschadiging van een bepaald hersengedeelte en het moderne verkeer brengt maar al te vaak (aldus melden de kranten) van zulk soort gevallen voort. Meestal eindigt zo'n bewusteloosheidstoestand met de dood. wakker worden voor hei voor jaarwerk in maart van het volgende jaar en zal de hele winter als een beer slapen. Mijn reden dit te doen is het feit dat oneerlijke lieden hebben nagela ten mij te betalen. Maar de buren vonden dat dit niet kón en dat hij overspannen was wellicht, trapten de deur in en smeten een emmer water over hem heen. Overigens is dit soort slapers erg moeilijk te wek ken als zij eenmaal onder zeil gaan: speldeprikken en heftig schudden doen deze slapers zelfs niet reageren. In 1874 stapte een boer, Harms geheten, na een dag buitengewoon vermoeiend werk op het land in bed en toen hij zich de volgende ochtend nog moe voelde, besloot hij maar er in te blijven. Hij hield het zo: 26 jaar lang! Het vreemde van zijn geval is dat hij nimmer ver gat, vóór de maaltijden, even wakker te worden, maar of schoon hij dus regelmatig voed sel tot zich nam, werd hij toch steeds magerder en hij was zeer licht toen hij stierf. UR. zijn echter ook andere slaapgevallen-van-langeduur. Die ontstaan niet ten gevolge van een of andere lichamelijke aandoening maar hebben elders hun oorsprong. Een zeker inge boren luiheid zal er stellig niet vreemd aan zijn. Er zijn name lijk lieden die vrijwillig voor lange tijd achter elkaar gaan slapen. Hoe vreemd het ook mag lij ken, het komt inderdaad voor dat menselijke wezens zich als het ware in een soort winter slaap onder de warme dekens terugtrekken en er niet uitko men voor het weer of de stem ming of de omstandigheden gun stig lijken. Moderne psychologen zouden natuurlijk, zonder veel moeite (nemen wij aan), rede nen van geestelijke aard als ach tergrond van zo'n dutje aanwij zen. Zij zouden stellig zeggen dat dit soort slapen een vorm van ontsnapping is aan de zor gen, de moeilijkheden, de hard heden van het leven, het werk en zo nog veel meer. Half jaar onder de wol Neem nu eens de Ameri kaanse caféhouder Arthur G e h r k e uit Wisconsin. Eik jaar kroop hij er eens lek ker voor een half jaar lang in en die goede gewoonte hield hij 23 jaar lang vol. Hij zorg de er trouwens wel voor pre cies op tijd wakker te schie ten en dat was vlak voor de eerste grote wedstrijd van het baseballseizoen. In 1936 echter ging er iets mis met dit eenvoudige rustige pro gramma. Toen nl. stierf zijn vrouw en dat had ten gevolge dat men hem drie maanden te vroeg moest wekken want voor taan moest hijzelf voor het ca fé zorgen. Natuurlijk is er iets ongezonds aan zulk een behoefte tot slaap; daar behoeft men geen medicus voor te zijn. Dat bewijst ook wel het ge val van de Zuidslaaf K a p a n, een welvarend winkelier en een vriendelijke man met een lachje voor iedereen. Tot echter zijn vrouw er vandoor ging en hij zich, geschokt, terugtrok in een hutje ergens in een wilde streek en daar twintig jaar lang als een kluizenaar leefde, des win ters doorslapend soms met ..ruk jes" van meer dan twee maan den. Briefje aan de deur Een aannemer uit Belgrado had minder succes. Hij besloot in 1937 te gaan winterslapen"; het werd hem allemaal teveel. Vooral slechte betalers maakten hem bij zonder chagrijnig. Hij sloot zijn huis af, barricadeerde ramen en deuren en hing buiten een brief je op met de woorden: „Wees zo goed niet te klop pen; ik bevind mij namelijk in een diepe droom. Ik zal weer hoog-geconcentreerd druppels gebruiken vloeibaar - loat direct en volkomen Btrepen Kampioenslaper Een andere kampioenslaper die toch ook at was een zekere John Maceachin, een Schotse boer die in 1921, toen hij al 75 jaar oud was, een been brak en naar het West-Highland Rest Hospital in Oban werd ge bracht. Hij viel daar, na een maaltijd, in slaap en tot zijn dood, vijftien jaar later, sliep hij 22 van elke 24 uur; hij werd re gelmatig wakker voor ontbijt, lunch en thee maar hij sprak niet één woord meer. Het voeden van slapers is ove rigens niet zo'n groot probleem. Toen de uit Chicago afkomstige typiste Patricia Maquire zonder wakker te worden sliep van 1932 tot 1937 werd zij door middel van buizen gevoed en zij werd zelfs zwaarder tijdens haar slaap. Elke dag wandelen Opmerkelijk is het geval van een zekere Hermon Levy uit New York die sliep van 1903 tot 1913 en die gevoed werd door vrienden die hem het voed sel door de keel wisten te wer ken. Deze Levy, ofschoon voort durend in slaap, bleek tevens een slaapwandelaar te zijn; el ke dag stapte hij geruime tijd slapend door het huis rond. Wakker door brand Een interessant geval van langslaperij is dat van de Duitse Gesine Meyer uit Grambke toen zij zestien was, van een kar viel en dientengevolge drie maanden lang sliep. Nadat zij hersteld was en weer volkomen normaal leek en gewoon weer haar werk in de huishouding ver richtte. begon zij toch, twee jaar later, weer gedurende lange pe rioden achter elkaar te slapen. In 1886 geraakte zij ten slotte in een toestand van diepe verdo ving. Zij ontwaakte daar niet eerder uit dan in november 1903. Dat was op de dag dat er brand uitbrak in het dorp en de klokken van de toren angstig luidden. Toen dit geluid haar kamer bin nendrong, ontwaakte zij en riep naar vader en broer. Toen deze kwam aanlopen vroeg zij haar broer, die zeven tien jaar tevoren in uniform had gelopen, waarom hij in burger kleren liep en nadat zij haar verteld hadden dat zij zeventien jaar lang achtereen had gesla pen, antwoordde zij: „Ik d a c h t dat ik maar één nacht had geslapen. In 1883 kreeg de Franqaise die later de „slaapster van The- nolles" werd genoemd, een aan val van nervositeit toen een po litieagent haar bezocht. Zij stort te in en sliep daarna twintig jaar lang. In 1902 constateerde de dokter tekenen van ontwaken. Zij opende inderdaad de ogen en zei: „U knijpt me", sloot ze on middellijk echter weer en stierf vijf maanden later. Altijd jeugdige huid Het record langslapen staat waarschijnlijk op naam van B e tt in a P i er i, een Itali aanse die in 1864 naar bed ging, erinbleef tot haar dood, toen zij 88 jaar oud was. Als zij zo eens in de drie of vier jaar wakker werd, was haar geest volkomen helder en nam zij normaal deel aan de conver satie. Haar gezondheid was heel haar leven bijzonder goed en of schoon haar haar sneeuwwit werd, bleef haar huid zo jong en fris als op het moment dat zij „erin kroop". Een heel bijzondere figuur tus sen al deze uitstekende slapers is de boerenzoon Bill Sharp Hij stierf, in 1856, op 79-jarige leeftijd en had toen bijna vijftig jaar zonder lichamelijke nood zaak, in bed doorgebracht. Va der Sharp probeerde van zoon Bill een oppassende boer en we ver te maken maar er deugde waarschijnlijk iets niet aan zijn opvoedmethode: William althans wandelde liever met een geweer door de omgeving of dronk met makkers in de herberg. Daar maakte hij dan ook kennis met een meisje dat achter de tapkast stond en zij besloten te trouwen. Toen het echter zover was, kwam op de huwelijksdag de bruid niet opdagen en dat gaf Bill een lelijke knauw. ALS u geen restant kip over heeft, dan koopt u kippepou- Iet uit de diepvries en u kookt die kippepoulet in weinig water zeer gaar, zodat het vlees van de botjes valt. U kookt de kip met een stukje foelie en wat peper plus een snuifje tym en natuur- lijk zout naar smaak. Intussen maakt u champignons (die o zo voedzaam zijn!) schoon, wast ze en snijdt ze in plakken. Deze champignons bakt u met een fijn gesnipperd uitje lichtbruin (het vocht dat de champignons afgeven dient te verdampen, zo dat ze inderdaad kleur kunnen krijgen L U kookt voorts macaroni „elle- boogjes" net precies gaar, giet ze af en spoelt ze even onder de koudwaterkraan. Laat ze afkoe len. (U heeft ze gekookt in ko kend water met een scheutje olie, zodat ze niet aan elkaar kunnen kleven!). Roeren Snij de kip klein, maak een sla- sausje van mayonaise met mos terd, peper, zout en een tikje ci troensap. Roer er de kip, de afge koelde macaroni en de gebakken en eveneens afgekoelde champig nons door. De sla wordt helemaal verrukkelijk als u ze garneert met schijven gepelde tomaten, plakjes hard gekookte eieren en blokjes komkommer, terwijl gepelde aman delen hierbij beslist niet misstaan. CISKA VERHEUL QP 18 OKTOBER opende Albert Heijn zijn grootste SuperMart in Nederland. En niet alleen de grootste in oppervlakte, maar beslist ook de modernste met het grootste assortiment. Men kon ook niet anders verwachten van dit nieuwe AH-vIaggeschip, dat deel uitmaakt van het eerste Nederlandse shopping-center, dat in Amstelveen aan het Plein 1960 is verrezen. komen er tal van openbare voorzieningen, zoals postkantoor, restaurant, schouwburg enz. 1VTET minder dan anderhalve kilometer etalage biedt dit shopping-center de tienduizend kopers, die hier gemiddeld per dag worden verwacht. Van die anderhalve kilometer heeft Al- bert Heijn 45 meter voor zijn rekening genomen. Het lijkt niet veel, maar met een opper vlakte van achthonderd vier kante meter behoort de AH- SuperMart-Amstelveen toch wel tot een der grootste zaken in dit winkelcentrum. Het omvat zestig geselecteer de winkels van de meest uiteen lopende aard, alsmede drie warenhuizen, die nog niet alle zijn voltooid. Daarnaast zijn of Enorme sortering Vanzelfsprekend neemt de AH-SuperMart onder leiding van de heer J. J oustr a in dit winkelcentrum een aparte plaats in. Zeventig man perso neel draagt in deze bijzondere winkel zorg voor een assorti ment van niet minder dan 5634 artikelen. Naast alle denkbare kruideniersartikelen vinden we er brood, waaronder vele bui tenlandse soorten, een keurcol- lectie gebak, lectuur, rookwaren, delicatessen, zoals krab- en vele andere salades, vleeswaren, vele kaassoorten, een zeldzaam assor timent Indische artikelen, een aparte baby-afdeling, een afde ling voor alle soorten schoen reparatie, foto-afdeling, een om vangrijke sortering cosmetica, toiletartikelen voor heren, dro gisterij, enz. Achtergrondmuziek Voor de klanten, die even een onderbreking willen hebben tijdens het winkelen, staan er enkele automaten die ijs, koffie en andere dranken verschaffen. Hier van genietend kan men luisteren naar een rustige achtergrond muziek, die in de gehele winkel hoorbaar is. Een koelvitrine van niet minder dan zestig meter lengte bevat de meest uiteenlopende gekoelde waren. Ook de diepvries is ver tegenwoordigd met het meest uit gebreide assortiment. Kinderverzorgsters Een winkel om van te water tanden, gelegen in het hart van een gedurfd shopping-center dat geheel is ingesteld op de moderne, winkelende huisvrouw. Wie er rustig wil winkelen, kan z'n kin deren veilig achterlaten in handen van vertrouwde kinderverzorg sters. Voor de auto's is er een enorm parkeerterrein. Wie in de SuperMart een grote hoeveelheid boodschappen heeft gekocht, kan deze afgeven en ze later zelf aan de achterzijde van de winkel met de eigen auto weg halen. STRIJKT GEMAKKELIJK Zelfbeklag Hij ging naar bed en hij kwam er niet meer uit dan na zijn dood, vijftig jaar later. Hij nam een knecht in dienst die hem wassen en voeden moest en be schrijvingen van ooggetuigen van de slaapruimte van Bill geven niet de indruk, dat deze knecht zich erg uitsloofde. Het was een lage betegelde ruimte van onge veer 3 bij 3 meter, kil en voch tig en het raam was in geen 38 jaar open geweest. Bill lag op een hemelbed zonder gordijnen en toen hij eenmaal lag, sprak hij nooit meer één enkel woord. Hij bleef tamelijk zindelijk en had een goede gezondheid. Hij at uitstekend en toen hij stierf woog hij ruim 110 kilo. Vlak vóór hij stierf opende hij, voor het eerst in 49 jaar, de mond en zei: „Poor Bill! Poor Bill! Poor Bill Sharp!" Want ook zelfmedelijden kan diep zitten. ':e WAT GLIMT jouw vloer vv prachtig", is vaak de eer ste reactie van bezoekers die m'n kamer binnenstappen. En dan bedoelen ze de colovinyl- tegels, die er inderdaad schoon en glimmend uitzien. Onmid dellijk komen dan de klachten los over de eigen doffe en veel te vuile vloer van kunststof tegels. „Je besteedt er zeker erg veel zorg aan", is de traditionele vraag. De blik wordt ongelovig, wanneer we vertellen, dat die glimmende vloer, waarop volwas senen, kinderen, een speelse hond en veel bezoek voortdurend voet stappen zetten eigenlijk maar eens per drie maanden een goede beurt krijgt. Dan komt er heet water, een afwasmiddel, vim en een harde borstel aan te pas om al het vuil grondig te verwijderen. Dan de vloeibare „melkwas", verkrijgbaar in flessen of bussen, heel dun inwrijven. Na het indrogen van die was eventueel uitwrijven, maar het is niet nodig. Het in wrijven doen we vaak met een oude lap om een bezem. Het uit wrijven gebeurt met een boen- blok. Het tussenliggende onder houd bestaat uit eens per week of veertien dagen opnemen van de vloer met een vochtige doek. (In het water synthetisch vloei baar wasmiddel). Van belang is wel een nieuwe vloer van dergelijke kunststof tegels in het begin geregeld te reinigen en dan weer in de was te zetten. Op den duur vormt zich op de tegel een dusdanig be schermend laagje, dat het vuil er niet meer kan indringen. Ver zuimd men het meerdere werk in het begin, dan zal veel vuil later nauwelijks meer uit de tegels zijn te verwijderen. CISKA VERHEUL ^LS de detectives van een ver haal bepaalde conclusies we ten te trekken uit bloeddruppels die zij vinden in de omgeving van de misdaad, dan is dat geen onzin. Men kan, tenminste als de bloeddruppels worden aan getroffen op een glad oppervlak, aan de vorm, de grootte etc., zien of zij neervielen van een persoon die stilstond, die be woog en ook in welke richting I hij zich bewoog.

Allerhande | 1961 | | pagina 4