neem ze mee! Albert Heijn DE BINNENVAART Sehippersstand geen kaste meer VOOR DE BUIK VAN DE BINNENVAART WONEN EN KOKEN Zoudt u dat denken? GROTE REPEN 0 1 ZWARE REPEN 71 HAZELNOOT- REPEN DUBBELDIK Q Q Q „Parlevinker" drijft een Supermart in t klein Aan boord van een Rijnaak b u BONGO STEEDS IETS NIEUWS! Zomorso ontmoeting met de mensen-vaii-hel-waler Pot 50 gram lBONGOl 69 Waarheen u gaat: naar Italië naar Spanje naar Noordwijk naar de Veluwe^^-of als u er alleen maar een dagje op uittrekt Wafelkoeken zak lt stuks 58 Grote spritsen zak stuks 55 Pindakoeken Kokosringen zak 9 -stuks 50 De trotse schepen getuigen ervan ALLERHANDE - JULI 1961 A la minute pittige koffie met OPLOSKOFFIE De nieuwe Oploskoffie van Albert Heijn, die zozeer in de smaak valt. Pittig als het ritme van de Bongo-trom. Handig! Gemakkelijk! Voor thuis, trek- of op kampeertocht Butterscotch w I Keuze uil: melk, puur, mokka, extra bitter f elk met 12 heie hazelnootjes-U V°°R U w Zaanse koeken in vershoudende binnenzak doos It stuks 59 met pinda's bestrooidzak 12 stuks 65 maakt u het leven goedkoper! "p\E tijd is voorbij dat men de schipper als een dom me nomade beschouwde, als een ronduit vreemde man, zoals hij over de kade liep met bakkebaardjes en ringe tjes in het oor, zijn vuile scheve petje en zijn ruige pilobroek. De schipper van vandaag heeft een erkende status. En als men dan niet direct, op het eerste gezicht in hèm gelooft, dan gelooft men wel in de allure van zijn schip, dat er als een slank, luxe vaartuig bijligt, ontwor pen volgens een geheel nieuw en fascinerend lijnen spel. De schippers op hun beurt staan ook niet langer onwen nig tegenover de wal en spre ken niet meer van „landlub bers" als het gaat om mensen die het hem moeilijk maken. Zij hebben hun plaats gevon den en hoeven zich niet meer te verstoppen, zoveel mogelijk bij elkaar aan boord in de war me roef of anders toch uitslui tend aan die morsige toog die behoort aan het traditionele schipperscafé. De keiharde romantiek van de binnenvaart is voorbij, heel het onzekere, het grote avontuur heeft afgedaan. Het is nu een geregelde zaak geworden met snelle, sterke schepen in de Rijnvaart en vast werk in de overige binnenvaart, al wordt men zo nu en dan nog wel eens herinnerd aan het verleden bij het zien van een oudeknoesti ge tjalk, zwoegend onder een zware last hout, de bruine ge taande zeilen bol en het water kruimig en blond van zon en wind bewogen dartelheid. Isolement verbroken noeg heeft. Ook hier een beste accommodatie met douches vaste wastafels. Sex-appeal Natuurlijk is het zo dat niet alle schepen over een dergelijke inrichting beschikken en even zeer is het waar dat er schepen door binnenwater klieven, die qua accommodatie nog veel meer te bieden hebben. Nergens is de verscheidenheid van sche pen zo groot als in de binnen vaart, waar de schepen gewas sen worden als babies, een on derhoud krijgen van jewelste en dan ook met gemak respectabe le leeftijden halen. Een schipper houdt ook van zijn schip m de letterlijke bete kenis van hel woord. Schepen hebben, zo weet hij, de een meer de ander minder, alle maal hun sex-appeal. Wellicht is het een oergevoel dat hem aan de schepen bindt. Wij weten uit eigen ervaring dat een man varende alleen met een nobel schip zich kan voelen als in een paradijs. Het is een twee-een heid, die te weinig wordt bezon gen. 't Zou net zo goed een foto van het interieur van een stadswoning kunnen zijn. Het is de salon van een binnenschip, waarin het meubilair deels uit vaste met leer beklede banken bestaat, deels uit losse stoelen en tafels. Al een overgangsstadium vergeleken bij vroeger toen alles vast meubilair was. LIET KLINKT misschien gek. maar de sehippersstand en de supermart zijn oude bekenden. Zeer oude zelfs, want nu al bijna een eeuw lang varen de drijvende „Van-alles-en-nog-wat" winkeltjes rond op het binnenwater. Ofschoon de invloed van de wal met zijn ruimere keus en grotere mogelijkheden zich steeds meer doet gelden, kent men in de binnenvaart nog altijd de zg. „parlevinkersbootjes", de kleine, brutale om niet te zeggen weer barstige scheepjes, die met telkens flarden van fonkelend wit schuim omhoog langs hun stevige boeg van schip tot schip snel len, als vlijtige mieren voortdurend in de weer zijn om hun waar aan de schipper en zijn vrouw aan te bieden. De winkel van Sinkel g Zo zou men de bootjes van de parlevinkers kunnen noemen, want er is van alles te koop: e brood, kaas, melk, maar E ook een doosje punaises, een ferme dweil of een e forse bloemkool.... f= J-fET diepvries-assortiment is zo langzamerhand werkelijk enorm! Behalve de bekende groenten en vruchten zijn er na tuurlijk de diepvrieskip pen en de kippepoulet een formidabel succes!), daarnaast ook de visfilets in diepge vroren toestand, waarvan de kabeljauw de erepalm wegdraagt en nu als nieuwste het zakje met de drie kant-en-klare vleescro- quetten, die u zo maar in de frituur heeft te laten zakken om bijzondere lekkere, knappend bruine lekkernijen op tafel te brengen en u weet zelf wel hoe dol men is op boterhammen met croquetten. Mocht u ze niet in alle AH- zaken vinden, de SuperMarts hebben ze! Overigens als u nu geen zin heeft om een echte uitgebreide rijsttafel te maken en u wilt toch ivel genieten van de exotische Nassi- of Bahmi Goreng, dan vindt u ook die kant en klaar in de diepvries. Werkbesparing en toch smullen.' CISKA VERHEUL Ook de binnenvaart heeft een enorme groei doorgemaakt. Niet zo snel als de zeevaart. Maar dat komt o.a. door het feit dat de binnenschepen veel en veel langer meegaan en ook moeten meegaan dan de zeeschepen. Toch is er heel veel veranderd sinds de dagen dat men het van de wind en de zeilen en later van de stoomkracht moest hebben. Men schoof braaf in kiellinies door het vaderlandse binnenwater zon der dat daar nu eigenlijk iemand bij stilstond. De schippers vorm den een gesloten gemeenschap. d;e de wal zoveel mogelijk me den. en maar al te vaak hadden zij daar hun reden voor. Door het isolement van de roef en de enge ruimte van de oude klassieke schippersnesten, ontstond er uiteraard wel een handicap voor de ontwikkeling van de schip per en zijn gezin. Het varende volk dat als geheel een absoluut behoorlijk milieu vormde, onder kende dit probleem maar stond er toch vrij machteloos te genover, gezien de gespannen ver houding met de wal. En dit is de keuken aan boord van een Rijnaak, voorzien van liet gemak van een koelkastGeen overbodige luxe, want er moet altijd voor enkele dagen worden ingeslagen. Leerplicht Daar ls nu een duidelijke ver betering in gekomen. Er is vee! meer contact met de bewoonde wereld en als een schip ergens langer dan vierentwintig uur ligt. hebben de schipperskinderen de verplichting om naar school te gaan. Overal verspreid zijn schip- persscholen met een zg. vierja- rig leerplan. Hier geeft men da gelijks zoveel lesuren me<er, dat schipperskinderen toch volledig lager onderwijs kunnen genieten. Natuurlijk is dit geforceerde „overschoolwerk" niet altijd even goed en daarom geven vele ouders er de voorkeur aan om hun kin- deren op internaten onder te bren gen. Alleen al hierdoor is er meer contact met de wal dan vroeger. Men gaat zijn jongen of meisje eens oozoeken en combineert dit veelal met een dagje uit in stad en land Bijna alle schepen zijn uitgerust met radio en zelfs va. ren er al heel wat met de televi sieantenne op het stuurhuis. Vakopleiding De schippers hebben, vooral als zij tot de jongere generatie behoren, hun vakkennis enorm uitgebreid door middel van de vrij zware cursussen, die het Koninklijk Onderwijs voor de Scheepvaart voor hen heeft sa mengesteld. Vergeleken bij het buitenland zijn deze cursussen uniek en dragen zij er in niet ge ringe mate toe bij, dat de veilig heid op het binnenwater wordt bevorderd. Deze cursussen strekken zich uit op het gebied van de vaarkennis, de techniek van motordrijver, d-e gecompli ceerde aanvaringsreglementen, het juiste toepassen van de la dingstechniek en het onderhoud van het schip. Instructievaartuigen De jongeren zijn wat dit betreft sterk in het voordeel. Voor hen Is er tijd en gelegenheid genoeg om zich te bekwamen, allereerst in de theorie en later in de praktijk op een van de drie instructievaartui gen van de binnenvaart, die in het bezit zijn van het K.O.F. en straks met twee geheel nieuwe vaartuigen een ware schoolvloot zullen vormen. De schepen varen rond met de leerlingen van interne binnenvaar- scholen in Amsterdam, Rotter dam, Harlingen en Delfzijl, waar voor de belangstelling zo groot is geworden, dat men jaarlijks vele kandidaten moet teleurstellen en uitbreiding dringend noodzake lijk is. Personeelsprobleem De schippers hebben hun maat schappelijke achterstand ingelo pen. zijn prachtig bijgekomen en hebben in deze tijd van hoogcon junctuur vele kansen. Verschil lenden van hen varen in dienst vdn de rederijen en aan boord van schepen, waarop zij geplaatst zijn. Anderen hebben een eigen schip en zijn dus zg. particulie re schippers en varen of georga niseerd in een binnenvaartcentra- le of gewoon op eigen houtje. Dit laatste biedt in tijden als deze, waarin een dringende behoefte aan laadruimte bestaat, grote voordelen. Keert het tij echter, dan zijn de schippers in vaste loondienst natuurlijk in het voor deel. Ofschoon de verdiensten over het algemeen zeer behoor lijk zijn en men echt in de gele genheid is om een flink bedrag over te sparen, kent de sehippers stand evenals in het bedrijfsle ven aan de wal grote problemen wat betreft de personeelsvoorzie ning. Vooral wat de matrozen en het dekpersoneel betreft. Het vaste en regelmatige leventje aan de wal, waar men vandaag de dag toch ook niet karig is met betalen, laat hier pet als bij de zeevaart zijn invloed gelden. Daarnaast vormen ook de Duitse en Zwit serse Rijnvaartrederijen, die zeer hoge lonen betalen, een belangrij ke trekpleister. Van enig sociale voorziening is in deze landen ech ter geen sprake, welk risico men echter dikwijls op de koop toe neemt. De kamers van de overige huis-, genoten zijn kleiner, maar hier heeft men weer heel handig ruim te uitgespaard door het gebruik van stapelbedden. Alles is cen traal verwarmd en de verlichting 's een 24 volts elektrische. Het bemanningsverblijf op het voorschip is gesplitst in twee woongedeelten namelijk dat voor de stuurman en zijn gezin en dat voor de matroos-motordrijver, die als regel nog vrijgezel is en aan wat minder woonruimte ge- PITT1G AVONTUUR Natuurlijk varen zij niet alle onder hetzelfde oppercommando en dus kennen ook hun schip- pers-winkeliers de kracht van de concurrentie. Toegegeven: de buik van de binnenvaart is niet gauw gevuld, maar als van 's morgens acht uur tot 's avonds laat aan een stuk door verkocht wordt, is waar men ook vaart de spoeling gauw dun. De rivalen, die elkaar de loef afsteken, weten dat. Daarom hebben hun verrich tingen op de onrustige kabbe ling van het water iets weg van sluippaart, een pittig avon tuur dat iedere dag anders is en waarin.' teleurstelling en suc ces elkaar trouw aflossen. DRIJVENDE WINKEL De operatie „parlevinker" be gint iedere dag weer vanaf een vast punt. de plek aan kade of haven, waar de melkboer zijn zuivelwaren. de bakker zijn brood en de groenteboer zijn groente afleveren, terwijl de ..parlevin kers" hun drijvende winkels vol- Woonpaleizen Tegenover het vrij harde le ven. het gaan en komen in een rusteloze tijd en het varen en werken onder welke weersomstan digheden ook, staat dc onmis kenbare charme van het vrije beroep, zijn eigen baas zijn, ko ning in een eigen wereldje. Verge leken bij vroeger, toen men vaak over een zeer beperkte ruimte beschikte, zonder enige luxe en comfort met kroostrijke gezinnen moest leven, beschikt men thans over bepaald weelderige woonpa leizen aan boord van de moderne binnenschepen. Als wij bijvoorbeeld een kijkje nemen in de woonruimte van de schipper van vandaag, dan kun nen wij daar gerust een inrich ting aantreffen, die te vergelijken is met de beste luxe flat. Bij het binnentreden komt men in de hal, die toegang geeft tot de gebene dijde woonkeuken, voor het dage lijks leven onmisbaar, de dure salon, de slaapkamers, de douche en wasruimte met toilet Alle ver trekken zijn royaal van afmeting. Aan de woonkeuken, die dus de meeste drukte verwerkt, is zeer. veel zorg besteed. Ze biedt ge makkelijk plaats aan zes tot ze ven personen. We zien een roest vrije stalen aanrecht en er boven de gasgeiser, die tevens de dou che bedient. In de keuken staat een grote koelkast. De vaste le ren banken van de salon hebben plaatsgemaakt voor meubilair tiaar eigen keuze en smaak zoals een clubstel en een dressoir. In de ouderlijke slaapkamer past met het grootste gemak een lits- jumeaux. stouwen met boter, kaas, eieren, suiker, rubberlaarzen. koffie, worst, dweilen, pudding. wol aardappelen, soep, baaienhemden witlof, zuurkool. poetsdoeken, vleeswaren, handschoenen en een verbazingwekkende sortering was middelen, die de schippersvrou wen met haar traditionele ver langen naar een zeer schone was. witter dan wit garanderen. Eenmaal klaar voor vertrek zijn de scheepjes van de „parle vinkers, onherkenbaar. De stevi ge boeg verdwijnt onder kisten vol sappige sinaasappelen, het smalle, knusse stuurhuisje op de raampjes na bedolven onder de groente van het seizoen en daar waar men kompas, scheepstoeter en binnenaanvaringsreglementen zou verwachten, bevinden zich de weegschaal en een stapel lectuur om ook de nieuwe honger van de varende wereld te stillen. SERVICE VOOR ALLES De service speelt in dit varen de winkelbestaan een uitermate belangrijke rol. Het is dus zaak om een scheepje tc bezitten dat j in staat is om service te bieden. een feilloos werkend ingewand. I dat, content met zo min mogelijk brandstof, de snelheid zo hoog mogelijk kan opvoeren. En dit is nodig, wil men tenminste mee doen aan het concurrentiegevecbt en proberen om collega's letter lijk cn figuurlijk commercieel de loef af te steken. Want het be grip vaste klant kennen de mees te „parlevinkers" niet. Voor hen geldt: Wie het eerst komt, het eerst niaalt. Snel kunnen manoeu vreren een veelzijdige vakkennis bepalen in hoge mate de winst, die dagelijks vrij hoog moet zijn, willen de „parlevinkers" hun be drijfje rendabel exploiteren. Zo'n goede vak- en vaarkennis vonden wij bij de Amsterdamse ..parlevinker" Geurt D ij k een varende winkelier bij uitne mendheid, waarvan wij een paar uur de gast waren. Meesterlijk stuurde hij zijn „Antje" door het nu eens smalle, dan weer brede havenwater van 't Amsterdamse IJ. precies tussen de hoge en brede achterstevens van Spitsen, Kempenaars en Dortmunders door, balancerend op de smalle gangboorden van zijn scheepje, om her gevraagde gedienstig over te reiken. Een aantal afgedankte autobanden, beschermden „Antje" tegen de opdoffers, die haar reu- zenzusters op het ritme van het onstuimige havenwater uitdelen. EIGEN VONDSTEN Meer dan twintig jaar praktijk hebben Geurt Dijk een grote rou tine gegeven. Als een naderend schip nog slechts een vaag sil houet is. weet Geurt al wat voor vlees hij in de kuip heeft. „Schippers zijn nooit hetzelf de. De een wil zus, de ander zo. Je staat er soms versteld van hoezeer hun eisen verschil len", vertelde deze sympathieke „parlevinker"toen hij „Antje" met een lijn tegen de flank van een sleepschip trok en zich rus tig liet meevoeren in de rich ting van de Oranjesluizen De schippersvrouw die op zijn bel len verscheen, was verzot op plantaardige boter. Ze nam er een hele doos van. Geurt zette vervolgens een mud aardappelen over. verkooht een pot jam speciaal voor mannen ten behoeve van de schipper en diens knecht. Hij kent zijn klan ten van de varende wereld. Hij heeft zich ingesteld op de verlan gens van de sehippersstand. Een baaienhemd verkoopt hij net zo goed en deskundig als een paar ons vleeswaren, die bij hem in keurig plastic zijn verpakt. „Dat doe ik al jarenlang" zegt hij, „want ik las eens in een of ander tijdschrift dat het dan langer goed bleef vooral als de lucht er tussen verwij derd wordt. Sindsdien verpak ik al mijn vleeswaren netjes in plastic en knijp zo veel moge lijk de lucht er uit. De schip persvrouwen vinden het gewel dig. Drie dagen na de koop hebben zij nog vers rookvlees op het brood. De fabrieken aap ten mij na. Zij kregen dit foefje ook door", zegt Geurt lachend. Fr? ach*or dikke stapel over alls tovert hij een paar tubes kachelpoets te voorschijn. „Het zit lekker dicht, hè" Niet best voor het reisje". „Wanneer vertrekken jullie?", „Een mooi vrachtje". Geurt Dijk heeft overal zijn praatje klaar en het moet al heel gek lopen wil hij niet de meest stuurse schippersvrouw aan het lachen krijgen. Maar de man die zo meesterlijk goochelt met zijn duizend-en-een-koopwaren stelt ook eisen. Met één brood en één fles melk is Geurt Dijk niet tevreden. Want dan rijst bij hem het vermoeden dat de „rest" door ae wal geleverd wordt. DE VERHALEN „Er zijn veel schippers die ver geten dat ook wij van het wa ter moeten leven. Daar kan ik mij enorm kwaad om maken, net zo kwaad als de schippers, die merken dat de spoorwegen hun een mooi vrachtje afhandig hebben gemaakt." De „parlevinker" Geurt Dijk noudt van het wereldje, waarin het hem goed gaat, zolang het ook de binnenvaart goed gaat. Twintig jaar zwerven langs de hoofdstedelijke Rietlanden, Zee burg, Borneokade, en „de Mod der" hebben hem een schat van herinneringen opgeleverd. Was .daar niet de grillige „Pax Libertas", de voorgangster van „Antje" die er eens op een kwa de dag in haar eentje van door ging, met een wanhopig zwem mende Geurt in haar kielzog? De .Pax Libertas" sneuvelde, omdat een coaster haar domweg door midden voer En dan dat kleine schippersjoch dat „op 't Slik" overboord viel en door Geurt van de verdrinkingsdood werd gered. Het zijn slechts enkele herinne ringen uit zijn „parlevinkersbe- staan". dat net als voor al die anderen, die de strijd tegen de wal volhouden, de allure heeft van een avontuur. J^^ENIGEEN heeft in Amster dam wel eens een rondvaart gemaakt in een van die prachti ge luxe schepen die de binnen wateren tegenwoordig zo druk bevaren. Zodra u dan op het IJ bent gekomen, heeft u een ze kere schommeling ervaren die u waarschijnlijk met huiveringen van plezier hebt geregistreerd. 1) werd er beslist niet zeeziek van en u hebt alleen maar ge noten van de schoonheid van de gemeerde schepen, van de be drijvigheid en van de ruime he mel. Maar van de eigenlijke „haven-bedrijvigheid" als zoda nig zal men toch weinig gezien hebben. Achter de schermen Wij hebben echter als uitge sproken „landrot" gekleed in het typische uniform van de werken de vrouw: een gladde, vrij nau we rok, een suède jasje en.... gelukkig: sportschoenen met rub berzolen, speciaal voor dit num mer van Aller Hande, een bezoek gebracht aan enige kapiteins vrouwen aan boord van de zo karakteristieke „Rijn-Aken", om zo'n varend huishouden eens mee te maken en om er te praten over de gerechten die de „Ka pitein" zo gaarne eet. Die Rijn-Aken liggen overigens tielemaal niet voor de deur van het kantoor van de K.N.S.M. waar wij ons dienden te vervoe gen. Integendeel: wi; moesten wachten op een boot die ons daar naar toe zou varen. Als op de Cake-tvalk Het was een fijn schip dat ons tenslotte daar bracht waar wij behoorden te zijn. Het was een echte „mannen-boot" die rook naar olie en die schommelde ais- of we op de Cake-Walk van de kermis waren. Maar net IJ was schoner dan ooit en fors op de sportschoenen geplant trachtten wij eruit te zien alsof wij dagelijks van schip tot schip voeren!! Toen kwamen we dan tenslot te bij de aken aan. We maakten enorme stappen in onze stadse rok en iedere keer lukte dat best dank zij sterke mannenhanden die ons altijd op het kritieke mo ment wisten op te vangen. Voet op aak En zo belandden we op de eerste aak die dan tevens de oudste van de twee zou zijn. De „Kapiteinse"mevrouw Kruizinga, ontving ons in haar gezellige woning, waar de keukenkachel (op olie) plezie rige warmte verspreidde. Er stond in deze woonkeuken te vens een fraaie koelkast (pro- paangas), een gasstel dat even eens op propaan werkte, er was een gootsteen met aanrecht en geen gewone kraan, maar een flinke pomp, die het drinkwater uit de tank (2000 L.) naar boven- pompte. In de zitkamer: een oliehaard. Kapiteinskost Mevrouw Kruizinga. van wie de Lenige) zoon van elf jaar op een internaat voor kinderen Van va rende ouders was, gaf het volgen de recept voor het lievelingsme- nu van „haar" kapitein. Dat was beslist geen stamppot in de zo mer, noch erwten, noch bonen met of zonder spek. Integendeel: Hongaarse Goulash m et ..K s «2 n" van aardappe len, verse groenten, bovendien een soepje van vers vlees getrok ken vooraf en fruit of een ander toetje na Alleen in de winter een enkele maal stamppot en dan nog slechts op zaterdag als er veel werk is. Maar hoe maakt men Klö- sen"? Hier is het recept van mevrouw Kruizinga: Kook een pond aardappelen met schil, pel ze en roer ze door een zeef tot ouree. Rasp een pond geschilde rauwe aard appelen en druk het vocht er door een doek uit. Vermeng bei de aardappelvormen met elkaar en voeg er zout, peper, gemalen noot en een heel ei bij. Ver meng alles zeer goed met el kaar, draai er met bebloemde handen ronde balletjes van mid j delbare grote van en laat ze in I ruim, kokend, licht gezouten wa-1 ter vallen. Ze komen dan bo ven drijven en dienen nog een I kwartier in de pan te blijven koken. I Met de schuimspaan uit het water vissen en opdienen met zuurkool (gestoofd in boter plus een stukje gerookt spek) en de Goulash. Die Goulash bestaat uit blok jes ossevlees, licht doorregen in boter bruin gebakken. Het vlees uit de pan nemen, in de boter twee gesnipperde uien fruiten, hierdoor een halve liter bouillon., peper, zout, paprikapoeder en andere kruiden (w.n. kerry enz.) roeren. Het vlees er we*v bijvoegen en alles 'a.ien staven waarna vlees en kruiden gebon den worden met wat bloem tot een smeuïge massa. Het eten van zuurkool in de zomer hoeft u helemaal niet te verbazen, daar in Frankrijk en andere landen dit gerecht het he le jaar door gegeten wordt! Gemak van koelkast. De duur van de reis is. uit en thuis ongeveer drie weken en gaat van Nederland naar Straats burg en/of Bazel Provianderen doet men in Am sterdam (niet altijd bij de parle vinkers). en voor de' terugreis hetzij in Bazel, hetzij m Straats burg. Men neemt dank zij de mo derne koelkast voor een 'week ze ker, vers vlees en verse groen ten mee en vult dus verder on derweg. waar mogelijkheid be staat. aan Mevrouw Kruizinga vertelde dat ze veel tijd had om te hand werken en dat haar lievelings- wens een douche was. Op het modernere schip van haar schoonzuster (eveneens een mevrouw Kruizinga moeder van een iongetje en een meisje die de reizen als kleuters nog meemaken» was die douche evenals een centrale verwarming wel aanwezig. Eigenlijk zijn die woningen aan boord van zulke schepen, gelijk moderne flats, ivaar menige jon ge vrouw aan de vaste wal duim cn vinger naar af zou likken! Het leven van deze varende huisvrouwen lijkt dan één heer lijk avontuur, maar ook zij heb ben hun dagelijkse beslommerin gen en hun zorgen, dat hebben we wel begrepen. CISKA VERHEUL.

Allerhande | 1961 | | pagina 2