neem ze mee!
Albert Heijn
DE BINNENVAART
Sehippersstand
geen kaste meer
VOOR DE BUIK VAN
DE BINNENVAART
WONEN EN KOKEN
Zoudt u dat denken?
GROTE REPEN 0 1
ZWARE REPEN 71
HAZELNOOT-
REPEN DUBBELDIK Q Q Q
„Parlevinker" drijft een
Supermart in t klein
Aan boord van een Rijnaak
b u
BONGO
STEEDS IETS
NIEUWS!
Zomorso ontmoeting met de mensen-vaii-hel-waler
Pot
50 gram
lBONGOl
69
Waarheen u gaat: naar Italië
naar Spanje naar Noordwijk
naar de Veluwe^^-of als u
er alleen maar een dagje op uittrekt
Wafelkoeken zak lt stuks 58
Grote spritsen zak stuks 55
Pindakoeken
Kokosringen zak 9 -stuks 50
De trotse schepen
getuigen ervan
ALLERHANDE - JULI 1961
A la minute pittige koffie
met
OPLOSKOFFIE
De nieuwe Oploskoffie van
Albert Heijn, die zozeer in
de smaak valt. Pittig als het
ritme van de Bongo-trom.
Handig! Gemakkelijk! Voor
thuis, trek- of op
kampeertocht
Butterscotch w I
Keuze uil: melk, puur, mokka, extra bitter f
elk met 12 heie hazelnootjes-U V°°R U w
Zaanse koeken
in vershoudende binnenzak doos It stuks 59
met pinda's bestrooidzak 12 stuks 65
maakt u het leven goedkoper!
"p\E tijd is voorbij dat men
de schipper als een dom
me nomade beschouwde, als
een ronduit vreemde man,
zoals hij over de kade liep
met bakkebaardjes en ringe
tjes in het oor, zijn vuile
scheve petje en zijn ruige
pilobroek. De schipper van
vandaag heeft een erkende
status. En als men dan niet
direct, op het eerste gezicht
in hèm gelooft, dan gelooft
men wel in de allure van zijn
schip, dat er als een slank,
luxe vaartuig bijligt, ontwor
pen volgens een geheel
nieuw en fascinerend lijnen
spel.
De schippers op hun beurt
staan ook niet langer onwen
nig tegenover de wal en spre
ken niet meer van „landlub
bers" als het gaat om mensen
die het hem moeilijk maken.
Zij hebben hun plaats gevon
den en hoeven zich niet meer
te verstoppen, zoveel mogelijk
bij elkaar aan boord in de war
me roef of anders toch uitslui
tend aan die morsige toog die
behoort aan het traditionele
schipperscafé.
De keiharde romantiek van de
binnenvaart is voorbij, heel het
onzekere, het grote avontuur
heeft afgedaan. Het is nu een
geregelde zaak geworden met
snelle, sterke schepen in de
Rijnvaart en vast werk in de
overige binnenvaart, al wordt
men zo nu en dan nog wel eens
herinnerd aan het verleden bij
het zien van een oudeknoesti
ge tjalk, zwoegend onder een
zware last hout, de bruine ge
taande zeilen bol en het water
kruimig en blond van zon en
wind bewogen dartelheid.
Isolement verbroken
noeg heeft. Ook hier een beste
accommodatie met douches
vaste wastafels.
Sex-appeal
Natuurlijk is het zo dat niet
alle schepen over een dergelijke
inrichting beschikken en even
zeer is het waar dat er schepen
door binnenwater klieven, die
qua accommodatie nog veel
meer te bieden hebben. Nergens
is de verscheidenheid van sche
pen zo groot als in de binnen
vaart, waar de schepen gewas
sen worden als babies, een on
derhoud krijgen van jewelste en
dan ook met gemak respectabe
le leeftijden halen.
Een schipper houdt ook van
zijn schip m de letterlijke bete
kenis van hel woord. Schepen
hebben, zo weet hij, de een
meer de ander minder, alle
maal hun sex-appeal. Wellicht
is het een oergevoel dat hem
aan de schepen bindt. Wij weten
uit eigen ervaring dat een man
varende alleen met een nobel
schip zich kan voelen als in een
paradijs. Het is een twee-een
heid, die te weinig wordt bezon
gen.
't Zou net zo goed een foto van het interieur van een stadswoning
kunnen zijn. Het is de salon van een binnenschip, waarin het
meubilair deels uit vaste met leer beklede banken bestaat, deels
uit losse stoelen en tafels. Al een overgangsstadium vergeleken
bij vroeger toen alles vast meubilair was.
LIET KLINKT misschien gek. maar de sehippersstand en de
supermart zijn oude bekenden. Zeer oude zelfs, want nu al
bijna een eeuw lang varen de drijvende „Van-alles-en-nog-wat"
winkeltjes rond op het binnenwater. Ofschoon de invloed van de
wal met zijn ruimere keus en grotere mogelijkheden zich steeds
meer doet gelden, kent men in de binnenvaart nog altijd de zg.
„parlevinkersbootjes", de kleine, brutale om niet te zeggen weer
barstige scheepjes, die met telkens flarden van fonkelend wit
schuim omhoog langs hun stevige boeg van schip tot schip snel
len, als vlijtige mieren voortdurend in de weer zijn om hun
waar aan de schipper en zijn vrouw aan te bieden.
De winkel van Sinkel g
Zo zou men de bootjes
van de parlevinkers
kunnen noemen, want
er is van alles te koop: e
brood, kaas, melk, maar E
ook een doosje punaises,
een ferme dweil of een e
forse bloemkool.... f=
J-fET diepvries-assortiment is
zo langzamerhand werkelijk
enorm! Behalve de bekende
groenten en vruchten zijn er na
tuurlijk de diepvrieskip
pen en de kippepoulet een
formidabel succes!), daarnaast
ook de visfilets in diepge
vroren toestand, waarvan de
kabeljauw de erepalm wegdraagt
en nu als nieuwste het zakje met
de drie kant-en-klare vleescro-
quetten, die u zo maar in de
frituur heeft te laten zakken om
bijzondere lekkere, knappend
bruine lekkernijen op tafel te
brengen en u weet zelf wel hoe
dol men is op boterhammen met
croquetten.
Mocht u ze niet in alle AH-
zaken vinden, de SuperMarts
hebben ze!
Overigens als u nu geen zin
heeft om een echte uitgebreide
rijsttafel te maken en u wilt toch
ivel genieten van de exotische
Nassi- of Bahmi Goreng, dan
vindt u ook die kant en klaar in
de diepvries. Werkbesparing en
toch smullen.'
CISKA VERHEUL
Ook de binnenvaart heeft een
enorme groei doorgemaakt. Niet
zo snel als de zeevaart. Maar dat
komt o.a. door het feit dat de
binnenschepen veel en veel langer
meegaan en ook moeten meegaan
dan de zeeschepen.
Toch is er heel veel veranderd
sinds de dagen dat men het van
de wind en de zeilen en later van
de stoomkracht moest hebben.
Men schoof braaf in kiellinies door
het vaderlandse binnenwater zon
der dat daar nu eigenlijk iemand
bij stilstond. De schippers vorm
den een gesloten gemeenschap.
d;e de wal zoveel mogelijk me
den. en maar al te vaak hadden
zij daar hun reden voor.
Door het isolement van de roef
en de enge ruimte van de oude
klassieke schippersnesten, ontstond
er uiteraard wel een handicap
voor de ontwikkeling van de schip
per en zijn gezin. Het varende
volk dat als geheel een absoluut
behoorlijk milieu vormde, onder
kende dit probleem maar
stond er toch vrij machteloos te
genover, gezien de gespannen ver
houding met de wal.
En dit is de keuken aan boord van een Rijnaak, voorzien van liet
gemak van een koelkastGeen overbodige luxe, want er moet
altijd voor enkele dagen worden ingeslagen.
Leerplicht
Daar ls nu een duidelijke ver
betering in gekomen. Er is vee!
meer contact met de bewoonde
wereld en als een schip ergens
langer dan vierentwintig uur ligt.
hebben de schipperskinderen de
verplichting om naar school te
gaan. Overal verspreid zijn schip-
persscholen met een zg. vierja-
rig leerplan. Hier geeft men da
gelijks zoveel lesuren me<er, dat
schipperskinderen toch volledig
lager onderwijs kunnen genieten.
Natuurlijk is dit geforceerde
„overschoolwerk" niet altijd even
goed en daarom geven vele ouders
er de voorkeur aan om hun kin-
deren op internaten onder te bren
gen. Alleen al hierdoor is er meer
contact met de wal dan vroeger.
Men gaat zijn jongen of meisje
eens oozoeken en combineert dit
veelal met een dagje uit in stad
en land Bijna alle schepen zijn
uitgerust met radio en zelfs va.
ren er al heel wat met de televi
sieantenne op het stuurhuis.
Vakopleiding
De schippers hebben, vooral
als zij tot de jongere generatie
behoren, hun vakkennis enorm
uitgebreid door middel van de
vrij zware cursussen, die het
Koninklijk Onderwijs voor de
Scheepvaart voor hen heeft sa
mengesteld. Vergeleken bij het
buitenland zijn deze cursussen
uniek en dragen zij er in niet ge
ringe mate toe bij, dat de veilig
heid op het binnenwater wordt
bevorderd. Deze cursussen
strekken zich uit op het gebied
van de vaarkennis, de techniek
van motordrijver, d-e gecompli
ceerde aanvaringsreglementen,
het juiste toepassen van de la
dingstechniek en het onderhoud
van het schip.
Instructievaartuigen
De jongeren zijn wat dit betreft
sterk in het voordeel. Voor hen Is
er tijd en gelegenheid genoeg om
zich te bekwamen, allereerst in de
theorie en later in de praktijk op
een van de drie instructievaartui
gen van de binnenvaart, die in het
bezit zijn van het K.O.F. en
straks met twee geheel nieuwe
vaartuigen een ware schoolvloot
zullen vormen.
De schepen varen rond met de
leerlingen van interne binnenvaar-
scholen in Amsterdam, Rotter
dam, Harlingen en Delfzijl, waar
voor de belangstelling zo groot is
geworden, dat men jaarlijks vele
kandidaten moet teleurstellen en
uitbreiding dringend noodzake
lijk is.
Personeelsprobleem
De schippers hebben hun maat
schappelijke achterstand ingelo
pen. zijn prachtig bijgekomen en
hebben in deze tijd van hoogcon
junctuur vele kansen. Verschil
lenden van hen varen in dienst
vdn de rederijen en aan boord
van schepen, waarop zij geplaatst
zijn. Anderen hebben een eigen
schip en zijn dus zg. particulie
re schippers en varen of georga
niseerd in een binnenvaartcentra-
le of gewoon op eigen houtje. Dit
laatste biedt in tijden als deze,
waarin een dringende behoefte
aan laadruimte bestaat, grote
voordelen. Keert het tij echter,
dan zijn de schippers in vaste
loondienst natuurlijk in het voor
deel. Ofschoon de verdiensten
over het algemeen zeer behoor
lijk zijn en men echt in de gele
genheid is om een flink bedrag
over te sparen, kent de sehippers
stand evenals in het bedrijfsle
ven aan de wal grote problemen
wat betreft de personeelsvoorzie
ning.
Vooral wat de matrozen en het
dekpersoneel betreft. Het vaste
en regelmatige leventje aan de
wal, waar men vandaag de dag
toch ook niet karig is met betalen,
laat hier pet als bij de zeevaart
zijn invloed gelden. Daarnaast
vormen ook de Duitse en Zwit
serse Rijnvaartrederijen, die zeer
hoge lonen betalen, een belangrij
ke trekpleister. Van enig sociale
voorziening is in deze landen ech
ter geen sprake, welk risico men
echter dikwijls op de koop toe
neemt.
De kamers van de overige huis-,
genoten zijn kleiner, maar hier
heeft men weer heel handig ruim
te uitgespaard door het gebruik
van stapelbedden. Alles is cen
traal verwarmd en de verlichting
's een 24 volts elektrische.
Het bemanningsverblijf op het
voorschip is gesplitst in twee
woongedeelten namelijk dat voor
de stuurman en zijn gezin en dat
voor de matroos-motordrijver,
die als regel nog vrijgezel is en
aan wat minder woonruimte ge-
PITT1G AVONTUUR
Natuurlijk varen zij niet alle
onder hetzelfde oppercommando
en dus kennen ook hun schip-
pers-winkeliers de kracht van
de concurrentie. Toegegeven:
de buik van de binnenvaart is
niet gauw gevuld, maar als
van 's morgens acht uur tot
's avonds laat aan een stuk
door verkocht wordt, is waar
men ook vaart de spoeling gauw
dun. De rivalen, die elkaar de
loef afsteken, weten dat.
Daarom hebben hun verrich
tingen op de onrustige kabbe
ling van het water iets weg
van sluippaart, een pittig avon
tuur dat iedere dag anders is
en waarin.' teleurstelling en suc
ces elkaar trouw aflossen.
DRIJVENDE WINKEL
De operatie „parlevinker" be
gint iedere dag weer vanaf een
vast punt. de plek aan kade of
haven, waar de melkboer zijn
zuivelwaren. de bakker zijn brood
en de groenteboer zijn groente
afleveren, terwijl de ..parlevin
kers" hun drijvende winkels vol-
Woonpaleizen
Tegenover het vrij harde le
ven. het gaan en komen in een
rusteloze tijd en het varen en
werken onder welke weersomstan
digheden ook, staat dc onmis
kenbare charme van het vrije
beroep, zijn eigen baas zijn, ko
ning in een eigen wereldje. Verge
leken bij vroeger, toen men vaak
over een zeer beperkte ruimte
beschikte, zonder enige luxe en
comfort met kroostrijke gezinnen
moest leven, beschikt men thans
over bepaald weelderige woonpa
leizen aan boord van de moderne
binnenschepen.
Als wij bijvoorbeeld een kijkje
nemen in de woonruimte van de
schipper van vandaag, dan kun
nen wij daar gerust een inrich
ting aantreffen, die te vergelijken
is met de beste luxe flat. Bij het
binnentreden komt men in de hal,
die toegang geeft tot de gebene
dijde woonkeuken, voor het dage
lijks leven onmisbaar, de dure
salon, de slaapkamers, de douche
en wasruimte met toilet Alle ver
trekken zijn royaal van afmeting.
Aan de woonkeuken, die dus de
meeste drukte verwerkt, is zeer.
veel zorg besteed. Ze biedt ge
makkelijk plaats aan zes tot ze
ven personen. We zien een roest
vrije stalen aanrecht en er boven
de gasgeiser, die tevens de dou
che bedient. In de keuken staat
een grote koelkast. De vaste le
ren banken van de salon hebben
plaatsgemaakt voor meubilair
tiaar eigen keuze en smaak zoals
een clubstel en een dressoir. In
de ouderlijke slaapkamer past
met het grootste gemak een lits-
jumeaux.
stouwen met boter, kaas, eieren,
suiker, rubberlaarzen. koffie,
worst, dweilen, pudding. wol
aardappelen, soep, baaienhemden
witlof, zuurkool. poetsdoeken,
vleeswaren, handschoenen en een
verbazingwekkende sortering was
middelen, die de schippersvrou
wen met haar traditionele ver
langen naar een zeer schone was.
witter dan wit garanderen.
Eenmaal klaar voor vertrek
zijn de scheepjes van de „parle
vinkers, onherkenbaar. De stevi
ge boeg verdwijnt onder kisten
vol sappige sinaasappelen, het
smalle, knusse stuurhuisje op de
raampjes na bedolven onder de
groente van het seizoen en daar
waar men kompas, scheepstoeter
en binnenaanvaringsreglementen
zou verwachten, bevinden zich de
weegschaal en een stapel lectuur
om ook de nieuwe honger van de
varende wereld te stillen.
SERVICE VOOR ALLES
De service speelt in dit varen
de winkelbestaan een uitermate
belangrijke rol. Het is dus zaak
om een scheepje tc bezitten dat
j in staat is om service te bieden.
een feilloos werkend ingewand.
I dat, content met zo min mogelijk
brandstof, de snelheid zo hoog
mogelijk kan opvoeren. En dit is
nodig, wil men tenminste mee
doen aan het concurrentiegevecbt
en proberen om collega's letter
lijk cn figuurlijk commercieel de
loef af te steken. Want het be
grip vaste klant kennen de mees
te „parlevinkers" niet. Voor hen
geldt: Wie het eerst komt, het
eerst niaalt. Snel kunnen manoeu
vreren een veelzijdige vakkennis
bepalen in hoge mate de winst,
die dagelijks vrij hoog moet zijn,
willen de „parlevinkers" hun be
drijfje rendabel exploiteren.
Zo'n goede vak- en vaarkennis
vonden wij bij de Amsterdamse
..parlevinker" Geurt D ij k
een varende winkelier bij uitne
mendheid, waarvan wij een paar
uur de gast waren. Meesterlijk
stuurde hij zijn „Antje" door het
nu eens smalle, dan weer brede
havenwater van 't Amsterdamse
IJ. precies tussen de hoge en
brede achterstevens van Spitsen,
Kempenaars en Dortmunders
door, balancerend op de smalle
gangboorden van zijn scheepje,
om her gevraagde gedienstig over
te reiken. Een aantal afgedankte
autobanden, beschermden „Antje"
tegen de opdoffers, die haar reu-
zenzusters op het ritme van het
onstuimige havenwater uitdelen.
EIGEN VONDSTEN
Meer dan twintig jaar praktijk
hebben Geurt Dijk een grote rou
tine gegeven. Als een naderend
schip nog slechts een vaag sil
houet is. weet Geurt al wat voor
vlees hij in de kuip heeft.
„Schippers zijn nooit hetzelf
de. De een wil zus, de ander
zo. Je staat er soms versteld
van hoezeer hun eisen verschil
len", vertelde deze sympathieke
„parlevinker"toen hij „Antje"
met een lijn tegen de flank van
een sleepschip trok en zich rus
tig liet meevoeren in de rich
ting van de Oranjesluizen De
schippersvrouw die op zijn bel
len verscheen, was verzot op
plantaardige boter.
Ze nam er een hele doos van.
Geurt zette vervolgens een mud
aardappelen over. verkooht een
pot jam speciaal voor mannen
ten behoeve van de schipper en
diens knecht. Hij kent zijn klan
ten van de varende wereld. Hij
heeft zich ingesteld op de verlan
gens van de sehippersstand. Een
baaienhemd verkoopt hij net zo
goed en deskundig als een paar
ons vleeswaren, die bij hem in
keurig plastic zijn verpakt.
„Dat doe ik al jarenlang"
zegt hij, „want ik las eens in
een of ander tijdschrift dat het
dan langer goed bleef vooral
als de lucht er tussen verwij
derd wordt. Sindsdien verpak
ik al mijn vleeswaren netjes in
plastic en knijp zo veel moge
lijk de lucht er uit. De schip
persvrouwen vinden het gewel
dig. Drie dagen na de koop
hebben zij nog vers rookvlees
op het brood. De fabrieken aap
ten mij na. Zij kregen dit foefje
ook door", zegt Geurt lachend.
Fr? ach*or dikke stapel over
alls tovert hij een paar tubes
kachelpoets te voorschijn.
„Het zit lekker dicht, hè" Niet
best voor het reisje". „Wanneer
vertrekken jullie?", „Een mooi
vrachtje".
Geurt Dijk heeft overal zijn
praatje klaar en het moet al heel
gek lopen wil hij niet de meest
stuurse schippersvrouw aan het
lachen krijgen. Maar de man die
zo meesterlijk goochelt met zijn
duizend-en-een-koopwaren stelt
ook eisen. Met één brood en
één fles melk is Geurt Dijk niet
tevreden. Want dan rijst bij hem
het vermoeden dat de „rest" door
ae wal geleverd wordt.
DE VERHALEN
„Er zijn veel schippers die ver
geten dat ook wij van het wa
ter moeten leven. Daar kan ik
mij enorm kwaad om maken,
net zo kwaad als de schippers,
die merken dat de spoorwegen
hun een mooi vrachtje afhandig
hebben gemaakt."
De „parlevinker" Geurt Dijk
noudt van het wereldje, waarin
het hem goed gaat, zolang het
ook de binnenvaart goed gaat.
Twintig jaar zwerven langs de
hoofdstedelijke Rietlanden, Zee
burg, Borneokade, en „de Mod
der" hebben hem een schat van
herinneringen opgeleverd.
Was .daar niet de grillige „Pax
Libertas", de voorgangster van
„Antje" die er eens op een kwa
de dag in haar eentje van door
ging, met een wanhopig zwem
mende Geurt in haar kielzog? De
.Pax Libertas" sneuvelde, omdat
een coaster haar domweg door
midden voer En dan dat kleine
schippersjoch dat „op 't Slik"
overboord viel en door Geurt van
de verdrinkingsdood werd gered.
Het zijn slechts enkele herinne
ringen uit zijn „parlevinkersbe-
staan". dat net als voor al die
anderen, die de strijd tegen de
wal volhouden, de allure heeft
van een avontuur.
J^^ENIGEEN heeft in Amster
dam wel eens een rondvaart
gemaakt in een van die prachti
ge luxe schepen die de binnen
wateren tegenwoordig zo druk
bevaren. Zodra u dan op het IJ
bent gekomen, heeft u een ze
kere schommeling ervaren die u
waarschijnlijk met huiveringen
van plezier hebt geregistreerd.
1) werd er beslist niet zeeziek
van en u hebt alleen maar ge
noten van de schoonheid van de
gemeerde schepen, van de be
drijvigheid en van de ruime he
mel. Maar van de eigenlijke
„haven-bedrijvigheid" als zoda
nig zal men toch weinig gezien
hebben.
Achter de schermen
Wij hebben echter als uitge
sproken „landrot" gekleed in het
typische uniform van de werken
de vrouw: een gladde, vrij nau
we rok, een suède jasje en....
gelukkig: sportschoenen met rub
berzolen, speciaal voor dit num
mer van Aller Hande, een bezoek
gebracht aan enige kapiteins
vrouwen aan boord van de zo
karakteristieke „Rijn-Aken", om
zo'n varend huishouden eens mee
te maken en om er te praten
over de gerechten die de „Ka
pitein" zo gaarne eet.
Die Rijn-Aken liggen overigens
tielemaal niet voor de deur van
het kantoor van de K.N.S.M.
waar wij ons dienden te vervoe
gen. Integendeel: wi; moesten
wachten op een boot die ons daar
naar toe zou varen.
Als op de Cake-tvalk
Het was een fijn schip dat ons
tenslotte daar bracht waar wij
behoorden te zijn. Het was een
echte „mannen-boot" die rook
naar olie en die schommelde ais-
of we op de Cake-Walk van de
kermis waren.
Maar net IJ was schoner dan
ooit en fors op de sportschoenen
geplant trachtten wij eruit te
zien alsof wij dagelijks van
schip tot schip voeren!!
Toen kwamen we dan tenslot
te bij de aken aan. We maakten
enorme stappen in onze stadse
rok en iedere keer lukte dat best
dank zij sterke mannenhanden
die ons altijd op het kritieke mo
ment wisten op te vangen.
Voet op aak
En zo belandden we op de
eerste aak die dan tevens de
oudste van de twee zou zijn.
De „Kapiteinse"mevrouw
Kruizinga, ontving ons in
haar gezellige woning, waar de
keukenkachel (op olie) plezie
rige warmte verspreidde. Er
stond in deze woonkeuken te
vens een fraaie koelkast (pro-
paangas), een gasstel dat even
eens op propaan werkte, er was
een gootsteen met aanrecht en
geen gewone kraan, maar een
flinke pomp, die het drinkwater
uit de tank (2000 L.) naar boven-
pompte.
In de zitkamer: een oliehaard.
Kapiteinskost
Mevrouw Kruizinga. van wie de
Lenige) zoon van elf jaar op een
internaat voor kinderen Van va
rende ouders was, gaf het volgen
de recept voor het lievelingsme-
nu van „haar" kapitein. Dat was
beslist geen stamppot in de zo
mer, noch erwten, noch bonen
met of zonder spek. Integendeel:
Hongaarse Goulash
m et ..K s «2 n" van aardappe
len, verse groenten, bovendien
een soepje van vers vlees getrok
ken vooraf en fruit of een ander
toetje na Alleen in de winter
een enkele maal stamppot en dan
nog slechts op zaterdag als er
veel werk is.
Maar hoe maakt men Klö-
sen"? Hier is het recept van
mevrouw Kruizinga:
Kook een pond aardappelen
met schil, pel ze en roer ze
door een zeef tot ouree. Rasp
een pond geschilde rauwe aard
appelen en druk het vocht er
door een doek uit. Vermeng bei
de aardappelvormen met elkaar
en voeg er zout, peper, gemalen
noot en een heel ei bij. Ver
meng alles zeer goed met el
kaar, draai er met bebloemde
handen ronde balletjes van mid j
delbare grote van en laat ze in I
ruim, kokend, licht gezouten wa-1
ter vallen. Ze komen dan bo
ven drijven en dienen nog een
I kwartier in de pan te blijven
koken.
I Met de schuimspaan uit het
water vissen en opdienen met
zuurkool (gestoofd in boter plus
een stukje gerookt spek) en de
Goulash.
Die Goulash bestaat uit blok
jes ossevlees, licht doorregen in
boter bruin gebakken. Het vlees
uit de pan nemen, in de boter
twee gesnipperde uien fruiten,
hierdoor een halve liter bouillon.,
peper, zout, paprikapoeder en
andere kruiden (w.n. kerry
enz.) roeren. Het vlees er we*v
bijvoegen en alles 'a.ien staven
waarna vlees en kruiden gebon
den worden met wat bloem tot
een smeuïge massa.
Het eten van zuurkool in de
zomer hoeft u helemaal niet te
verbazen, daar in Frankrijk en
andere landen dit gerecht het he
le jaar door gegeten wordt!
Gemak van koelkast.
De duur van de reis is. uit en
thuis ongeveer drie weken en
gaat van Nederland naar Straats
burg en/of Bazel
Provianderen doet men in Am
sterdam (niet altijd bij de parle
vinkers). en voor de' terugreis
hetzij in Bazel, hetzij m Straats
burg. Men neemt dank zij de mo
derne koelkast voor een 'week ze
ker, vers vlees en verse groen
ten mee en vult dus verder on
derweg. waar mogelijkheid be
staat. aan
Mevrouw Kruizinga vertelde
dat ze veel tijd had om te hand
werken en dat haar lievelings-
wens een douche was.
Op het modernere schip van
haar schoonzuster (eveneens een
mevrouw Kruizinga moeder van
een iongetje en een meisje
die de reizen als kleuters nog
meemaken» was die douche
evenals een centrale verwarming
wel aanwezig.
Eigenlijk zijn die woningen aan
boord van zulke schepen, gelijk
moderne flats, ivaar menige jon
ge vrouw aan de vaste wal duim
cn vinger naar af zou likken!
Het leven van deze varende
huisvrouwen lijkt dan één heer
lijk avontuur, maar ook zij heb
ben hun dagelijkse beslommerin
gen en hun zorgen, dat hebben
we wel begrepen.
CISKA VERHEUL.