2y Anderhalf uur priegelwerk voor één minuut TV Resultaat van een oeroud vakmanschap KOFFERS Gelderse Ham Ha aqse Leverwoi rst z 45 Bloedworst Onl tbijtspek 2 Fiji ie Snijworst C steeds lichter en fraaier 29 V Producer en technici in diepste zorg en tocli dolle pret! ALBERT HEIJN Fijne Vleeswaren ALBERT HEIJN maakt U het leven goedkoper B HAVERMOUT Dure hand tekeningen Gezond en goedkoop „Gek" plaatje met „gek" praatje Telediscoparade In de pijpenla 4 X lachen Accenten Los van journaal ROOKWORST 0= p.r ,tük Mager Zuurkoolspek Gerookt Vet Spek SOEPBALLETJES Gebraden gehakt m jUS Extra soepel OKTOBER 1960 ALLERHANDE STAVEN of KRANSEN Zuidafrikaanse mevrouw haar zolder opruimde, vond ze daar een pakje brieven uit de jaren 1880 tot 1900. Een paar namen kwamen haar bekend voor. Ze ging ermee naar een antiquair die haar aan ried het pakje te sturen naar een New-Yorkse handelaarster in zeld zame handtekeningen. Zij kreeg 1000 gulden voor de collectie. De handelaarster is Mary Benjamin, die gespeciali seerd is in handschriften. Zij heeft een collectie die geschat wordt op drie miljoen dollar. Van welhaast elk beroemd mens zijn er de handschriften in te vinden: Napo leon, Madame DuBarry, Hitier, Keats, Shakespeare en nog vele anderen. Ook die van John Denton die treurige vermaardheid verwierf op de volgende wijze. Hij werd in het begin van deze eeuw ter dood gebracht wegens moord. De c' na de terechtstelling echter kwam het „slachtoffer" het politiebureau binnen en vroeg wat er toch aan de hand was. Een kort manuscript met de handtekening van de grondlegger van de orde der Jezuïeten, Igna tius de Loyola, in 1550 geschre ven, is ongeveer 75.000 dollar waard. De handtekeningen variëren zeer in prijs. Die van Churchill is ongeveer 80 gulden waard; die van Koningin Victoria haalt niet meer dan 50 gulden. Sarah Bernhardts signatuur bracht on langs 130 gulden op; die van Paul Kruger 190 gulden. Benjamin Franklin was aan merkelijk duurder: f 440. Een brief van George Washington aan Jefferson, geschreven in 1772, bracht f 1100 op. Men kjm geluk hebben. Een schrijver vond enige tijd geleden een versleten atlas in een boekwin keltje. Hij betaalde er enkele kwartjes voor en vond (het ge beurde in Engeland) thuis tussen de bladzijden, een briefje van An na Boleyn, een der vrouwen van Hendrik VIII. Het bleek écht te zijn en werd als bijzonder waar devol geschat: meer dan een ton! ANKÉTSTAVEN-maken de najaarsdagen, de eerste win- tydrovena kar- Eertijd is aangebroken. is een wei. En, als gezegd, het is handwerk en geen machine komt er te pas aan het werk zelf. Het gaat precies zoals het al eeuwenlang gegaan is. Dat is een prettige en ook wel veilige gedachte. Hoe veel er ook mag veranderen om ons heen, die oeroude zaken, dat rustige kneden, dat rollen en vouwen, dat blijft onveranderd voort gaan. Wie een banketstaaf eet die weet dat hij iets tot zich neemt dat, even onver anderd als de aarde zelf, het fraaie resultaat is van oeroud vakmanschap, smaakgevoel en kwaliteit. Zo is het tenminste met de ban ketstaven van AH. In de banket bakkerij staan de leden van de banketstaf van AH zoals men de banketbakkers rustig mag noemen aan hun tafels en werken in steeds stijgend tempo naar Sinterklaas toe en daarna naar Kerstmis. Want de tijd vóór de komst van de Sint, is de tijd van de banketstaven en banketletters die erna van de kerstkransen. Daarna loopt het een beetje af met het banket; de grote vraag ernaar is dan verminderd. Elk jaar meer Hoe het ook zij: de banketstaf (dat zijn zij, die de produktie heb ben te verzorgen) woelt des nachts in bed; de enorme vraag naar hun produkten wordt wel eens onrust barend. De ervaring van vele jaren steeds stijgende omzet echter heeft geleerd hoe het precies moet wor den georganiseerd en, als de ovens eenmaal gloeien rondom hun smakelijke, brosse, knapperi ge, geurige inhoud, dan keert de BUIKJE T\E HOOGSTE duik, ooit ge- maakt, is die welke in 1918 werd gepresteerd door Alexander W i ckh am. Hij sprong van een rots in de buurt van Melbourne. Hij werd geboren op de Sa lomonseilanden en was kam pioen-zwemmer. Tijdens een vakantie nam hij, onnadenkend, een wed- denschav aan van een groep je zakenlieden om van de be wuste rotspunt, die hij nog nooit had gezien en die een kleine 65 meter hoog was, af te duiken. Er werd geducht gewed voordat hij sprong: een helft der wedders beweerde dat Wickham niet durfde als hij eenmaal zo hoog stond, de andere helft bestreed dit. Het leek er op of de eerste partij zou winnen: Wickham deinsde terug voor de ver schrikkelijke diepte onder hem. Toch sprong hij. Hij overleefde de sprong al was hij urenlang bewusteloos; maandenlang bleef zijn li chaam bont en blauw. gemoedsrust weer; de vertrouw- De eeuwige wisseling van de seizoenen manifesteert zich ook hier: in het aanmaken van de banketstaaf. De omzet wordt jaar lijks groter. Dat valt niet te ver wonderen, zeggen de deskundi gen: de grondstoffen van de AH- staven zijn de beste. Vakwerk Alleen roomboter. alleen amandelen, alleen eieren en suiker en niets dat niet „na- tuur-echt" is, wordt verwerkt. Kwaliteit wint het altijd. Met uitsluitend kwaliteitsproduk- ten kan men eenvoudig niet anders dan een goede staaf maken, wanneer men de bes te banketbakkers van het land ter beschikking heeft. Er was één moeilijk en riskant stadium bij de oeroude banket bakkunst. Dat was het zogenaam de „toeren" van het banketdeeg. Het is feuilletédeeg. dat uiterst gevoelig reageert en dat bros moet zijn en bladerig; het werd voorheen met de hand gekneed. Nu zijn daarvoor machines die feilloos een top-produkt kneden. De rest? Handwerk, zoals wij al zeiden. Het recept. Het stellen van de ovens. Het vullen van de staven. Alles handwerk. En dus kunde. Vakmanschap. Het geheim En natuurlijk een geheid re cept. Het recept is en blijft in de keuken, wélke keuken dan ook, het geheim van de smid. In dit geval het geheim van de banket bakker. Het recept klinkt als een klok. Dat betekent, dat de letter, de staaf, de krans nooit open barst in de oven en nooit onver wachte „kunsten" vertoont. Hoe zo'n recept is? Doodeenvoudig: eieren gebruiken, roomboter en verder alleen het allerbeste. Doodeenvoudig In het gezellige en feestelijke laatste seizoen van ons vader landse jaar verschijnt, even ver trouwd als herfst en najaar, ook de banketstaaf weer bij de koffie en de thee. Zo vult zich het dagelijkse leven met ver trouwdheid en geborgenheid ook. Leve de banketstaaf! De vakantie is voorbij en de einder en zijn weer naar school, 'lelaas gaan veel van deze kinde ren naar school na een haastig ontbijt, dat bestaat uit een witte boterham met suiker of een ander zoet belegsel. Een dergelijk ontbijt is reeds onvoldoende voor kinde ren, die voor het groeien bijzonder veel voedingsstoffen nodig hebben. Aangezien havermout een belang rijke bron is van eiwitten, die juist van groot belang zijn voor de groei van kinderen, is geregeld gebruik van een bord havermout voor het naar school gaan een goede gewoonte. Naast de grote hoeveelheden ei witten bevat havermout ook nog veel andere voedingsstoffen (vita mine b, ijzer, fosfor) die belang rijk zijn vor de opbouw en het in goede conditie houden van ons lichaam. Wij kunnen dus zeker zeggen, dat havermout een uit stekende en gezonde voeding is: bovendien is deze voeding goed koop. Immers voor 57 cent krijgt u .een pak H-O, waarin genoeg ha vermout zit voor 15 borden (per bord slechts 4 cent). Dus om gezondheidsredenen en zonder bezwaar van de portemon- naie is het dagelijks gebruik van havermout zeker aan te raden. "C'R wordt hier en daar nog wel eens geschimpt op onze „televisiejongens". Cri- tieken en grapjes zqn in de dagbladpers niet van de lucht. Was het niet Toon Hermans, die weliswaar ver goelijkend, maar met een onmiskenbaar ondertoontje van cyaankali sprak over „die jongens in Bussum, die zomaar met dat dure speel goed mogen spelen"? Dat is allemaal in zoverre een beetje onrechtvaardig, omdat er hard, heel hard gewerkt wordt. Het is niet voor niets, dat bijna elke t.v.-regisseur en vooral zjj, die met het z.g. amusement belast zijn, een gezichts-tic heeft of op zijq minst een om de paar minuten terugke rende rilling in de schou ders. Maar neem nu eens de wijze waarop Dick van Bommel van de NCRV nu al jarenlang bij tijd en wijle zijn altijd haas tige werk op het gebied van amu sementsprogramma's en spoftre- portages weet te combineren met een van de zorgwekkendste en tijdrovendste producties, n.l. het in elkaar zetten, monteren en synchroniseren van het rubriekje Telediscoparade, dat, pak weg, een minuut of tien duurt. Neen, de Telediscoparade ging dit keer niet door. Onderwerpen genoeg, maar Dick van Bommel had juist een paar aardige kat- tenshots gevonden, tegen welke achtergrond hij met de stemmen van de grote regeringsleiders een nieuwe kolderieke en krankzinnige montage had bedacht. Maar hij bewees als program masamensteller, over verant woordelijkheidsgevoel te beschik ken door te bedenken dat zulke grapjes, die een zeer ernstig pro bleem raken, misschien wel eens in verkeerde aarde zouden kun nen vallen. En daarom maar lie ver geen discoparade, zegt Van Bommel ons naderhand, ^/anneer wij met hem en een van zijn ver trouwde technici Ruud Kloos terman een paar minuten la ter in „de Brink" achter de kof fie zitten. Dit hele kleine smalle pijpe- laatje is constant de hele dag ge vuld met televisiemensen. „Het is enorm veel, als de mensen vier keer per programma echt hartelijk lachen", zegt Van Bommel. Js het meer, dan krijg je het gevoel uitgelachen te wor den, is het minder, dan is het beter maar je koffers te pakken en op reis te gaan voor een documentaire". Hoe nu zo'n Telediscoparade tot stand komt? Jac. Marcus en Dick. v. Bommel veel geluid ,Ach", zegt de heer Van Bom mel, „het is eigenlijk een vrij eenvoudig zenuwslopend kar weitje. Eens in de maand bekijk ik alle filmstroken, die het jour naal heeft binnengekregen of zélf heeft geproduceerd. En dan kun je verschillende methodes volgen. Of je ziet een gek on derwerp in een film, waarvan je denkt dat er wel iets van te maken is, of je hebt een kolder grammofoonplaat." Maar daarna komt pas het gro te werk, want het is niet zo ver schrikkelijk moeilijk een gek plaat je te combineren met een gek praatje. Er worden door de poli tici en andere belangrijke hereD w el gekkere dingen gezegd chansons zijn er ook in zo ruime mate dat de vondsten op dit ge bied in ruwe vorm niet de groot ste moeilijkheid vormen. dan misschien weer mee beginnen, maar op een andere manier. Zijn ideaal is n.l. de filmopnamen voor zijn programma los van het jour naal te maken. Allicht, want hij moet door de ogen van Teledisco- parada de actualiteiten heel anders zien dan het koel registrerende oog van de journaalcamera. Nach ten lang heeft Dick van Bommel niet kunnen slapen toen de syn chronisatie (het gelijkleggen van geluid en beeld) niet wilde luk ken tussen het edele lied „De wod ka. Anuschsjka" en de een glaasje water drinkende Chroetsjow. een beeld dat niet één maar wel ze ven keer herhaald werd. DICK VAN BOMMEL op- en afspoelen Maar monteert u nu eens een mopje, gesproken door Max Tail leur onder een bewogen en uiter aard met veel gestes voorziene toespraak van De Gaulle. En Iaat u nu eens Z. E. de Minister van Maatschappelijk Werk, mejuf frouw dr. M. Klompé met de stem van Toon Hermans zeggen: „Zolang de lepel in de breipot steekt, dan treuren wij nog niet, neen, vrienden, dan treuren wij nog niet", en plaatst u ook de geluidstrook dusdanig onder het beeld, dat elk accent en elke ges te althans enigszins met elkaar in overeenstemming zijn! „Het is een ontzaglijke hoop werk", verzucht Dick van Bom mel, „maar het grappige is, dat we er allemaal zo'n plezier in hebben. U weet, voor de technici van de NTS staan er bepaalde diensturen. Maar hoe vaak heb ben we niet een avond, een nacht en de volgende ochtend doorgewerkt. En soms maar dubbel-liggen van het lachen, als we een heel bijzonder effect hadden bereikt." Maar een programma moet fris blijven en daarom stopt Dick van Bommel met zijn Teledisco parade. Het jaar daarop wil hij er ■K- -H- 100 gram WW 150 gram 100 gram m 100 gram altijd vers 0 altijd fris 0 EXTRA VOORDELIG Tongeworst, fijne snijworst, prima ham en nog tientallen 'an dere soorten vormen AH's uitgebreide as sortiment fijne vlees waren. Fijn in de ware zin van het woord. Koel en fris en vers uit de speciale vitrines. Voor iedere smaak en naar ieders beurs! 100 gram Saksische Leverworst35 Berliner Leverworst39 Leverkaas39 Tongeworst47 Palingworst39 Casseler-rib69 100 gram Zure Zult25 Gebraden gehakt 35 Corned Pork29 Boerenmetworst 39 Mals rookvlees 55 Procureurspek65 200 gram Boterham worst.. 43 250 gram 7 9 blik 30 stuks blik 4 ballen 7 9 LEVERPASTEI 3 blikje, 100 bubbel blik 49 Gehaktblik 425 g- 99 Frankfurter Knak worstblik 6 luk,98 WfEET u dat koffers pakken tegenwoordig zo'n fijn werkje kan zijn? En juist omdat reizen tegenwoordig bijna door iedereen gedaan wordt, bedenken de kofferfabrikanten voor ons als maar mooiere, lichtere koffers die steeds praktischer van indeling zijn. Geen mens hoeft meer met gekreukelde pakken en japonnen tevoorschijn te komen. En geen mens behoeft meer als een lastdier onder een zware bepakking te sjouwen. lichte koffers die gemaakt zijn van „fiberglass", een hard on- breekbaar materiaal dat dus als ideaal gezien wordt voor vlieg tuigreizen. Ze zijn gestroomlijnd, in verschillende kleuren ver krijgbaar, de sloten zijn verzon ken: kortom, dit is het neusje van de zalm voor de mens van de grote afstanden. Antler (Engeland) verovert het hart van de vrouw met koffers die van binnen met rose changeant taf t zijn uitgevoerd, in één woord: beeldig! En bepaald enig is e e n geruite wee k-e n d tas waar van de bodem een apart koffertje vormt; dit praktische geheel komt dan in de prijs van 45. Daar zijn allereerst de lichtste koffers, gefabriceerd van perion, extra soepel, goed van ruimte indeling, uitstekend voor auto-, bus-, of treinreizen, maar minder aan te bevelen voor hen die als snelle vogels door de lucht gaan. Omdat ze soepel en vrij kwets baar zijn en het bagageruim van een vliegtuig is nu eenmaal geen vorceleinkast. Hang-koffers Deze p e r 1 o n-k offers zijn kleding-hang-koffers. De heren kunnen er vier a vijf costuums in meenemen en aan beide kanten van de koffer die dubbel gevouwen wordt, zijn vakken gemaakt voor overhemden en wat dies meer zij. Het model van de dames heeft een wat grotere lengte ten gerieve van de japonnen. Om een voorbeeld van een prijs te noemen: zo'n begerens waardige koffer kost 89,50. Vanzelfsprekend is ook de „w e e k-e nd" koffer, tegen woordig een bijna onafscheide lijke metgezel, handig van for maat en royaal van beschik bare ruimte! De „beaut y"- of „train- c a s e" mag zich nog immer in een enorme populariteit verheugen, een populariteit die soms tot een ander gebruik leidt. Met boterhammen Want wat zien we? De beauty case, bedoeld als middel om tijdens een reis alle toiletbenodigdheden, flesjes en potjes zonder enig risico te kunnen vervoeren, wordt door velen gebruikt als een soort hand tas van bijzonder formaat, waar dan naast beurs en zakdoek ook het pakje boterhammen voor tus sen de middag te vinden is. Van daar dat koffer-verkopers ze spot tend om hebben gedoopt tot „sand- wich-cases"!!! Nieuw is, voor de dames, een vierkante koffer, voorzien van een lus waardoor hij aan de arm kan hangen en die bedoeld is als hoeden- en/of schoenenkoffer, ja zelfs als beauty-case. In het laat ste geval komen de potjes en fles sen er toch weer in te liggen S ams onite, een grote Ame rikaanse firma, brengt een serie Doorschijnend Koffers zijn tegenwoordig vro lijk van kleur en de ruit-dessins vertonen een enorm aantal varia ties. Als u iemand een attentie wilt bewijzen voor dat hjj of z(j met vakantie gaat, geeft u hem of haar dan een koffertje van door schijnend plastic, waarin zich een aantal plastic etui's voor overhemden, lingerie, zakdoeken, schoenen «n een sponszakje bevin den, die allen afsluitbaar zijn. Het geheel draagt de fraaie naam van „Travel Case" en kost 2,95. Het is een bijzonder leuk grapje. Gaat u met veel bagage op reis en bent u er bang voor bij aankomst geen kruier te vinden, maak dan gebruik van de „Portable Porter", een stel wieltjes ver bonden met een metalen hoek. ver der draagbanden en een handvat. Met dit fraais, dat 17.90 kost, kunt u ieder formaat koffer achter u aan trekken, zonder dat u het gewicht hoeft te torsen. Leder - het mooist Maar of koffers nu van de nieuwste materialen gemaakt worden, of er nylon, terlenka, rubber of wat dan ook in ver werkt wordt, de mooiste koffers die ik zag, waren van leder. Ze kwamen uit Italië en waren een bewijs temeer voor het kunnen van dit zo fantasierijke volk. Wat een verhoudingen en vormen, wat een afwerking, wat een ma teriaal en wat een, naar verhou ding, lage prijzen l Goede reis, veel plezier met uw nieuwe koffers!

Allerhande | 1960 | | pagina 3