Sleepboot - kapitein waardeert
zijn „altijd -verse koffie"
ZUURKOOL
ft
Pffft
Moet de
kachel
al aan?
VIER SMAKENSYSTEEM
LIEVER KOFFIE
DRINKEN DAN
BANDEN POMPEN
voorziet in een behoefte
2.1»
Licht verteerbaar en smakelijk
GOED MENSENKENNER
HEEFT GOEDE SMAAK
Als auto pffft...., denkt
chauffeur aan koffie
Enthousiast
over de
nieuwe koffie
Enquête wees
het uit
Degelijke sokken
Hoe-heet-u-ook-weer
En dit zeggen
Pffft... - kenners
er van!
Spek en worst
Nu breekt het seizoen aan,
waarin in menig gezin een
vreselijke strijd uitgevochten
zal worden. In grote lijnen kan
men de situatie als volgt schet
sen. Ginds bij het raam zit Va
der. De regen van ons klimaat
tikt monter tegen de ramen en
de wind fluit door de kalende
bomen; de barometer kan on
mogelijk nog lager gaan staan,
dan knapt het ruitje.
Filter pot nog steeds favoriet
H" ziet, voor het geestesoog.
ALLERHANDE
OKTOBER 1960
T^R hangt een dichte mist.
De stilte ligt als een fc
zware vacht over de voor
zichtig manoeuvrerende
schepen. Af en toe weer
klinkt het onheilspellende
geloei van een misthoorn.
In de kajuit van de „Temi
II", een hypermoderne
sleepboot, met radar, zitten
de sleepbootkapitein de
heer Dijkhuizen—zfjn
vrouw en de stuurman dicht
by elkaar een kaartje te
leggen.
HELE DAG KOFFIE
,,Ik zal nog maar eens een kop
je koffie gaan zetten", zegt me
vrouw Dijkhuizen een beetje ril
lend. ..Het is een echte kille
herfstdag." Ze pakt een van de
vier bussen koffie, die keurig
staan opgesteld op de bovenste
plank van het keukenkastje. De
bus met het gouden etiket voor
zon- en feestdagen, die met het
rode en groene voor "s avonds en
de paarse voor de ochtend. Het
is plezierig om veel koffie aan
boord te hebben, want de man
nen weten wel weg met hun bak
kie koffie, 's Ochtends voor het
werk nemen ze al twee koppen,
dan om elf uur nog eens twee,
voor het avondeten weer en dan
's avonds drinken ze er pas goed
op los. Het is met recht de hele
dag koffie.
OVERr
SLEEPBOOTKAPITEIN DIJKHUIZEN
koffiekenner
kelijke staaltjes tatoeëerkunst
in Londen verricht. De eerste be
trof een man die zich een scharnier
met schroeven en al op elk ge
wricht liet tatoeëren.
De Londense tatoeëurs zijn be
faamd om hun fraaie werk; het
leek dan ook net echt. Het andere
geval betrof een kolonel die eens,
in een olijke bui (nemen wij aan)
een paar sokken op enkels en voet
had laten tatoeëren. Nu was, ten
gevolge van een verwonding, een
der sokken gescheurd door een
litteken. Hij wilde nu dit litteken
weggewerkt hebben. De tatoeëur
stelde voor de sok er gewoon
weer op te etsen. De kolonel echter
die eerlijk wilde blijven, wilde dat
j niet en verzocht het litteken te
bedekken met een gewoon ..stop-
je" Dat werd toen gedaan
Dit, in Nederlandse ogen wel
licht wat vreemde verhaal, krijgt
een gans ander perspectief als men
weet dat in Engeland het tatoeëren
meer voorkomt en algemener is
dan hier.
Men heeft nagegaan, dat de
Amerikaan meer dan 150
zinloze woordjes gebruikt om
iets aan te duiden waarvan de
naam hem uit het geheugen is
gegaan.
Het zou interessant zijn te
vernemen hoeveel wij er ter be
schikking hebben als wij onze
toevlucht nemen tot: „dinges";
„afijn"; „je weet wel"; „hoe
zei-die-dat-ook-weer"„hoe-
heet-het"; „hoe-was-het-ook-
weer".
FWE ZUURKOOL is weer volop bij Albert Heijn verkrijgbaar
tegen een bijzonder aantrekkelijke prijs. Verwen uzelf en uw
gezin met een zuurkoolmaaltijd. En maak de zuurkool dan eens
op verschillende manieren klaar.
En omdat oktober nog niet dé maand van de stamppotten is,
volgt hier een recept van zuurkool-sla.
Zuurkool-sla
T ATEN WE zeggen dat u per
persoon een ons zuurkool
neemt, een fijn gehakt uitje
(klein) en het sap van een halve
citroen plus twee eetlepels sla-
IVU/VCll, UCJC£l u mt v, ff *v
olte. Natuurlijk voegt u er pe- procureurspek. Daarop spreidt
wil dus zeggen dat u zoveel zuur
kool koopt als u nodig heeft,
waarna u ze onder de koude
kraan afspoelt en ze uitknijpt
want ze dient goed droog te zijn.
De pan waarin u de zuurkool
gaat koken, belegt u met plakjes
De klik in' de hoek van de ka
juit kondigt aan dat er iemand
per mobilofoon een gesprek met
de Temi wil voeren.
„Ja, hier mevrouw Dijkhui
zen. Over."
Wat ik van de koffie vind?
Nu, ik ben enthousiast, vooral
voor ons soort mensen is de
verpakking ideaal. Geen drup
peltje vocht kan door de lucht
dicht afgesloten bussen naar
binnen komen. En de geur blijft
er zo verrukkelijk in. Als ik
een bus opendoe, is het net als
of we hier een koffiebranderij
aan boord hebben. Ik ben niet
gauw tot andere merken over
te halen. Maar sinds ik deze
A.H.-bussen ken, stap ik onher
roepelijk voorgoed op deze Pffft-
koffie over. Over."
En omdat het zulk miezerig
weer is, besluit mevrouw Dijkhui
zen de gouden bus, die nog on
aangebroken in de kast staat,
open te maken. ,.Dat zal sma
ken". zegt ze tegen de nog kaar
tende mannen. Ze haalt vlug de
blikopener te voorschijn.
Onheilspellend weerklinkt buiten
het geloei van een misthoorn.
Pffffoeoet. En de gouden bus
binnen zegt: Pffft.
A/ERHITTE gemoederen,
volle stadions, de st
zegt het blik
waarin de niéuwe
AH-VafcuUTn -Koffie
luchtteéig is
verpakt
stamp
volle stadions, de spanning
tot het kookpunt gestegen rond
om een sportieve strijd en dan.
het snerpende fluitsignaal: pffft
een doelpunt, toegekend of afge
wezen. Teleurstelling aan de ene
kant, jubelend gejuich aan de an
dere Twee en twintig mannen
vechten verbeten verder, de drie
en twintigste heipt mee. geen en
kele beweging ontgaat hem en de
blikken van tien- cf twintigdui
zend toescnouwers z.jn op hèm
gericht, wanneer hij zijn (razend
snelle) beslissing neemt.
Overwicht, praktische mensen
kennis en het talent om in een on
derdeel van een seconde de juiste
beslissing te kunnen nemen: dat
zijn de eigenschappen, die een
scheidsrechter moet bezitten om
een goed scheidsrechter te kunnen
zijn.
De heer Leo Hom, in het
rijk van Koning Voetbal tot de
hoogste toppen van de scheids-
xechtersrpem gestegen, stelt
feet aldus: iedereen kan natuur
lijk op een fluitje blazen, maar
op het groene veld van de voet
baller komt het op je menselijk
overwicht aan.
„Woord is wet"
I „Dat leer je overigens maar
I niet zo," zegt hij. „Ik ben heel
WANNEER er niet te veel klan
ten tegelijk geholpen moeten
worden bij het service-station
Ru 8 c li on te n i n Hilver
sum, draaien chef Bout
zijn drie helpers het hele service-
programma af. En dat houdt dan
In, ten eerste de vraag: Zal ik
de tank maar volmaken, en niet:
hoeveel liter wilt u hebben. Ten
tweede het schoonmaken van de
ruiten, te beginnen aan de kant
naast de bestuurder.
Bij het reinigen van het laat
ste stukje steekt de bediende zijn
hoofd door het raampje van de
bestuurder en vraagt: Zal ik
meteen water en olie even na
kijken?
Flinke Pffft
„Dan verkoop je nog eens iets
extra's," zegt chef Bout, ..En
bovendien geeft het de klant
zo'n veilig gevoel, als wij over
het wel en wee van zijn auto
waken. Tot slot richten wij on
ze aandacht op de banden. Geen
bezwaar als het stil is, maar
bij drukke dagen vind ik dat wel
de minst plezierige kant van
ons beroep.
Denkt u in. er staan rijen
auto's, je geeft een klant, van
wie je de vorige dag nog zijn
banden hebt gecontroleerd,
benzine. Je denkt een klein kar
weitje. Maar nee. hij zit van- j
daag met zijn hele gezin in de
wagen. Hij krijgt onberedeneer
de visioenen van klappende ban
den en dan ben je zo goed of
zo kwaad niet of je grijpt maar
weer naar de luchtslang.
Een flinke Pffft.... en de ban
den hebben weer de vereiste
spanning.
SERVICE-CHEF BOUT
Pffftkoffie op tafel
Neen, dan hoor ik liever
het Pffftvan een AH-
Vacuumbus. Dan weet je
tenminste: over een kwartier
staat er een geurig kopje
koffie op tafel"
stapt chauffeur Smallen-
b u r g in zijn wagen en vaak om
een uur of zeven 's avonds springt
hij er pas weer uit. ,,Je maakt
wel lange dagen op die manier",
zegt hij, ,,Maar het is een fijn
vak, vrachtwagenchauffeur. Ik
zou niks anders willen. Je bent
vrij op de weg. Je kunt zelf uit
maken wanneer je je kopjes kof
fie wilt drinken en dat zijn er
heel wat op zo'n hele dag en
je ziet nog eens wat van het land.
In de sloot
Je raakt gewend aan je wa
gen, hé? Op den duur ken je
ieder rammeltje, ieder geluid
van het ding. Zo'n vrachtwa
gen hééft rare dingen. Laatst,
toen ik even langs de kant
van de weg stilstond, kwam
weer onverwacht dat geluid
van de ontsnappende lucht
van de luchtdrukremmen.
Pffft! Heel hard. Een paard,
dat net passeerde, schrok zich
ongelukkig en sprong in een
sloot. Ze hebben hem met vijf
man uit de modder moeten
trekken.
Ik schrik niet meer van die ge
luiden. Maar ik keek wel even
raar op. toen ik vorige week thuis
kwam. Ik had lekker gegeten en
zat met mijn pijp en mijn krant
te wachten op de koffie, die mijn
vrouw in de keuken stond klaar
te maken. Plotseling hoorde ik:
pffft. Ik dacht wat zullen we nou
hebben? Heb ik de vrachtwagen
soms voor de deur laten staan, of
moet ik een paar weekjes rust
houden?
Ik heb er heel lang over zitten
nadenken. Toen mijn vrouw met
de koffie binnenkwam, róók ik de
koffie. Geuriger dan ik gewend
was. Ik keek mijn vrouw ver
baasd aan. ,.Hoe kom je daar
aan?" vroeg ik.
,,Nou heb je dat dan niet ge
hoord zonet?" zei ze. „Dat
pffft-geluid? En lees je dan
geen kranten? Weet je niets
van de nieuwe koffie van Albert
Heijn?".
Nu hoor ik niet meer alleen
pffft als ik op de weg ben, maar
ook al thuis. En iedere dag als
ik mijn auto pffft hoor doen,
denk ik aan mijn huis, mijn
vrouw en aan de koffie van
Albert Heijn."
bescheiden en in mijn eerste
wedstrijden misschien ook wel
aarzelend begonnen. In de loop
van vele jaren (de heer Leo
Horn heeft er als scheidsrechter
zeven en twintig dienstjaren op
zitten) leer je hoe het moet. Ik
zou het werk van een scheids
rechter willen vergelijken met
dat van een onderwijzer. De
klas moet hem als een goede
vriend beschouwen, maar zijn
woord is wet. En wanneer hij
een beslissing neemt, valt daar
niet aan te tornen."
Een verloren wedstrijd of een
daverende overwinning, het hangt
voor een belangrijk deel af van
de fluitsignalen van Leo Hom.
Het fluitje dat de een als muziek
en de ander als een onverbidde
lijk geluid in de oren klinkt.
Beslissende pffft
Omdat een goed mensenkenner
altijd een man van goede smaak
is, hebben wij het met de heer
Leo Horn ook even over die
smaak gehad. Koffiesmaak bij
voorbeeld en het blijkt, dat onze
internationaal befaamde scheids
rechter precies tweemaal per dag-
van zijn koffie geniet, 's Ochtends
en 's avonds. Gefilterde koffie
met een wolkje room.
En waaraan het pffft-geluld van
AH's vacuumkoffie hem doet
denken.
„Aan een prettig-sportieve
voetbalwedstrijd", zegt hij,
want je zou dat onver
wachte en beslissende pffft
best met mijn al even beslis
sende fluitsignaal kunnen
vergelijken."
per naar smaak bij en u koopt
(als u het al niet bezit) een
kartonnetje of busje met thijm
en daarvan neemt u een beetje
tussen duim en wijsvinger en
strooit het bij alle andere ingre
diënten. Overigens: u wast de
zuurkool even duchtig met koud
water en knijpt ze goed uit,
waarna u ze echt uit elkaar
pluist om ze vervolgens met de
olie, het citroensap, de peper,
het uitje en de tijm goed te ver
mengen. U doet dat in de loop
van de middag een uur of twee
vóór het opdienen en later ge
niet u van deze frisse sla, waar
u gekookte aardappelen en wat
knappend-gebakken speklappen
bij geeft.
Een variatie
Wilt u een andere zuurkool-sla?
Dan néémt u een pond zuurkool,
wast ze met koud water, knijpt
ze goed uit, verdeelt ze en snijdt
ze klein. U bakt een fijn gesnip
perde ui tot deze mooi goudbruin
is en u neemt flink wat peterselie
waarvan u de blaadjes heel klein
hakt. Zuurkool, gefruite ui en pe
terselie vermengt u met elkaar,
waarna u er wat peper bijvoegt.
Vanzelfsprekend zorgt u dat deze
sla lekker smeuïg is, u fruit dus
uw uitje in voldoende boter (mar
garine). U kunt bij deze sla aard-
appel-purée geven en zo u wilt
ham of worst.
Zuurkool met ham
j^ATUURLIJK kunt
de zuurkool uit. U legt er kleine
stukjes boter (margarine) op,
strooit er de nodige peper over
en giet er wat water bij. U laat
de zuurkool gedurende enige uren
op een sudderpit sudderen.
Dan neemt u een vuurvaste
schotel. U belegt de bodem met
een paar plakken ham, legt
daarop een laag zuurkool, daar
op weer wat ham en dan weer
wat zuurkool. Apart heeft u
aardappelpuree gemaakt en
met die puree bedekt u thans
de zuurkool. Over de puree
strooit u wat paneermeel, daar
op een laagje geraspte, belegen
kaas, daarop wederom een beet
je paneermeel en tenslotte depo
neert u daar wat klontjes boter
op. Die schotel zet u in de oven
tot er een mooi bruin korstje op
is gekomen.
Heeft u geen oven, dan maakt
u een gebonden kaassaus op de
volgende manier: U smelt een
stukje boter, roert er wat bloem
door tot een glad papje, voegt er
wat melk bij onder voortdurend
roeren tot u een gebonden saus
heeft verkregen. Daarbij voegt u
dan wat zout naar smaak, vrij
veel peper (het mag best wat pi
kant zijn!), u raspt er wat noot-
muscaat over, snippert een uitje
heel fijn en roert er zo u wilt een
snuifje tijm door en tenslotte een
behoorlijke dosis geraspte belegen
kaas. Deze gebonden kaassaus
giet u over de puree-laag in bo
venstaande schotel. Het gerecht
hoeft dan niet meer in de oven
WIE „ZUURKOOL" zegt
denkt vanzelf ook aan
goed zuurkoolspek en aan
Gelderse rookworst. De
geur van zo'n rookworst al
leen al maakt dat u trek
krijgt. In plakjes gesneden
zijn rookworst en zuurkool-
spek (met een streekje mos
terd) een verrukkelijke
broodbelegging.
En als u blokjes rook
worst door een roer-el
mengt, en er toastjes mee
belegt, heeft u een bijzon
dere traktatie voor het
eerste gezellige avondje in
het komende seizoen.
kool ook gekookt eten in de i en het geheel heeft een bijzonder
vorm van zuurkool met ham. Dat I pittige smaak!
Vader huivert en donkere ge
dachten trekken door zijn hoofd.
Vader is vervuld van een onge
zellige weerzin tegen het leven,
tegen de poes van de buren die
op dit moment in de astertjes
zit, tegen het klimaat én t e-
gen de kilte in de ka
mer. Vaders duistere
dwaalt door die kamer,
valt op de kachel.
blik
En
SCHEIDSRECHTER LEO HORN het beslissende pffft
J^R zijn 4 groepen koffiedrinkers in ons land. Tot die opmerkelijke
ontdekking kwamen de AH-koffie-experts, toen zij de smaak-
gewoonten van het Nederlandse publiek aan een onderzoek onder
wierpen. Als resultaat van dit verrassende onderzoek is Albert
Heijn toen op het viersmakensysteem overgegaan en creëerde voor
iedere smaakgroep een speciale melange. Destijds, bij de intro
ductie van dit nieuwe systeem, heeft AH een speciaal vier-smaken.
pak samengesteld om het iedereen bij het bepalen van zijn juiste
smaakgroep gemakkelijk te maken. Dat was dus tijdelijk.
Constant komen er legio nieuwe klanten de AH-winkels binnen.
Daarom brengt AH om ook die categorie volledig met het vier
smakensysteem vertrouwd te maken het vier-smaken-pak thans
blijvend in de winkels.
Overigens leverde die enquête
ook enkele andere interessante
cijfers op over de gewoonten bij
ons vaderlandse koffieverbruik.
CHAUFFEUR SMALLENBURG ....verknocht aan pffft..
Hoezeer het viersmakensys
teem van Albert Heijn in een
hehoefte voorziet, blijkt wel ten
overvloede uit een enquête die
onlangs nog is gehouden en die
allerlei wetenswaardigs onthul
de. Zo was er een klont, die de
1 smaken afwisselde: het duurdere
goudmerk voor 's avonds, het
paarsmerk bij het brood. Weer
anderen stapten over op een
nieuw kleurmerk nadat het vier-
smaken-pak hen op de juiste
weg had geholpen.
Meer espresso
Voor het koffiezetten verlaten de
meeste huisvrouwen zich nog op
de trouwe filter pot, die ech
ter in de steden enigszins door de
espressokan wordt verdron
gen Landelijk gebruikt ongeveer i
nog 69 procent van de huisvrouwen
de filterpot en wordt slechts voor
tien procent van de espressokan
gebruik gemaakt.
In de meeste gevallen worden
bij het koffiezetten naast de kof
fie nog andere preparaten gebruikt
hoewel bijna een derde deel van
de huisvrouwen het alleen bij de
koffie laat.
Een ander derde deel doet er
wat koffiestroop bij en een kleinere
groep voegt behalve koffiestroop
nog zout toe. Tenslotte wordt in
zeventien procent van de gevallen
alleen maar zout toegevoegd. In
cidenteel worden bovendien nog
cacao, suiker of vanille bij de kof-
fiebereiding gebruikt.
Weinig zwarte koffie
Zwarte koffie wordt er in ons
land vrijwel niet gedronken.
Slechts drie procent van de geën
quêteerden dienden de koffie zwart
op. Koffie met melk is nog wel
het meest voorkomende, namelijk
58 procent.
Koffiemelk en -room worden in
39 procent van de gevaUen ge
bruikt. Wel is hierbij weer opval
lend dat het gebruik van deze in
grediënten in de stad iets meer is
dan in de provincie.
In de grote steden gebruikt ech
ter een vijfde van de huisvrouwen
dit apparaat, terwijl dit in de pro
vincie maar een heel gering per
centage is. In volgorde van be
langrijkheid worden verder nog
gebruikt de melitt a-kan en
de percolator. Vier procent
prefereert nog steeds keteltjes
kof f i e.
Over op AH-koffie
Overigens heeft het vier
smakensysteem het leger van
AH-koffiedrinkers zeker met een
vijfde uitgebreid, want 21 pro
cent van de geënquêteerden
bleek in het verleden kgffie van
andere merken te drinken en
was nu op AH-koffie overgegaan.
Eenvoudige vraag
hoe alles verandert als die
warmtebron eenmaal warmte zal
gaan afstralen. Hij weet
dat de nu zo donkere
wereld hem dan vrien
delijker en beter zal
voorkomen.
En hij roept ineens tegen
Moeder (zó moet u het zich
voorstellen) die met een dik
wollen vest, aangeheel paars,
bezig is "mét- Kuishoiidelijke kar
weitjes: Zouden we de kachel
maar niet liever aandoen?"
Moeder verbleekt
DAT is zijn eenvoudige vraag.
Een vraag echter die vre
selijke gevolgen heeft. Want
Moeder schrikt hevig.
Moeder verbleekt on
der haar paarsheid.
Moeder huivert over
het gehele lichaam.
Want zij ziet, met verschrik
kelijke helderte haar toekomst:
kolen halen, kolen betalen, olie
opschenken, olie afschenken,
pitten reinigenasladen ledigen,
houtskool aanslepen, kachel
houtjes hakken, poken, peuteren,
stuiven, sintels vangen, roos
ter schoonmaken, kolenboer
met-zwarte-hand en, mat opne
men, mat kloppen, en zo nog
veel meer. Moeder ziet de win
ter voor zich als een eindeloze
marteling waarin Kachel haar
beheerst tot ver in juni of daar
omtrent. Tot de kersen aan de
bomen hangen. Tot alle winter-
radio-programma's geheel zwij
gen. Tot de kinders hun hemdje
uitgooien omdat het „i ne ens
zo warm is buiten". Tot zo
lang zit moeder met
Kachel.
Dat verklaart waarom Moe
der die het heeft vóelen aanko
men, reeds weken en weken
lang antwoordt tegen Vader:
„Geen sprake van! Ik denk er
niet aan! De kachel gaat hier
in huis nog niet aan!!! Daar
begin ik niet nu al aan! Ik zit
nog lang genoeg met dat ellen
dige ding. Vorig jaar zijn we
pas eind oktober beginnen te
stoken. De kachel gaat niet aan."
Kogeltjes blauw
2*0 begint het, lezer, lezeres.
Gij weet het. Vader ver
kleumt elk uur meer. Hij wordt
eerst lichtgrijs, dan langzaam
grijsgroen, dan geheel groen.
Vervolgens verkleurt hij tot
groen-roZe. Dit groen-roze gaat
over in licht-lila. Na enkele da
gen is hij via violet en het mo
derne auberginepaars, gewoon
helblauw. Helblauw.
En moeder ziet dat aan. Zij
zwijgt. Zij opent nerveus kastjes
en deurtjes en kucht vaak. Zij
ziet Vader daar zitten: hel
blauw, kogeltjesblauw
zakjesblauw.
Vader is nog maar een scha
duw van de blijde rakker van
voorheen; hij is tot in het been
verkild. Niet zozeer wegens de
koude dan wel wegens de ge
dachte dat de kachel niet aan-
mag. Want zo werkt zoiets bij
mannen! Op die wijze uit zich
de strijd.
Soms blijft Moeder hard. Tot
half oktober. Tot de verjaardag
van Ruupje. Tol de zeventien
de. Soms ook bezwijkt zij voor
het vreselijke tPneel dal Vader
biedt. En dan gaat de kachel
aan.
Maar dat gaat nooit zonder
een verschrikkelijke strijd. Zon
der een ontzettende botsing van
emoties. Nooit. Klopt dat?
A. ROEKOE
