ZO MIN MOGELIJK IN DE KEUKEN!
Gestoofd konijn
Alles van tevoren te bereiden
Gebraden haas in roomsaus
39
Stille nacht... en een verre gamelan
Leuze voor de feestdagen
GEBRADEN
KIP
AllerHande-Tips voor
allerhande menu's
ANANASPUDDING
Zo kost alles
minder tijd!
op z'n Hongaars
Nog twee menu-suggesties
a la Lileth
WARME
BISSCHOPWIJN
Vooral niet afwassen!
„Hors d'oeuvre"
NIEUWS OVER
NIEUWIGHEDEN
Laatste Nieuws
Gelderse HAM
100
gram
Voor de Kerstmenu's,
welke in dit artikel
worden besproken, ver
wijzen wij naar pagina 3
.KmSJ
J^E kip, behalve de hal», maag, lever
en het hartje (voor de soep van
de volgende dag), wordt van binnen
licht van eout voorzien (b e 11 a t
niét met water afwaa
ien!), maar zo aan alle kanten in de
boter goudbruin gebraden, vooral niet
op té hoog vuur omdat de boter gauw
te donker wordt. Daarna wordt er
flink wat peper over gedaan.
Geduldwerk
In een koekepan wordt een flinke, ln
ringen gesneden ul ln boter langzaam
gekleurd en zoveel mogelijk gesmolten
(dat ia dus niet hetzelfde als frulten
op een groot vuur). Smelten vraagt
geduld, voortdurend roeren met een
vork, zodat er van de ul ten slotte met
zoveel meer overblijft. Als de ul vol
doende gesmolten la, roert u er zoveel
paprika-poeder door. dat alles fraai
donkerrood ziet.
Inmiddels staat de kip al braaf op
een laag vuurtje te sudderen. Nu
voegt u de ui-paprika-combinatie bij
de kip; u spoelt de koekepan mei
een scheutje water helemaal om en
voegt ook dit water bij de kip, die
nu onder af en toe bedruipen lang
zaam gaar en geurig dient te wor
den.
Roomaaua
Even voor het opdienen, neemt u het
malse beest uit do pan, bindt de saus
op groot vuur onder voortdurend roe
ren met een kwart liter ongeklopte
slagroom, legt de kip nog weer ln de
saus terug, bedruipt nogmaals en ser
veert de kip, die goed gaai dient te
zijn, overgoten mei een weinig van
de roomsaus. De rest van de saus
komt in een sauskom op tafel.
Dit is een zeer lekker gerecht, waarbij
blijkt dat de kip alleen maar wint door
het combineren met wat pittige ingre
diënten als ui, peper e paprika!
DE Kerstdagen zijn Eigenlijk over de gehele wereld dagen,
waarop aan de maaltijd extra veel zorg besteed wordt
meestal eet men iets bijzonder lekkers en nuttigt dat met
familie of vrienden aan een gezellige en mooi versierde tafel.
Hoe prettig dat overigens voor alle disgenoten is, de huisvrouw
staat voor de (plezierige) taak om de gerechten klaar te maken.
Al te veel „keukenarbeid" tijdens de feestdagen zou haar dat plezier
ontnemen. Daarom hebben wij enige menu's samengesteld, die zich
wat de voorbereiding betreft houden aan de leuze; „op de dag zelf
zomin mogelijk in de keuken"
U vindt ze op pagina 2 en 3 afgedrukt en hier is de toelichting, die
we er nog gaarne op willen geven.
EERSTE KERSTDAG
Grape-fruit cocktail
TWEEDE KERSTDAG
Champignonsoep
VAN de te braden kip voor rie eerate
dag gebruik! men de hals samen
met de maag. hei harl en de lever
om er wat bouillon van te trekken.
Het gare vlees haalt u van de hals af
en snijdt het fijn. evenals de lever en
de maag. Van het hartje laat u de
poea of de hond genieten.
Dte kippenbouillon trekt u vooral zon
der zout en u gebruikt ze met het fijn
gesneden vleea om er een van die uit
stekende „kant-en-klaar" kippensoe
pen uit sachet mee aan te maken, zo
dat de kippensoep voor de Tweede
Kerstdag als het ware spelenderwijs
tot atand komt
Natuurlek kan men zowel de „Kip op
z(Jn Hongaars" als de rollade voor de
tweede dag klaarmaken vóór de
Eerste Kerstdag.
Ook het Brussels lof laat zich van te
voren koken Men zet het dan in een
vergiet en dat heeft het voordeel dat
net volkomen uitgelekt la en op de dag,
dat het op tafel komt. nog slechts met
een stukje boter gewarmd behoeft te
worden.
Voor tivee dagen
Op de Eerste Kerstdag kookt men
voldoende aardappelen voor de.
- Langer winkelen!
Maandag 21, dinsdag 22 en
woensdag 23 december zijn alle
AH-filialen tot s avonds 9 uur
geopend. U weet, U kunt dus op
deze dagen ook 's avonds nog
terecht!
7.Ó MAAKT U
•N BIJZONDERE
Ï\E verhouding van de ingrediënten
voor een ananaspudding is als
volgt: op een blik ananas met vier
schijvengebruikt u vier bladen witte
gelatine, 1/8 liter slagroomtwee
eiwitten en suiker na*+r smaak
Nu zet u allereerst de gelatine -n een
kopje koud wate, dan weekt ze vast.
U maakt het blik ananas open, laat
de schijven uitlekken, legt ze even op
een bordje en giet het ananas-sap in
een pannetje, voegt er de suiker bij
en een half kopje water en lost ze al
roerende op, terwijl u het sap goed
warm laat worden.
Zodra sap en suiker heel warm zijn.
knijpt u de gelatine uit en laat ze
eveneens onder voortdurend roeren
smelten.
U snijdt de ananas ln stukjes, houdt
er een stuk of wat als garnering achter
en voegt de andere bij het gelatine-
mengsel.
Pan van 't vuur
Nu neemt u de pan van het vuur en
laat ze langzaam wat afkoelen. Af
en toe even roeren. Intussen klopt
u de slagroom stijf en, apart, de
eiwitten.
Als de gelatine plus de ananas wat
afgekoeld is, voegt u deze massa
bij de stijfgeklopte room.
U laat de pudding Iets opstijven en
klopt er ten slotte de zeer stijf gesla
gen eiwitten door. Dan neemt u een
puddingvorm, spoelt hem met water
om en vult hem met de ananas-pudding
Stijf laten worden en even voor het
gebruik op een schaal omkeren en met
de stukjes ananas garneren. Tussen de
stukjes ananaster ere van de Kerst,
rode en groene gekonfijte kersjes
plaatsen.
twee dagen, de tweede dag worden
ee immers gebakken. Dat aard
appelen schillen kan, dank zij de
koude van het jaargetijde, ook
v:eet de dag vóór Kerst worden
gedaan
De nagerechten van Kerst I en Kerst II
z(Jn van tevoren te bereiden.
De plumpudding komt meestal uit een
blik (uitstekend van smaak en zeer
gemakkelijk!!), de rum wordt er voor
het serveren overgegoten en aangesto
ken, waarna het geheel brandend bij
het opgetogen gezelschap wordt bin
nengobracht
Van de „Kip op zijn Hongaars" en van
de ananas-pudding vindt men elders
de bereidingswijzen.
Gebraden haas in roomsaus
Preiselberen en appelmoes
Vers gekookte aardappelen
Citroenvla
A
Kopje koffie
Gestoofd konijn èt la Lileth
Spinazie uit de diepvries
of uit blik
a
Spaghetti of macaroni
Feestpudding
•V
Kopje koffie
behoeft niet te schrikken, maar dit konijn is er een van de
tamme soort en het best kunt u er door de poelier „poulet" van
laten snijden. U weet zelf het beste hoeveel u nodig zult hebben.
Zorg echter, dat u er ook de niet onaanzienlijke lever bij bemachtigt.
1 fles rod Bordeaux 60
gram suiker 10 cm pijp
kaneel l schijfje citroen
1 sinaasappel, waarin 10
kruidnagelen zijn gesloten.
Alles 1 uur laten trekken, niet
In emallle- of aluminlum-pan
Vooral niet koken.
Warm serveren
QUK hier u> vrijwel alles de dag
van tevoten te bereiden, om
dat het, logisch is dat de huis
vrouw op de feestdagen zelf liefst
zo min mogelijk in de keuken
wil staan.
De gebraden haas en het ge
stoofde konijn worden de dag vóór
de Kerst al tot bereid evenals de
toetjes en de champignonsoep
Voor ae grapa-fruitrorkto.il neemt
men blikjes mei kant-en-klare
parties grape-fruit
Preiselberen evenals de appel
moes komen uit een potje en toor
den kouu opgediend
Blijft rU8 over het koken van de
aardappelen de eerstdag, plus
het warmen en afmaken uan het
hazegerecht
Kiest men voor de T weede Kerst
dag bij het gestoofd konijn, de
spinazie uit de diepvries en be
schikt men over een koelkast, dan
vormt dit geen probleem. Beschikt
men niet over zo'n koelkast, dan
zal men er verstandig aan doen
die spinazie de dag vóór de Kerst
klaar te maken en op een koele
fituuts weg it zetten Up de
Tweede Kerstdag behoeft men d<m
slechts de spaghetti of macaroni
te koken, het konijn te warmen
en de groente (welke snort men
ook kiestU warmen
Gelukkige Kerstdagen
en smakelijk eten!
Die stukken konijn braadt u in de
boter aan alle kanten mooi goudbruin
er u voorziet ze overvloedig van peper
en uiterst spaarzaam van zout. U hakt
een forse ui zeer fijn en ais u bet hele
maal echt wilt doen. hakt u ook een
teentje knoflook. (Als u pertinent iets
tegen de knoflook heeft, kunt u bet
eruit laten.)
Het deksel erop
Al deze haksels duet u met een laurier.
blad en wat thijm marjolein, een paar
kruidnagelen een heel stel yenever-
bessen (zeker tienj en een halve liter
droge witte wijn bij het konijn Vlug
het deksel er op, opdat de geuren mei
ontsnappen kunnen' Terwijl dit alles
staat te sudderen hakt u een plak ham
van een halj ons (te rekenen op twee
pond poulet j heel fijn, u wast twee ons
rhampignons heel zorgvuldig, laat ze
uitlekken en snijdze in plakjes. Dan
voegt u ook de ham en de champignons
nog bij het konijn En nu maar verder
laten sudderen!.'
Boterzacht
Na een half uurtje tilt u het deksel
eens op en snuift eens. De geur zal u
stellig bekoren en ik raad u aan de
peper nog eens te gebruiken, terwijl
u alles omkeert en bedruipt. Trouwens
dat bedruipen behoort regelmatig te
geschieden, het komt alleen maar het
konijn en dus ook uzelf ten goede.
U laat de konijnen-poulet zolang staar
tot ze bijna van de botjes valt. Tegen
OM te beginnen dient u in deze tijd een haas op tijd te bestellen, zodat u op
het beslissende moment, d.w.z. twee dagen vóór Kerstmis, in het bezit van
een „panklare" haas bent.
Die haas (liefst een „volle"!) gaat u ln de volgende marinade zetten: wat peter
selie- en selderij-blaadjes, een laurierblad, een in ringen gesneden uitje, twee
kruidnagelen en een snuifje tliijrn, een genever-hesje of wat en dan wel een
snuffeltje roosmarijn. Natuurlijk wat peperkorrels en als de haas eenmaal in d»
marinade ligt, nog wat peper
lichtjes twinkelen in blijde ogen
Wilt vooral de haas n t t af
wassenf Dat zou nl tegen alle
regels van de goede eetkunst" tn-
druisenIntegendeel u legt uw haas
dus in de kruiden, die hierboven ge
noemd zijn, en u giet er een prettige
lies rode Bordeaux-wijn bij waarna u
het beest om en om keert, zodat het
goed met alle ingrediënten in contact
komt. U giet er dan ten slotte éen
laagje olie bij. Dat komt uit de aard
der zaak boven drijven en sluit uw
marinade af Op die. manier moet met
enkele malen keren uw haas een vier-
en-twinlig uur staan
Marinade erbij
Dan haalt u hem eruit, droogt hem
met een schoon doekje af en braadt
hem ln de boter goudbruin. De mari
nade giet u door een zeef en u bewaart
ze zorgvuldig, d.w.z. zo gauw uw haas
fraai bruin is, giet u er zoveel van de
marinade bij als nodig is om het beest
op gemakkelijke en aangename manier
tp laten gaar smoren.
Even vóór het moment van opdienen,
neemt u de haas uit de pan. legt hem
op een verwarmde schaal, bindt de
saus met. zeker, een liter ongeklopte
slagroom en legt de haas in de pan
terug.
Zoutsmaak nagaan
De haas die, vanzelfsprekend, even
vóór het oraden van het nodige zout
werd voorzien, behoort zó gaar ge
maakt te worden, dat men de rug met
een lepel van de rugg'egraat af kan
scheppen.
Voordat u de saus met de room gaat
binden, raden wij u aan het zoutge
halte nog even te controleren.
Laat u deze haas wel smaken en drink
er een aangename fles Beaujolais of
een Chateauneuf du Pape bij!
El^K ir waarschijnlijk niet één gerecht
J in de hele wereld dat zo gemak
kelijk te maken is als de befaamde
..Hors d'Oeuvre"! Letterlijk alles kan
men ervoor gebruiken, mits het eet
baar is. Men kan een via-, vlees-,
wild-, groenten- en een gemengde
Hors d'Oeuvre samenstellen. Alles wat
zich in deze orde in blikjes bevindt, is
geschikt.
Hoofdzaak ls dat u zorgt voor een
fraaie kleursamenstelling. want het
oog wil ten slotte ook wat, en groen
en rood doen het altijd nog opperbest
vooral ln combinatie met wit en geel.
Waarmee ik wil zeggen, dat hard ge
kookte eieren ln dit alles een belang
rijke rol spelen. Verder behoort u
natuurlijk de beschikking te hebben
over mayonaise
Visconserven
Alle visconserven kunt u gebruiken.
Asperges en ham spelen er een rol in.
maar altijd dient u ook een salade te
serveren als uitgangspunt. Bijv..- u
kookt aardappelen die u koud laat
worden U heeft bij de hand- schoon
gemaakte bietjes, in blokjes gesneden.
Datzelfde doet u met de koude aard
appelen. u snippert een klein uitje, u
schilt een appeltje of wa en u roert
bietjes, aardappel- en appelblokjes
met het gesnipperde uitje door mayo
naise in zijn meest natuurlijke vorm
met wat zout, een scheutj" citroensap,
vers gemalen peper, waarna u de sa-
lade garneert met hard gekookte
eieren, zilveruitjes en augurkjes uit
het zuur. Daaromheen kunt u dan van
alles en nog wat groeperen.
de tijd dat alles boterzacht ls. legt u
de stukken op een schotel en vist bet
laurierblad, de kruidnagelen en de
geneverbessen uit de pan. Het hljjkt
dan dat van de ut. de knoflook en de
ham bijna niets meer terug te vinden
fs.
U legt de stukken konijn weer In
de pan en laat die pan op een
koele plaala rusten tot de dag van
gebruik. Dan brengt u het konijn
rustig weer aan de kook, u neemt
de stukken weer uit de saus en
bindt die saus op groot vuur onder
voortdurend roeren met een kwart
liter ongeklopte slagroom.
Op tafel I
Zodra de saus perfect is, proeft u of
het zoutgehalte u bevalt (maar dat zal
we! dank zij de ham). U legt de stuk
ken konijn weer in de pan terug, be
druipt alles nog even met de saus en
serveert konijn en saus in een diepe
schaal Alleen de botje zullen naar de
keuken teruggaan want. werkelijk, dit
tamme konijn is verrukkelijk
Keukenflesje Madetra-wijn -
U kent ze wel, die heerlijke recep.
ten, ln de trant van: en dan
voegt u er ten slotte een scheutje
madeira aan toe. Verrukkelijk, maar
waar haal je zo vlug een fles madeira
vandaan en als er een ln huis ls, maak
je voor een scheutjp toch niet een hele
fles open.
Slnda Albert He(Jn een keuken-flesje
madeira van uitstekende kwaliteit (Welsh
Brothers) verkoopt,.hoeft u de recepten
voor een heerlijke .Madeira-Raw*, hrulne-
bonensoep met madeira en pudding met
madelrasaus niet meer splitte naast n
neer te leggen.
95 cent kost zo'n flesje keukenniadelra
met een Inhoud van 1/10 liter. Op het
halsettketje vindt u een aantal prachtige
recepten. En, wat ook heel belangrijk Is
de madeira Is goed houdbaar, ook wnn-
neer u het flesje eenmaal heht open
gemaakt.
Cake bakken zonder moeite
r^AKE bakken ts een feestelijk,
maar ook een heel vermoeiend
werk. Voor 65 cent k&nt u nu echter
de vermoeienissen vergeten en de fees
telijkheid behouden
Voor dat bedrag koopt u nl, In ieder
AH-filiaal een pak C ak e rn ix (Ter
kennismaking 65 cent, normaal 75
cent). Daarvan bakt. u zonder enige
moeite een heerlijke cake, ongeveer
25 cm lang en 6 cm. hoog.
Het enige dat ti te doen hebt Is de Inhoud
van het pak cakemix in een kom doen,
twee eieren toevoegen, het mengsel klop
pen. nog een el erbij doen en roeren tot
he* mengsel glad ls.
l»rle eetlepels melk door het beslag roe
ren het meiigsel In een beboterde vorm
doen en 50 minuten In een matig warme
oven bakken.
Het resultaat Is'éen heerlijke cake, die n
wéinig geld en weinig moeite heeft gekost
Grote prijsverlaging I
Hierdoor komt de hamprljs,
op de achterpagina vermeld,
te vervallen.
Vervolg van pagina 1.
Deze nachtelijke sluipmoorden hadden haat btj hen gewekt tegen
de donkere bewoners van dit land, voor wie zij in den beginne een
spontane, bijna sentimentele genegenheid gekoesterd hadden, oor
delende dat de Hollanders deze rebellie van een op het oog zo zacht en
vriendelijk volk wel aan zichzelf en hun hardvochtig koloniseren te
danken zouden hebben.
We waren bjj het spoorviaduct links afgeslagen, richting Amster
damse Poort, en kwamen nu bij Kalimati, waar de schildwacht vermist
was. Bloedsporen bleken niet te zijn gevonden. De aan ons vooraf
gegane patrouille had de huizen rondom reeds doorzocht en de bewoners
naar buiten gedreven. Er waren enkele Chinezen onder, die in gebroken
Engels hun onschuld bezwoeren. Zonder twijfel terecht: een goede
bewaking van de Benedenstad was immers in hun eigen belang: zjj
hadden er stuk voor stuk hun toko's en opslagplaatsen begeerde
objecten voor de rampokkers. McDouglas wist dit en gaf orders, de
Chinezen naar hun huizen te laten terugkeren. Zij gingen heen. dank
Stapelend op het hoofd van de Heer Met Het Halve zwaard en in zwij
gende haat nagekeken door de achterblijvende Indonesiërs, die het kind
van de rekening vreesden te zullen worden.
Ik vroeg in het Maleis of iemand iets van de verdwijning van de
schildwacht afwist. Een hoofdschudden langs de hele rij. Neen. toewan,
wfl hebben niets gezien, niets gehoord.
„Natuurlijk niet. Wanneer hebben die ooit iets gezien of gehoord?"
mopperde McDouglas. En, naar mij omgewend: „Wat dacht je, zou
de waarheid er misschien met enige hardhandigheid uit te krijgen zijn?"
„Wie zegt je, dat ze de waarheid kennen?"
We stonden daar nogal hulpeloos bijeen. Hoe op het spoor van de
Vermiste te komen in deze sinistere buurt van sloppen en stegen waarin
wij de weg niet kenden? Op goed geluk de omtrek afzoeken was het
enige. McDouglas beval zijn mannen, er in groepjes van vier of vijf
op uit te trekken en geen hoekje ondoorzocht te laten. Hijzelf bleef met
«en paar rr.an achter, om op het eerste alarm te hulp te kunnen
snellen.
Het werd stil nadat de patrouilles vertrokken waren, die opdracht
hadden met zo min mogelijk gerucht te werk te gaan. Een enkele maal
hoorden wij angstige kreten van in hun slaap opgeschrikte mensen
daarna keerde de stilte weer terug. En in die stilte begon mijn ver
beelding te spinnen mijmerend luisterde ik naar kerkklokken, die
op dit ogenblik overal in Nederland luidden. Tot ik opeens besefte dat
ik slechts reageerde op de onbewust beluisterde klanken van een
gamelan, ergens ver weg. Een inheemse bruiloft, een geboortefeest,
een besnijdenis.. Ik vroeg er de Indonesiërs naar, die nog zwijgend
bijeenhurkten. Zij konden slechts bevestigen wat ik zelf reeds had
verondersteld. „Misschien wel een bruiloft, toewan." De vorige nacht
had de gamelan óók al gespeeld, diezelfde kant uit
Het duurde nog enige tijd tot voor het eerst de gedachte bij mij
opkwam, of de verdwenen man soms dóar kon zijn. Het leek te onwaar
schijnlijk dan dat ik lang bij die mogelijkheid behoefde stil te staan
Eigenlijk alleen maar om zijn reactie te zien. zei ik er iets over tegen
McDouglas. Hij vond het niet de moeite waard, er ernstig op in te
gaan. „Men mag toch aannemen dat de vent nog n greintje gezond
verstand heeft." Dat was ook zo. hij bad geluk. En wij wachtten weer
op een waarschuwingsschot van een der uitgezonden patrouilles. Stilte.
Een tijd lang was de gamelan minder duidelijk te horen geweest;
nu woei de nachtwind de klanken weer sterker aan. Ik was er maar
bij gaan zitten. Mijn gedachten gingen naar het jonge meisje uit, dat
ik in het Hotel des Indes onder de hoede van die jonge luitenant Mac-zo-
en-zo had achtergelaten. Zou haar Engels voldoende blijken om twee
werelden te overbruggen? Misschien waren haar ogen al welsprekend
genoegik zag ze in gedachten weer glanzen bij het licht van dat
schemerlampje.
Een der patrouilles keerde terug. Onverrichterzake de mannen
kwamen alleen maar eens horen of wij hier intussen al wat wijzer
waren geworden. Toen dit niet het geval bleek, vertrokken ze weer,
een andere steeg inslaand.
De gamelan galmde, tokkelde; soms hoorde ik er het falsetachtig
klagen van de rebab 5) boven uit. McDouglas luisterde enige tijd mee;
daarna uitte hij zijn onbehagen in een kernachtige verwensing. De
Indonesiërs, die nog altijd op een rijtje neergehurkt zaten, omdat
niemand hun gezegd had dat zij weer naar huis mochten gaan, prevel
den werktuiglijk de vloek mee: een nieuwe klank voor hen. intuïtief
dadelijk herkend voor wat hij was.
Stilte weer De gamelan. Hoorde gongs. Het diepe, sonore
huiveren van de grootste gong. Ik herinnerde mij de bijna onweerstaan
bare lokking die deze klanken op mij hadden uitgeoefend, wanneer ik
er als kind in bed naar lag te luisteren. Zo'n verre zingende gamelan
in de tropenavond
„Als we toch eens gingen kijken?" stelde ik McDouglas voor.
Hij schudde nors het hoofd.
„Laat mij dan alleen gaan."
„Alléén?"
„Nou ja, in een truck, met een paar soldaten."
„Die kan ik hier nodig hebben. Jou trouwens ook."
„Ik beloof je dat ik zó weerom ben."
Maar hij wilde er niet van weten. Een andere patrouille keerde
terug. Niets gevonden. McDouglas wendde zich tot de sergeant, die
de leiding had Young, jij kent de verdwenen man goed?"
„Yes sir, hij behoorde tot mijn wacht."
„Is hij er zo een die zich door 'n vrouw, of hoe dan ook, van z'n
post laat weglokken?"
„Gordon was de laatste bij wie men zoiets behoefde te vrezen, sir."
Hij sprak al in de verleden tijd van hem.
McDouglas wachtte even af, of ik misschien nog iets te zeggen
had. Toen ik zweeg, nam hij eensklaps uit zichzelf een besluit.
Young, neem hier zolang de leiding over. Ik ben even weg, maar
kom gauw weer terug."
„Mag ik vragen waar u zo nodig te bereiken is, sir?"
„Bij die muziek daarginds", zei McDouglas, bijna wat gegeneerd.
De sergeant was te goed gedisciplineerd om commentaar te leveren
op het voornemen van zijn kapitein.
„Very good, sir." Hij hield er een effen gezicht b\j.
Wij sprongen in de truck en vertrokken, met enkele Tommies als
geleide. Nu en dan stopten w(j even en zetten de motor af, om te
kunnen horen waar de gamelan speelde.
Er bleek een bruiloft te wordei gevierd En het was daar, dat wy
de verdwenen schildwacht vonden een vriendelijke blonde jongen
Hij zat - zun geweer om de hals - ala ere-gasi temidden van
snoepende en lachende bruiloftsgasten, die hun zorgeloos gekout onder-
braken en ontsteld overeind kwamen toen de grote militaire vrachtauto
kwam voorgereden. Nog meer ontstelde de plichtvergeten schildwacht.
Hij sprong op en haakte zijn geweer van de schouder, zonder het eerste
ogenblik goed te weten of hij het zou presenteren of het in de aanslag
zou brengen. Hij besloot het aan de voet te plaatsen en de geeft-acht-
houding aan te nemen. Doodsbleek staarde hij zijn meerdere aan.
„Arresteer die man," beval McDouglas de meegekomen soldaten,
die, reeds wetende wat hun te doen stond, van de truck waren ge
sprongen en hun makker bij de schouders vatten. Zonder verweer gaf
hij zijn geweer af en klom tegen de truck op. De gamelan was tot
zwijgen gebracht; de bruiloftsgasten, ook de jonge bruidegom en het
met kalk en oker besmeerde bruidje keken in schuwe vrees toe. We
reden weg.
„Hoe kon je zoiets waanzinnigs doen?" vroeg McDouglas de terug
gevonden schildwacht, die in de heen en weer slingerende truck in de
houding trachtte te blijven staan.
De man wilde wat stamelen, maar vond zijn woorden niet.
„Je wist toch zeker wat er met andere schildwachten ls gebeurd,
die zich van hun post hebben laten weglokken?"
.Ik heb mijn geweer niet losgelaten, sir," trachtte de rampzalige
zich nog te verontschuldigen. „Ik had het om m'n nek."
„Dat zou je véél gebaat hebben, als ze je je nek hadden
afgesneden."
De jongen zei niets terug; zijn lippen beefden.
„Heb je je door een vrouw laten weglokken?"
Een schuchter verontwaardigd protest: „Oh no, sir!"
„Bedoel je te zeggen dat je zo maar bent weggelopen?! Om eens
te zien wat voor pretje daar aan de gang was?"
„Het was... het was om die muziek, sir."
Ik kon het meevoelen, maar naar mijn mening werd niet gevraagd.
McDouglas begreep er niet veel van. „Het was om die muziek...! J e
stond op wacht, man!"
„Ik weet zelf niet hoe ik het heb kunnen doen, sir. Ik had nooit
zoiets gehoord zulke oosterse muziek. Ik wou maar heel even gaan
kijken maar toen ik er eenmaal was, toen..."
„Toen wat?!" brulde McDouglas boven het geraas van de motor
uit.
„Toen heb ik alles vergeten, sir."
„Nu, dit uitstapje zal je nog heugen, vertrouw er op."
Wij waren teruggekeerd op Kalimati. Nog andere patrouilles had
den inmiddels hun uitzichtloze speurtocht opgegeven; de Tommies
zetten grote ogen op toen wij met hun reeds doodgewaande makker
kwamen aanrijden. Van alle kanten stormden ze op hem toe, om te
horen wat er gebeurd was, maar McDouglas voer uit: „Geen woord
met die man!"
Ik had met de jongen te doen, die verslagen, wezenloos naast ons
stond, terwijl wij terugreden naar de Factorij. Zijn kameraden, die mee
op de truck waren geklommen, keken meewarig naar hem. Zij praatten
druk en wat opgeschroefd vrolijk onder elkaar over onverschillige
onderwerpen, om hem te laten voelen dat zij zijn vergrijp niet zo zwaar
opnamen. En het had immers erger kunnen aflopen? Arrest en strai
waren beroerd, maar met afgesneden strot ergens ln een kanaal
drijven, was nóg minder plezierig. Ze waagden zo eens tegen hem
te knipogen, terwijl McDouglas het niet zag.
Bij de Factorij ontfermde de wacht zich over de zondaar; hij werd
ïaai een cel geleid.
McDouglas zou me nog naar het hotel terugbrengen. Onder het
overstappen in zijn Jeep verraste ik hem met de vraag:
„Geef je om muziek?"
„Mm?"
„Doet muziek je wel eens wat?"
Hij moest even nadenken. „Ik hoor graag 'n paar doedelzakken
door elkaar heen spelen Maar lk loop er niet om van m'n post weg."
„Wat gebeurt er nu met die man?"
„Ja, wat gebeurt er met hem? In Birma had hij de kogel gekregen.
Ik rapporteer hem, en verder moet de Krijgsraad maar zien wat die
met hem doet."
„Het is Kerstmis," zei lk, nadat we belden een ogenblik gezwegen
hadden.
Het drong nog niet dadelijk tot hem door. „Ja, 't is Kerstmis, da'a
waar ook," herinnerde hij zich toen. „Maar dat zal 'm niet kunnen
redden."
„Je bedoelt: Je moet hem rapporteren."
„Wat dacht jij dan? Wat hij gedaan heeft, ls misdadig!"
Maar gaandeweg begonnen zijn zachtere gevoelens boven te komen.
„Sn&p je zo'n jongen nou? Oosterse muziek Hij schudde zich van
afkeer. „Daarbij vergeet meneer alles eenvoudig maar! En schrikt zich
een beroerte als wij dan ineens Zag je hoe hij me aankeek?"
„Hoe oud zou hij zijn?"
„Tja, hoe oud. 'k Zal er eens naar vragen. Net even twintig
misschien. Vermoedelijk een blanco strafregister; 'k kan me ten
minste niet herinneren, hem ooit bij me op 't rapport te hebben ge
had
„Als niet iedereen ervan wist, was het nóg iets anders," zette hfl
zijn alleenspraak even later voort. „Maar de hele wacht is er om in
rep en roer gekomenEnfin, ik zal eens met de kolonel gaan praten
de jongen moet stapelgek zijn geweest. Oosterse muziek! Misschien kan
het er op gegooid worden dat h\j een aanval van geheugenstoornis heeft
gehad of zoiets als gevolg van overspanning en heimwee ik zou het
zelf beroerd vinden, hem voor 'n jaar of langer het cachot te zien in
draaien. Nu, we z\jn er." Hij vermande zich „Ga maar gauw naar
je lady friend terug. Good night. En nog bedankt voor je hulp."
De soldaat bij de inrijpoort van het hotel zette zijn geweer aan de
voet en klapte de hakken aaneen. McDouglas salueerde wat afwezig
vanachter het stuur, liet zijn jeep rechtsomkeert maken en verdween
in de nacht, langs het Molenvliet, terug naar de hete. onveilige, van
muskieten doorgonsde Benedenstad.
Ik was alleen in de nu verlaten voorgalerij. Alvorens Loes weer op
te zoeken, overlegde ik even met mijzelf. Ik liep zijdelings de door
waringins donker overschaduwde tuin in. van waai ik onopgemerkt de
naar deze zijde open eetzaal kon binnenkijken. Loes zat niet met één,
maar met drie Schotse luitenants aan tatel. De pret was groot; ik
hoorde haar luid schateren boven de muziek uit, die nog steeds ge
dempt en stemmingsvol speelde, daar achter de palmen-in-potten ..O
Lucy!" riepen de jonge luitenants, „vertel dütt nog eens! Zou hij eerst
met een Andere zijn uitgegaan? En moest jij voor die invallen? Zoals
w ij later weer voor hém?"
Ik zag er zelf de grappige kant aan. Ik had Loes Lucy - zelfs
aan het Engelse woord voor dit stuivertje-verwisselen kunnen helpen:
musical chairs. Misschien kende zij het niet.
En voor de rest kreeg ik de indruk, dat ik hier vanavond verder
best gemist kon worden. Jeugd behoorde bij jeugd, en de heren offi
cieren zouden het stellig graag op zich nemen hun damesgezelschap
veilig naar huis te chaperonneren.
Het Hotel des Galeries, waarin ik met nog andere correspondenten
was ondergebracht, lag vlakbij, aan de overkant van het Molenvliet.
Langzaam slenterde :k er heen. Langs de schildwacht, die
mijn ...Merry Christmas! met een grijns en een zwijgend opgestoken
hand beantwoordde.
S) "•waesnarif*. rtauKU viooL
