3 N -1 Zoiets geeft verplichtingen Rebus voor de Jeugd Wat kan AH beter doen H=B Zoek de slagzin VERPAKKINGEN T0=a ALLER HANDE 7 RAASDOISDERTJES i.'iJIAJIJÊ een gemene tik op het zanderige tuinpetje VIT IJ HEBBEN u nog nimmer kennis doen maken met Buurmaneen sterk, groot, enigs zins driftig man, die reeds dik- wijls, enerzijds, onze bedaarde levensvaart heeft geremd met on verwachtse daden, anderzijds tol krankzinnige, vaart heeft versneld door totaal onvoorziene inmengin gen. Het is een goede Buurman, dat stellen wij nadrukkelijk voor op. Hij is zeer vrolijk b.v. en soms, als zijn rudio even niet aan is om dat het lichtnet gestoord is, kan men hem wel sterk horen zingen met een dusdanig opmerkelijk vibrato, dat de mussen er van op vliegen. En verder Is hij bijzonder be hulpzaam: er kan bij ons thuis geen kleinigheidje voorvallen, een knal van de gasgeyser, het omvallen van de kapstok, brand in het gaskastje of daar roept Buurman al door de muur: ..Kan ik jullie soms helpen?"' en dan is hij onmiddellijk bereid tot de ongelofelijkste daden. Eenmaal, toen hij meende op te maken uit het paniek-aohtige geroep van de vrouwen-thuis, dat er bii ons uitslaande brand was (dat was toen de theemuïs in brand stond), kwam hij dooi de keukendeur binnen, duwde iedereen opzij sprong zonder één woord vastbesloten de trap pen op naar de achterkamer- boven, waaruit hij toen wierp (1) de lege kap van'de n a a i m a c h i ne, (2) de ten nisrackets van Oom Theo, die daar al veertien jaar lagen en merkwaardig genoeg <3) een witte buste van Napoleon Hij was bezig met het poppenhuisje van nichtje donsje, toen wij hem konden remmen. Later verklaarde hij, dat hij gehoord had dat dat altijd zo hoorde bij brand. Het emmertje Een BESTE MAN. Buurman, maar wat onstuimig soms, zoals wel blijkt, en behept met een levendige, zelfs wat on gebonden verbeeldingskracht. Een verbeeldingskracht die hem de dingen wat te sterk aangezet doet zien Zo heeft hij buien dat hij. wanneer hij iemand met gesloten ogen ziet ligigien of zittten. meent dat die persoon flauw is geval len. En dan handelt hij heel merkwaardig. Dan vult hij met bijna bovenaardse snelheid een emmertje en werpt dit leeg over wat hij meent dat de patiënt is. Hij heeft dit emmertje altijd bij de hand, zegt hij. ,,Ik heb jou er toch maar lek ker het leven mee gered", be weert hij als wij er ons met enise spot over uitlaten, en hij doelt op die dag toen de markies van de serre op ons hoofd viel en wij, na noi,: even me' een on.ee- woon-zonnige glimlach de ogen vreemd-verdraaid, de tuin in te hebben gekeken, geheel languit tussen de rozerf vielen en daar half versuft bleven liggen. Het nas inderdaad Buurman, die onze reeds wegijlende levenskrach ten teruggeroepen had met zijn emmertje. Uit feit had een zó diepe indruk op hem gemaakt dat hij later een te gemakkelijk ge bruik van dat emmertje ging maken. Eenmaal b.v., toen een der vrouwen-thuis op een warme dag in een jurkje dat geen druppeltje icater kon velen, in de schaduw I van de peer lag. had Buurman in eens gedacht: ,TZe ligt flauw! Ze ge- ligt voor pampus" (zei hij), toen hiul hij geen seconde aarzeld en zijn emmertje over haar leeggestort; zij had wel dood kunnen blijven. En zo ging het eigenlijk ook wel een beetje op die dag dat wij ge brouilleerd raakten met achter buurman Guus. Heel anders! JA, een beste man. Buurman. Maar te snel geëmotionneerd, zoals dat dan heet. Te snel de kluts kwijt. Te snel ook klaar met (meestal verkeerde) conclusies. Neem nu eens dat gecompliceer de geval van die obligaties en (dus) achterbuurman Guus. Ja, wat opgewonden was Buurman toen hij zijn tweede A H.-obligatie in zijn bezit had gekregen met ons en al! Hij was, riep hij nr de heg, nu dubbel obli- J/:iehouder van een groot krui- deniersbedrijf en hij was nu met zijn derde obligatie bezig. Hij was nu een geducht mede-eigenaar (zei hij!) en zijn kinderen zouden later baden in weelde. Hij deed het voor zijn kinderen en voor zijn vrouw, ja! Hier wees hij naar de keuken waar zijn Ruupje noofdschuddend toekeek. „En dan maar lekker coupons knippen en sparen en doen!", zei hij. Wij keken hem eens aan op die zonnige dag dat wij juist in de tuin bezig waren met het hek en dachten: „Kijk, nu hééft Buur man het weer! Nu heeft hij weer een aanval. Nu is hij in een toe stand van zeer teer evenwicht: één stootje en hij raakt de kluts kwijt", en wij knikten eens en glimlachten eens en feliciteerden hem met zijn obligaties en spaar- brieven en zeiden toen dat de vrouwen-thuis ook obligatiehou der waren. Nu, daar keek hij van op: het deed hem zichtbaar goed buren te hebben die ook eigenaar waren. „Mooi", riep hij. „je voelt je er ook heel anders door! Je krijgt meer zelfrespect. Je bent ten slotte mede-eigenaar, nietwaar, van zo'n millioenenbedrijf. en dat is geen grapje. Dat (zo zéi hij dat, lezer! i dat geeft verplichtingen!! Dat plaatst je op een andere ma nier in het leven", en toen keek hij driftig en vinnig de tuin door en naar achterbuurman Guus, een man met wie hij reeds lang in een lelijke vete leefde en die nu aan het spitten was. H at doe je non? TVy IJ gingen naar achterin de I» tuin en begonnen aan het hek, dat nodig een reparatie be hoefde. En Guus zou ons even helpen. Hij zou even. voorover gebogen over de hoek van de heg. het gaas vasthouden en het straktrekken, terwijl wij het on deraan, daarbij half liggend, zou den vastspijkeren. Het kon (hebben wy ach teraf bedacht) voor wie niet helder toekeek, voor wie met een enigszins vertroebelde blik (en geest) een en ander gadesloeg, best de indruk hebben gegeven van een klein onverwachts handgemeen. Van een klein burengeveehtje. Wij dus liggend achter de aucuba- struik en Guus enigszins krampachtig rukkend aan iets onder hem. In ieder geval maakte het die indruk op Buurman, die "achter het keukenraampje stond en daar ineens Guus zo heftig zag worstelen. Wij zeiden het reeds: één stootje was die dag voldoen de om Buurman uit zijn even wicht te halen. Dit gedrag van Guus nu was dat stootje. En dat deed hem dan ook onverwijld zijn schuur in springen. het korte schoffeltje pakken en even later, deze zelfde Guus ineens een gemene tik op diens zanderige tuinpetje geven. Dat bleek tenminste later toen wij alles hadden gereconstrueerd. Op het moment zelve namelijk bemerkten wij niets, want Buur man was, onmiddellijk na de slag, in de compostkuil gevallen en ge heel uit het gezicht verdwenen. Dit was er ook de oorzaak van dat het onverhoedse eigenaardige gedrag van Guus ons zo in ver warring bracht. „Wat doeje nou, jó, wattoeje- nou?", zei deze Guus namelijk in eens. ons tot onze verwondering zo scheel als een filmkomiek aan ziende. waarna hij zwaarwanke- lend wegstapte, zijn keuken bin nenging en geruime tijd, vertelde zijn vrouw later, tegen het lepel- rek bleef staan rammelen. lD-LQ AIS IK. HZM FIU/T, KOMT HU DIRECTf met een stem, waarvan mussen opvliegen „Hélp ik hem; slaat hij me op me hersens!", had de man gezegd, zich naar het petje tastend. Toen tvij, nog met open mond deze achterbuurman nakijkend, roerloos trachtten te begrijpen wat er precies gaande was, kwam Buurman alweer terug. /Vu met zijn emmertje dut hij met feilloze vaardigheid over ons leegstortte: wij schreeuwden het uit. „Die rak ker wou je aangrijpen!", riep hij verontwaardigd over de heg, ter wijl wij rillend oprezen, „hij had je al bij de keel, zag ik. Nou ik heb hem er één gegeven op dat smerige, vette petje. Pats! Ten slotte", riep hij ons nog na, toen wij somber de bijkeuken ingingen, „moet je elkaar helpen als eige naars van een groot bedrijf! Zoiets geeft verplichtingen Zo, we zijn weer door de in zendingen op de puzzle van vorige maand heen. Was zij wat moeilijk? Dit keer maar weer eens een rebus. Doe alle maal maar flink je best en zend je oplosing op een brief kaart voor 1 Juni 1955 in aan Oom Kwaadvlieg. post bus 1171 (elf honderd een en zeventig) Amsterdam Er zijn weer tien mooie prijzen en de prijswinnaars worden volgen de maand in dit blad bekend gemaakt. Oplossing vorige maand. Natuurlijk waren er weer massa's goede inzendingen op het beeldenkruiswoordraadsel en de meesten van jullie had den een goede oplossing. De oplossing was: Horizontaal: 1 bok, 3 kaas, 5 tafel, 6 bel. 7 koe, 9 elfde, 11 deur, 12 eed. Verticaal: 1 boot. 2 koffie, 3 kaal. 4 slee, 6 Boffie, 8 oord, 9 ever, 10 eend. De prijswinnaars zijn ditmaal: Rienk Ambergen, Kerkstraat 9, Coevorden: Chris van der Plaats, Nassaulaan21.Driebergen. Frans je Ulendorp. Hoogte Kadijk 81 huis, Amsterdam: Tonny Buij- sen. Oude Wouwachebaan 86, Bergen op Zoom; Robbie de Wit, Roosstraat 12, Schagen (Noord Holland); Marjo van Hulst, Schuttersbergweg 38. Arnhem; Ina van Tussenbroek, Kasteel Hillencouwseweg 31-a, Maas tricht: Sietske Terpstra. Engelse plein 13. Leeuwarden: Ankie van Aanholt. Spechtstraat 16. Bad hoevedorp: Hanneke Schuit. Wi sentstraat 27. Bussum. OOM KWAADVLIEG. WIJ roepen Uw hulp In. U V» weet, dat de verpakking van de artikelen tegenwoordig een grote rol speelt en aange zien U, Nederlandse huisvrouw, de koordjes van 4e huishoud beurs (naar wij aannemen) stevig in handen hebt, wenden wij ons dus tot U. Het is namelijk helemaal niet zo moeilijk om zeer goede aan trekkelijke en practische ver pakkingen in te voeren maar ze moeten ook economisch ver antwoord zijn. Wy vinden het onjuist om een verpakking in te voeren, die het product on nodig duurder maakt. Daarom deze vraag: als U zo eens in Uw boodschappenmand rondkijkt, wat heeft U dan zelf voor op- of aanmerkingen over de verpakking? Wat voor speciale wensen heeft U? Ongetwijfeld stelt U geen prijs meer op groene zeep, los af gewogen en verpakt in een vel letje vetdicht papier met daar omheen een stukje grof pakpa pier. De tegenwoordige carton- nen bekers zijn doelmatiger. Ook zout, in een grauwe, lekken de puntzak verpakt, zult U niet meer op prijs stellen. Maar on. getwijfeld is er nog veel en veel meer te verbeteren! Wij zelf streven daar naar. maar juist daarom zouden wij ook zo graag eens van Uw wensen, van Uw mening, van Uw inzichten op dat gebied kennis nemen Dus als U ons iets op het gebied van verpakking mede te delen heeft, schrijft U het aan Ciska Verheul, Harstenhoekweg 189, Scheveningen. Wij zuilen er gaarne kennis van nemen en zo mogelijk in de toekomst met Uw wensen rekening houden.

Allerhande | 1955 | | pagina 7