Van Wood luidde vierde jaar in van reeks cantineconcerten Piet Hein voer weg met mand vol geschenken Op 19 juni: de Micro-solisten Personeelsorgaan van Albert Heijn N.V., Zaandam 14e Jaargang No. 5 - Mei 1957 Belangengemeenschap Albert Heijn-Patria Het cantineconcert dat op 15 mei in het Ontspanningsgebouw is gegeven mag dan door allerlei onvoorziene strubbelingen niet helemaal tot zijn recht zijn gekomen, het optreden van de Ita liaanse Nederlander Van Wood alias Peter van Houten was niettemin een hoogtepunt in de reeks cantineconcerten, welke hiermede zijn vierde jaar is ingegaan. Van Wood zélf heeft zijn ontstemming over de onaangename vertragingen van zijn musici duidelijk tot uitdrukking gebracht door hen op staande voet te ontslaan. Dat hij hen een half uur later weer heeft aan genomen zou men op rekening kunnen schrijven van zijn goede hartof van zijn juist zakelijk inzicht. Elders in dit nummer wordt meer over hem verteld. Het was eigenlijk de directeur, de eeuwigd werd vóór het vliegtocht- lieer Schuddeboom, die Van Wood je begon. Mèt het orkest Malando, naar het O.G. bracht. Toen eerst- want dat was als meest-geliefd genoemde namelijk enige maanden orkest uit de bus gekomen, geleden in Milaan was en daar het En zo zal menigeen zich nog an- quartet van onze succesrijke land- dere orkesten en artisten herinne- genoot hoorde spelen, nodigde hij ren, die in de loop der jaren in Van Wood uit eens bij Albert Heijn te komen spelen, als hij in Neder land was. Deze keuze zal bij velen in de smaak zijn gevallen, want het kwartet wordt ook in ons land door velen graag gehoord. De reeks van cantineconcerten in het O.G. is thans in zijn 4e jaar. Begonnen werd in 1954 met een optreden van de Ramblers, dat zó in de smaak viel, dat besloten werd op deze weg voort te gaan en óm de twee weken een band te engageren, zeven maal achter elkaar. Achtereenvolgens kreeg men te horen: de Ramblers, de Skymasters, Accordeola, Jan Cor- duwener, Eddy Christiani, Malan do en het Dutch Swing College. Malando won. Als extra attractie werd een prijs vraag uitgeschreven om het or kest aan te wijzen dat het meest in de smaak van het publiek viel. De ploeg die de smaak van het publiek het beste had gepeild, zou mèt het winnende orkest een vlieg tocht gaan maken. Verscheidene trouwe lezeressen en lezers van dit blad zullen zich nog wel de glundere gezichten herinneren, waarmee de winnende ploeg ver- Zoals U waarschijnlijk reeds vernomen hebt, heeft onze N.V. besloten een onderhand se emissie te plaatsen wegens ruil van een pakket aandelen in verband met een tot stand gekomen belangengemeen schap met de N.V. Biscuitfa briek „Patria" te Amsterdam. Aanleiding tot deze overeen komst was de dringende be hoefte aan uitbreiding der productiecapaciteit in onze biscuitfabriek. Dit probleem was in Zaandam niet op korte termijn op te lossen. „Patria" daarentegen was in de gele genheid de productie op te voeren, zodat op deze wijze de belangen van beide onder nemingen gediend zyn. het O.G. zijn opgetreden. Terwijl het laatst gegeven cantine concert verzorgd werd door musi ci uit het verre Italië, zal het eerstvolgende concert gegeven worden door artisten van zeer dichtbij: de Micro-solisten. Deze ,,semi-profs" zoals men hen zou noemen als het voetballers waren zijn in de Zaanstreek dérmate bekend, dat ze nauwelijks bij U behoeven te worden inge leid. Bij het bezoek van onze Koningin aan Zaandam behoorden ook de heren J. Heijn en S. Vos tot de genodigden. U ziet hier de heer Vos met H.M. vereeuwigd. Koninklijk bezoek aan Zaandam Ongeveer twintig jonge meisjes, die in de costuumklas van de nieuwe Zaandamse huishoudschool tot coupeuse worden opgeleid, hebben 25 april een onvergetelijke dag gehad. In zelfgemaakte kleding para deerden zij voor niemand minder dan Koningin Juliana, die voor het eerst als onze landsvrouwe een officieel bezoek bracht aan Zaandam. Wel wat verlegen, maar met de charme van jeugdige mannequins draaiden de meisjes zich om en om, teneinde de vorstin geen detail van haar japonnetjes te doen missen, en de Koningin toonde zich duidelijk verrast door wat getoond werd. Miniatuur-portrei van een doorzetter Of dit detail van het bezoek aan de feestelijk met vlaggen en oran je getooide Zaanstad de meeste indruk op de Koningin heeft ge- i maakt? Het is moeilijk te zeggen. Het bezoek was een aaneenscha keling van glanzende gebeurtenis- Het optreden van Van Wood in het O.G. is voor een der redac teuren van AllerHande aanleiding geweest een gesprek met deze musicus aan te knopen. Voor Flitsen schreef hy 't volgende: Men kent van Wood's voorgeschie denis uit de vele krantenberichten; met een duidelijk-zakelijk talent en een enigszins haanachtige bazigheid, die voorkomt uit grote wilskracht, heeft hij de trom van de publiciteit even vaardig als zijn gitaar weten te bedienen. Want vooropgesteld dient te worden, dat hij een bijzonder goed gitarist is. Alle kranten schonken aandacht aan de arme muzikant van Houten, die na de oorlog, toen hij twintig was en toen de gitaar als instrument immers bijzonder in de mode was, een klein ensemble „begon". Met een, nu in Amerika beroemde, accordeonist „Matthews" stak hij de Oceaan over, doch kwam niet echt goed aan de slag en keerde naar Europa terug. Na allerlei werk in diverse orkesten ensembles, begon hij, zo ongeveer Er zit in deze Piet van Houten (nu 32 jaar oudeen keihard element van bijkans dierlijk-gerichte wils kracht: hij weet waar hij heen wil. En hij voelt zich t.a.v. dit doel te vens verplicht door die, in de kran ten ook reeds zo nadrukkelijk ver in 1949, vaste voet te krijgen in Italië, melde omstandigheid, dat hij ge trouwd is met een prinses, de nicht van de Sjah van Per zie. Italië heeft hij in zijn macht; men zingt zijn liedjes bij het opstaan en bij het naar bed gaan. Zijn gramo- foonplaten rollen door gans de Laars. Men fêteert hem en men betaalt hem. Frankrijk begint zijn stijltje van musiceren en arrangeren en benade ren over te nemen. En ook Neder land ziet wel wat in het genre, al is men er, over het geheel genomen, niet wég van. Het noodzakelijk- kleine en fijne van een kwartet, gi taar, piano, bas en drums, ligt niet elke Nederlander. De wereld staat open voor Van Wood. Hij staat op het eind van de springplank. Zal het lukken? Zal de mode van het simpele, vrolijke liedje zonder de glorie en de glans dus van grote orkesten, van geweldige arran gementen ook elders inslaan? Hij heeft er de kracht voor om zich een plaats te veroveren in de rijen der beroemdheden, heeft die vereiste beheerste hardheid, die ook een groot wielrenner kenmerkt. Hij kon een coureur zijn. Hij is zakelijk. Hij is nog jong. En hij heeft de wind mee. al heeft hij voor een deel die wind zélf doen opsteken. Zonder ge luk vaart niemand wel. Maar ook geluk kost inspanning. sen en het enthousiasme van de bevolking was overweldigend. Albert Heijn's Muziekkorps mocht dit enthousiasme bij aankomst van de Koningin mede inleiden met vrolijke marsmuziek en zodra voet aan wal was gezet met het „Wil helmus". Het was overigens niet de eerste keer, dat de Koningin de klanken van dit korps hoorde. Na een officiële ontvangst ten stadhuize, waarbij de Koningin in zicht werd gegeven in Zaandams krachtige ontwikkeling, werd een rondrit gemaakt, waarbij enige nieuwe scholen werden bezocht en vervolgens enige veelbetekenende kleinere Zaandamse bedrijven. In drukkerij C. Huig N.V. kreeg de vorstelijke bezoekster later op de dag het vermoedelijk kleinste boekje ter wereld aangeboden. In dit boekje van 3,76 millimeter in het vierkant en geplaatst in een gouden foudraaltje, was in zes ta len (Nederlands, Frans, Engels, Duits, Spaans en Zweeds) het Onze Vader gedrukt. Alleen met de sterke loupe waren de letter- beelden te lezen. In de drukkerij was tevoren op een originele 18e eeuwse hand pers ten aanschouwe van de Ko ningin een rijmprent afgedrukt met een speciaal voor deze gele genheid vervaardigd sonnet van Ed. Hoornik. Het luidde: „Als letters waren van een and're makelij. Een hart en voeten hadden zoals wij. Dan sprongen ze vandaag uit hun bestaan En keken U niet meer als letters aan. Ze stonden alle zes-en-twintig bij elkaar, Klaar om te zingen en een bloem in 't haar." Eerst tegen half zes 's avonds heeft Koningin Juliana Zaandam weer verlaten. Een grote menigte wuifde haar na, toen het koninklijk jacht „Piet Hein", waarmee Zy ook was gekomen, zich weer los maakte van de grote los- en laad- wal van de Voorzaan tegenover het Centraal Magazijn van Albert Heyn. Maar het gebeurde niet eerder dan nadat het schip royaal geproviandeerd was met een keur van Zaanse waren, waaronder van zelfsprekend de fijnste uit de gro te voorraad levensmiddelen van hofleverancier Albert Heyn.

Personeelsbladen | 1957 | | pagina 1