AHWTSIN Brand bij de buren <VHa peper en jout 2 AH-FLITSEN Personeelsorgaan van Albert Heijn N.V. Zaandam lie jaargang - No. 12 November 1954 Verantwoordelijk eindredacteur J. Ph. Iipma, personeelschef fabrieken Redactie: G. J. van Hulzen, in- en externe betrekkingen ..an dit nummer werkten mee: M. Barrette Muziek J. Ph. Bartelson Personeelfonds J. Boon Oost en West C. J. de Bruyn Oost en West Th. A. van Duimen Jachtverhaal H. Eijben Brand bij de buren P. J. Goudriaan Tafeltennis A. v. d. Hazel Bridge W. v. Maltha Illustratie H. A. van Petten Toneel H. A. van Urk Opening Hilversum J. Visser Jachtverhaal Druk: Ramshorst, Wormerveer. Cliché's: Zaanl. Cliché Industrie. Om zeven uur s morgens kwamen de brandweren van Westzaan, Koog zaandijk en wormerveer ons »eiaieiKen. üok de Jan van der Heijden uit Amsteidam werd opgeroepen, uocn uaar deze pas om kwart over negen arn veerde, behoefde hij geen dienst te doen. wm ongeveer acnt uur kwamen ne omwonenden klagen, dat zij geen water meer uit nun kraan iviegen. Het bleek dat on^e spuit v^e nele waterleiding in de omtrek eeg pompte. v»ij zijn toen verhuisd naar Zwaarciemaker, ongeveer 200 zat» meter verder, voor ons verdeeistuk hadden wij tien slangen liggen, en er achter nog noordat wij steeds aan de oostmuur van de brandende pa.r- nuizen bleven, wisten we niet pre- _-.es wat er aan de andere aan ten gebeurde. allereerst werden wij vastgehou den bij de bescherming van het graanpakhuis, en later ook nog .jij de kachelsmederij van Kuyk, aie begon te branden, door inge waaid vliegvuur. Vliegvuur. hoorden loeien, hadden we al lemaal trillende knieën. Dat al die belendende huizen gespaard bleven, is een groot wonder, en dat is voor het grootste gedeelte te danken aan de bekwame leiding van de staf. Aan onze kant merkten we aan het feller worden van de vlam men en aan het trillen van de grond, dat er een andere muur omlaag kwam. Dit was de zuid muur, welke in z'n volle lengte, zonder te breken, omging. De kolenloodsen van Fa. Wilson kwamen onder het puin te liggen, en een dag later had het verder kruipende vuur de grote voorraad briketten en anthraciet bereikt. Van deze scherpe kolenrook heb ben we dagenlang veel hinder ge had. Toen de schrik hiervan iets gezakt was, kregen zij die aan de Noord kant werkten, het hard te ver duren. Zaan brandde. Eén van de deuren aan deze kant brandde door, en de bran- tje de zwakste zijde in onze aanval. Om half elf konden de wagens uit de buitengemeenten inrukken en werd het voor ons iets rustiger. Die Vrijdag hebben we tot des avonds 9 uur gestaan, enkelen zelfs tot 12 uur en toen werden er ploegen ingedeeld. Tot Maan dag kon er nog geen rekening mee gehouden worden, of je overdag vrij was of niet. Het werd nu voor 5 spuiten een ploegendienst van 6 uur per dag. Pas Woensdag werden er nog drie kringen naar huis gestuurd, en werd ds blussing voortgezet door 2 kringen, welke elk steeds met 6 of 8 man werkten. Dit duurde tot Zaterdag, dus ruim een week later, en toen werden de ploegen ingekrompen tot 5 man. D.nsdag 26 October begon de slo ping van de nog steeds brandende ruïne. De sloper huurde twee spuiten van de gemeente, plus een motordrijver, en dat duurt nu nog steeds voort. Het ziet er naar uit, dat dit nog zeker een week zal duren Een spannende reportage van Henk Eyben Vrijdag 15 October ging om tien over half zes 's morgens het brandalarm over. Ik zal eerst eens even vertellen wat er dan gebeurt. Bij de eerste tik van die bel stappen we, nog slapend, uit het bed, op het koude zeil. Bij de eerste stap zijn we dan wakker. De eerste greep is dan: dikke sokken aan trekken. Vrouwlief staat dan al klaar met je uaiformbroek, zodat je er zo in kunt springen. Onderwijl dat je die broek op de gewenste hoogte h.jst, komt dezelfde vrouw al met je dikke jekker aan rennen. Deze trek je dus los aan. Helm op je hoofd, en dan op de fiets weg. Onderweg wordt de jekker vastgemaakt en de lucht afgespeurd naar eventuele vlam men of rode gloed. In de meeste gevallen zonder succes. Hij de brandweergarage aangeko men z.e je dan op t bord staan waar de bianü is. Meestal ver loopt er tussen het alarm en het moment van aankomst bij de ga- rage 4 a 5 minuten, zodat ik al- Lijd achter de spuit aan moet. Deze keer ging het echter erg nug, omdat .k op de Eernardbrug de orand.ucht al rook. aoen ik d.j het brandende veem aankwam, du.dde er op het eerste ge_icht niets op een zo catastro fale brand. V/e zageu en roken niets anders dan een vieze rook, maar daar hel nog halfdonker was, konden we niet zien dat die rook uit alle ramen vandaan kwam. Het bleek echter dat de brand was begonnen in de Czaar Peter, terwijl de mel ding opgaf pakhuis Nederland. Commandant Kalus riep direct al het Zaandams materiaal op, hij zag wel in dat hier niets meer te redden was, en dat onze taak ei genlijk niets anders was dan de belendingen te redden. Met zuurstofmasker. Toen ik om kwart voor zes naai binnen moest, met een zuurstof masker op, zag ik wel dat het hier voorlopig niet afgelopen was Via een trap bei eikten we de eer ste verdiep.ng van de Czaar Peter Uit een grote stapel balen bulk.e de rook. We zetten onze straa h erop, doch we ..agen geen vuur uit al d.e ba'en die daar opg:- stape d lagen 5: r.i rook. Dit /a e.kel.jlc een angstig gezicht, .oen we daa. een kwartiertje werkten, viel er een luik uit d: \loer, ge. olgd door een paar ba len. Deze balen kwamen van de achterkant van de stapel, waar op wij zaten te spuiten. Door het uitvallen van dat luik kwam er daarsch.jnlijk meer zuurstof naar boven, want plotseling was de trapopening waar we in stonden he.emaal door het vuur ingesloten Daar we hier niets meer konden uitrichten, wilden we onze slang naar buiten brengen. Dit was on geveer 20 25 meter. In een dich te rook als hier, zet je dan aan elke kant van de slang een been, en zo voel je vanzelf de weg naar buiten. Vanzelfsprekend heb je absoluut niets aan een lamp. Toen we nu de slang naar buiten wilden volgen, kwamen we steeds weer bij de straalpijp uit. Hoe dit mogelijk was zagen we, toen het feller begon te branden. In het licht van het vuur zagen we, dat de gevallen balen precies op onze slang lagen, en deze in een grote boog hadden geslagen. Toen we dit wisten zijn we over die balen gekropen om zo te trach ten naar boven te komen. Laag over de grond ïn die tussentijd was onze zuur- stofvoorraad echter uitgeput, zo dat we onze maskers af moester, doen, en laag over de grond naa. Duiten moesten kruipen. Nadat onze maskers weer ware: gevuld, werd ik alleen ingezet ii. een tunnel tussen de Czaar Pete en het gespaard gebleven „Zaan dam", waarin grote zakken mei. graan stonden. Na een kwartier kreeg ik hier een prachtig schouwspel. De vloer van de eerste verdieping was doorgebrand, en door een groot gat stroomde een grote straal brandende cacaoschroot in de richting van de tunnel waar ik stond. Deze straal heeft hier ongeveer een week gestaan, en de eerste twee dagen ononderbroken gewerkt, later met tussenpozen. Ook op de eerste verdieping, waar twee dergelijke tun nels boven een haventje waren ge bouwd, werd een straal in elke tun nel gezet. Deze stralen hebben er veel toe bijge dragen. dat pakhuis Zaandam nog bestaat. Dat vliegvuur was erg ge vaarlijk, want grote kluiten brandende cacaoschroot wer den honderden meters ver door de lucht gevoerd. De po litie, die om 6 uur afgelost moest worden, ging niet naar naar huis, maar patrouilleer de door de straten, om toe te zien, dat de ramen gesloten bleven, ook al voor de rond vliegende vonken. De brand werd inmiddels steeds hevi ger, en gevaarlijker. Voor de zekerheid werd nog een halve mobiele colonne van de B.B. 6 mensen van het Rode Kruis en een dokter, opgeroepen, omdat nog lang niet vaststond of de brand zich verder zou uitbreiden, of dat er ongelukken zouden ge- Deuren. Om ongeveer acht uur was de brand op z'n hoogtepunt. D.t duurde tot een uur of half elf. Toen kon men eindelijk zien, dat de millioenen liters water, welke er uit de 40 stralen waren gespo- .en, toch nog iets hadden bereikt jm 8 uur was daar echter nog ïiets van te bespeuren. Toen wer- Jen er vijf be-endende woningen, .eel ordelijk en onder politietoe zicht, leeggehaald. _)it was geen voorbarige maat regel, want toen om ongeveer 8.15 aur een gedeelte van de Oostmuur aaar beneden kwam, was het aan Je overkant van de Oostzijde, dus nog ongeveer 15 a 20 meter ver ier, niet uit te houden van de hitte. Zorgelijk schudden wij het hoofd. Als brandweer hebben alle manschappen heel wat bran den gezien, en menigmaal zorgelijk hun hoofd geschud als het mis dreigde te lopen, maar bij deze brand zyn we stuk voor stuk minstens een keer gewoon bang geweest! Toen we die muur zagen ko men, en die vlammen, die ze ker 10 meter hoog waren, Brand bij de buren! Eigen opnamen gemaakt vanaf ons kaaspakhuis. Links onder de brandende cacaoboter die de Zaan bedekt. dende cacaoboter stroomde de De sloper denkt in Maart van het volgende jaar gereed te zijn met het weghalen van het puin, en de nu nog steeds brandende voorra den. Zaan op. Dit was een fantas tisch gezicht, maar toch wel zo gevaarlijk, dat de aan de over kant liggende schepen door de waterpolitie werden wegge stuurd. Dat de mensen die hier met hun babyspuiten op dek- schepen het niet lekker hadden is te begrijpen. Gelukkig wisten zij het daar te Hieruit blijkt wel zeer duidelijk waartoe een ogenschijnlijk on beduidende nalatigheid kan lei den. Voor een ieder ligt in deze brand dus de waarschuwing, dat die ene lamp, die niet werd houden anders was, ondanks al uitgedraaid> die branddeur die het werk aan de (Jostkant, het r vuur toch het graanpakhuis in- °Pen bleef staan' en met tc vel" gekomen. Die Noordkant was, geten dat ene sigarettenpeukje, door het tussenliggende haven- fataal kan zijn* De mop van 1954 „Wat is er?" „Audrey is weer weg!" Wat denkt zo n ouwe snoeper wel! Zeker een vrouwtjesspook. dragen. Zouden zij het zo leuk vinden als hun fiets „wegraakte"? KOFFIE DAN BOFFIE! Een zeer verwaande drop-toffee Bestelde nooit zomaar 'n kop koffie. Maar zei netjes en fijn: 't Moet van AH zijn. U weet wel, zo op en top Boffic WEET U: dat het dak bij een even tuele brand geen bel védère is dat de dakspanten in zo'n geval weieens zouden kunnen bezwijken; dat U bij het telefoneren nooit moet vergeten, dat U een naam draagt dat er vluggerds zijn, die de sleutel van de fict- senstalling met deszelfs plank rustig in het slot laten zitten? Er ontbreekt 'n panorama plaatje. chef! I

Personeelsbladen | 1954 | | pagina 0