Van Oost- en Westzijde
Nieuws van alle kanten
'ij heten welkom
AH-FLITSEN
Fabrieken
A. F. Vellinga Vrio.M
S. L. Jansma C.F.
J. Vijvers-Rotgans K.B.
H. Fleischer K.B.
W. Anröchte-Blijenburg C' F.
J. Leenhouts V.A.
C. P. J. Stet K.B.
J. v. d. Linge C.F.
F Griffioen K.B.
G. Stoelwinder K.B.
M. Suidema K.B.
A. Scholtens K.B.
W Maarseveen-
van der Sluys K.B.
W. Grass-Dittmar V.A.
J. Balder V.A.
L. L. Goedhart V.A.
M. van Buuren-
van Zutphen C.F.
E. Huisman-van Es V.A.
B. de Jong-Zijlstra K.B.
A. Oudeboom-Beukers V.A.
T. v. Groningen-v. Goes C.F.
M. Blokdijk-Leegwater K.B.
E. Herman V.A.
T. van Dijk-Bakker V.A.
A. Blauw V.A.
L. Deubel V.A.
W. v. Hammond K.B.
E. Johannessen-Hendriks K.B.
J. Deubel V.A.
C. J. v. Scheppingen K.B.
M. v. Veen K.B.
Th. Jak K.B.
T. v. Harlingen V.A.
M. Schaap-Selderbeek V.A.
H. Schroder- v. Horst K.B.
A. J. Visser V.A.
A. Goosen-Klapmuts V.A.
E. Idema V.A.
H. J. Klingers V.A.
C. van Leyen B.A.
M. Esselman C.F.
W. Hemmes-Scherpenisse C.F.
C. v. d. Graft-Tuininga S.B.
A. W. Hoogers S.B.
A. M. Dudink-Abbo B.B.
T. Koomen-Blankman B.B.
W. Slepiclta B.B.
A. M. G. Pegman S.B.
J. M. Zwan K.B.
M. Russon-Zwanenveld K.B.
S. Gelderman-
de Zwart Tijdschr.
W. Bruins K.B.
G. Heyselaar-Wouters K.B.
P. Bakker V.A.
A. v. d. Liefvoort V.A.
A. F. Balder L.F.
J. Bambacht C.F.
J. de Boer V.A.
S. Brakenhoff Exp.
J. Gerrits V.F.
E. Luyt B.F.
Hoofdkantoor:
1 Oct. Jack v. d. Schaaf
16 Oct. Corrie v. Ligteninge
(na langdurige ziekte,
geheel hersteld.)
11 Jan. C. Kaat.
Geboren:
5 Jan. Gerard Kosters.
Verloofd:
26 Dec.: Elisabeth Bosman (V.
A.) en Willem G. van
der Bijl (L.G.)
1 Jan. Ans Rutten met Rinus
Bayens.
9 Jan. Nel de Jong met Cor
Berghouwer.
16 Jan.: Ans Zijlstra (Bedrijfs
bureau) en Cor Vos.
Getrouwd:
17 Dec.: W. A. M. Wolf en H.
Schouwink.
14 Jan.Bertus Kuyt (K.B.)
en Rosa van den Lin
den
14 J an.JSchoolevaar (B.F.)
en F. M. Leibbrand.
20 Jan. Tine Doets m. J. Louw.
21 Jan. Mieni Stegenhuis en H.
Streutker.
Wanneer men een circulaire ontvangt, waarin gevraagd wordt eens
een stukje te willen schreven over het bedryf of dagelijkse be
levenissen in de krant, kijk je toch wel even vreemd op. Des te
meer, zoals wij op het C.M. nog al klein behuisd zjjn en misschien
niet zo veel meemaken als in de fabriek b.v. Maar toen ik na het
lezen het nut hiervan inzag, vond ik het toch wel aardig om hier
aan mede te werken.
j Zo zou ik dan willen beginnen met een vrolijke noot. Een ongelukje,
overkomen aan één onzer collega's. Een ongelukje, dat nog goed
afliep en misschien ook nog een tekortkoming goed zal kunnen
maken. Het gebeurde vond plaats enige weken geleden, op de steiger.
Een personeelslid (om verwikke- door de welgemeende woorden tot
lingen te voorkomen zullen wij hem gericht en dankte allen voor
Vervolg Baas Albert de Tweede
hem Cees noemen). Cees dan, was
ijverig bezig de steiger te schrob-
oen en in zijn ijver liep hij te ver
achteruit en dook plotseling kop
je onder in de Zaan.
Gelukkig voor hem, werd dit
direct opgemerkt. Spoedig wer
den rappe handen uitgestoken,
één zelts met een bezem, welke
door de drenkeling zeer gewaar
deerd werd. Binnen enkele secon
den stond hij bibberend aan de
wal en werd hij al gauw van droge
kleren voorzien.
Dit voorval heeft toch ook weer
de aandacht tot zich getrokken.
En wanneer ik goed ben ingelicht,
zullen wij voorzien worden van
prima reddingsmateriaal, wat
geen overbodige luxe zal blijken
te zijn
J. KOOMEN.
B.A.
Op 30 December 's middags 5 uur
was de gehele B.A. in de hal van
ons O.G. aanwezig om afscheid te
nemen van onze collega J. Gras,
die na ruim 26 dienstjaren, ons
met pensioen ging verlaten.
De organisatie was geheel aan de
B.A. overgelaten, zodat van offi
cieel gedoe geen sprake was. (De
de mooie gescchenken en voor de
zeer elegante manier waarop hij
in de gelegenheid was gesteld af
scheid te nemen.
Nadat allen persoonlijk afscheid
hadden genomen, dankte Sikkes
de leiding namens de B.A. voor
de gelegenheid hiervoor geboden.
J. SIKKES.
B.F.
Het zijn wel geen wereldschok
kende gebeurtenissen, die wij
kunnen melden, doch ze zijn wel
interessant.
Jaap Schoolenaar is met zijn Cis-
ka 14 Jan. de huwelijksboot in
gestapt. Nu Joop, als je thuis net
zo bent als voor je werk, dan
heeft Ciska een lot getrokken in
de huwelijks-loterij. Je weet, het
merendeel hiervan is eigen geld!
Het glaceren van de Café Noil-
en de Daisy, wat nu nog steeds
met de hand gebeurt, wordt over
4 weken veranderd.
Dit gaat dan met een glaceer-
machine. Wij hebben hier grote
verwachtingen van. Mooier, glad
der en geen open koekjes, dus
minder afval, en wij kunnen dan
iedereen in Nederland laten ge-
heer Koomen chef B.A. was dooi' nieten onze Café Noir.
Op Neyenrode werkte Baas Aloert mee aan het Studentenblad. Een blik op
de redactievergadering
ervan overtuigd, dat iedere goede
kruidenier het tegen het groot
winkelbedrijf kan opnemen, wan
neer hij zijn zaak behoorlijk leidt.
De manier, waarop die Friese
kruidenier het deed, vind ik be
slist niet behoorlijk meer."
Het doet prettig aan te merken,
dat baas Albert Jr. niet bang is
er een mening op na te houden
en die mening ook durft uitspre
ken. Deze ontdekking deed ons
een verleidelijke vraag stellen:
„Hoe staat U tegenover de men
sen in het bedrijf?"
Het antwoord was verrassend:
Verantwoording.
„We dragen verantwoording te
genover elkaar. Geen mens mag
denken, dat-ie alleen voor zichze.f
in de weer is. Dat wordt gelukkig
steeds duidelijker begrepen. Ja,
ook in ons bedrijf. Vroeger was
het ondenkbaar dat de chefs bij
elkaar geroepen werden om ge
zamenlijk verschillende problemen
te bespreken. Tegenwoordig kun
nen we ons niet goed meer voor
stellen, dat het geen gewoonte
geweest is. Die besprekingen zijn
vaak uiterst vruchtbaar. In de
eerste plaats uit de practische
overweging, dat iedere chef, hoe
goed hij ook mag zijn, van zijn
collega nog iets kan leren, maar
ook omdat het saamhorigheidsge
voel erdoor versterkt wordt. We
horen bij elkaar, we vechten allen
voor dezelfde zaak. Er dient dus
een voortdurende uitwisseling te
zijn van gedachten. Daarmee
groeit de waardering, die we voor
elkaar hebben. U weet, ik heb
twee jaar op „Nijenrode" bij Breu-
kelen gestudeerd, het kasteel,
waarover voor de oorlog nog
al veel geschreven werd naar
aanleiding van een schilderijen-
zwendel. Na de bevrijding is door
toedoen van K.L.M.-directeur
Plesman, Ir. Paul van Rijken van
de Unilever, Philips en andere
grote mannen uit ons kleine land
je, het Instituut voor het Buiten
land opgericht. Dat werd geves
tigd in Nijenrode. Op de prachtige
granieten poort, die toegang geeft
tot de binnenplaats, staat in het
latijn de spreuk:
„Eendracht maakt macht". Als ik
het ergens mee eens ben, dan is
het daarmee. Ieder bedrijf is im
mers een grote familiegemeen
schap. Met elkaar probeer je er
wat goeds van te maken. Hoe
beter dit is, hoe meer bescherming
biedt het aan wie er hun dagelijks
brood in hebben te verdienen. Met
elkaar hebben wij er voor te zor
gen, dat die bescherming zo groot
mogelijk is."
„Als ik U goed begrijp, bent U
dus van mening, dat het bedrijf
een belangrijke taak heeft tegen
over allen die er in werken."
„Ja, zo is het. Vaak biedt het
toch ook zelfs bescherming van
de mensen tegen zichzelf. Ga
maar eens na, hoevelen het el
ders al te pas gekomen zal
zijn, dat ze in het bedrijf wat
orde en netheid leerden. Het is
nog niet zoals in Amerika,
waar tot het achttiende jaar
ziekte verhinderd aanwezig te
zijn.) Voorman Smit sprak na
mens de B.A. en memoreerde dat
Gras de man was van de speciale
karweitjes en roemde de nauwge
zetheid waarmee dit verricht
werd. Hij dankte voor de mede
werking welke hij van Gras steeds
had ondervonden en bood namens
de gehele B.A. een mooie tas en
een kist sigaren aan.
Sikkes sprak namens het gehele
personeel en hoopte dat Gras niet
in een hoekje gaat zitten en st.-
muleerde, wanneer de tijd daar is,
om mee te werken voor het te
maken St. Nicolaascadeau voor de
kinderen en dankte tenslotte voor
de prettige samenwerking en
bood een enveloppe met inhoud
aan.
J De heer Van Wijk sprak ook een
bemoedigend woord en noemde
het een voorrecht dat Gras geniet,
nog vitaal en gezond te zijn, en
dat hij daarvoor niet anders dan
dankbaar moet zijn. Spreker bood
tenslotte een pakket aan bestaan
de uit AH-artikelen.
De heer Gras was zeer getroffen
leerplicht bestaat. Daar leren
ze dus op school al begrip voor
het bedryf en een duidelyk in
zicht, dat er voor de dagelykse
boterham gewerkt moet wor
den. Ik ben ervan overtuigd,
dat de bedrijven hier in Ne
derland vaak moderner zijn
ingericht dan de Amerikaanse.
Wanneer er niettemin in Ame
rika meer gepresteerd wordt,
komt dat geloof ik, doordat
de Amerikanen duidelyker be
seffen, hoe belangrijk hun
eigen prestatie is om het hele
raderwerk gesmeerd te doen
lopen
Zeilen, roeien en Judo.
We hadden naar onze smaak al
veel te lang bij dit ernstige on-
Fietje Sijmen gaat ons ook ver
laten. Zij gaat haar plichten als
huisvrouw vervullen. Fietje, meld
het gaat je goed, wij hopen nog
wel eens wat van je te horen.
Nu moet mij nog iets van 't hart.
Het gebeurt wel eens dat de
meisjes van de afd. waar zij op
horen, uitgeleend worden. Dit is
niet altijd prettig, toegegeven,
maar bedenk dan dit, als je op de
afd. waar je naar toe gestuurd
bent niet je best doet, dit een
smet gooit op je eigen afd. Dus
klachten, die ons soms daarover
bereiken, komen niet meer voor.
Afgesproken!
VAN NOORT.
EMBALLAGE.
Sinds enige tijd is er in de Emb.-
afd. Radio. Dat dit heel goed in
de smaak valt, behoef ik U niet
te vertellen. Het is namelijk zo,
als er een programma is van ar-
belds-vitaminen, dan weet men
dat al in zijn geheel te vertellen
wat er al zo te wachten staat. Nu
is dat ook wel te verklaren als
men dikwijls een nog al eentonig
werk heeft.
Maar aangezien er een verbou
wing plaats gehad heeft in de
vroegere kisten-reparatie-werk-
is deze op onze afdeling
gekomen en daar is 'n geheel vrije
hoek verkregen. En dat werkt nu
al enige tijd heel rustig en zonder
incidenten. Mooi! en nu komt het,
de timmerlieden zijn in het bezit
van een rondzaag welke zo af en
toe gebruikt wordt en dit is dan
ook niet hinderlijk, maar nu sinds
enige dagen zijn de heren met een
houtsoort bezig, welke bepaald
van een heel bizondere soort is,
want horen en zien vergaat ons.
U herinnert zich allen nog wel
de bekende Mexicaanse hond; dat
is hierbij vergeleken nog maar
een schoothondje, de mensen lo
pen nu op de afd. met zout- of
dei-werp stil gestaan. Maar het sodazakken in hun oren. U moet
was te interessant en te belang
rijk om er zo maar van af te
stappen. Het onderwerp „Sport"
gaf er een aanleiding toe. Baas
Albert Jr. heeft natuurlijk aan
sport gedaan en doet dat nog. Zei
len, roeien en Judo zijn z'n hob
bies. Van het laatste vooral heeft
hij pleizier beleefd. Dat was toen
hij weer moest leren lopen, nadat
hij een half jaar met kinderver
lamming in het ziekenhuis had
gelegen in zijn laatste H.B.S.-jaar.
„Toen wist ik tenminste, hoe ik
me moest laten vallen. En dat
was me in die tijd meer waard,
dan al de kennis, die ik me op
school had eigen gemaakt
begrijpen Radiomuziek en Hout
zagen in een grote hoge ruimte,
om stapel gek te worden. Maar
ook dit zal weer overgaan.
SJ. VOS.
EXPEDITIE.
Als oud-Van Amerongen man,
werk ik nu sinds een paar jaar
bij Albert Heyn en ik moet zeg
gen, het bevalt me best. Met m'n
chef kan ik het goed vinden, en
het werk, o.a. het beheer over
kelder 38, ligt mij goed. De colle
ga's zijn prettige mensen en het
laden van de schippers is een
mooi stuk werk, dat zie je wel
eens anders.
Voor het klaarmaken van de filia
len is de expeditie eigenlijk te
klein. Paape heeft daar ruimte
gebrek, hij heeft tenminste al eens
een truck over zijn tenen gehad.
De berging in kelder 38 is nu
goed geregeld. De B.A. heeft ge
maakt dat nu alles achter het
ijzeren gordy'n ligt. Het is alleen
wel eens lastig als je er zelf niet
bent en er worden toch goederen
gebracht.
M'n collega's van W.v.A. en ik
hebben nog steeds geen rondge
leiding door de fabriek meege
maakt. We hopen dat het er toch
eens van kan komen.
Tenslotte moet ik U allen nog wel
bijzonder hartelijk danken voor
het medeleven betoond bij het
overlijden van mijn vrouw. Ik
moet zeggen, als je ziek bent of
er zijn andere moeilijkheden, het
doet erg prettig aan dat er altijd
zo'n medeleven van de leiding en
van de collega's is.
H. de Vries.
VAN DE KAASAFDELING.
Aan mij is de opdracht gegeven
om iets te schrijven over de kaas
afdeling.
Maar dat valt niet mee, want om
U de waarheid te zeggen hebben
we onderling plezier genoeg. Maar
om dit allemaal in de bedrijfs-
krant te zetten is niet op zijn
plaats.
Maar a propos, weet U wel waai
de kaasafdeling zich in ons A.H.-
complex bevindt? Menigeen zal
dit niet weten. Daarom eerst aan
de leken even tekst en uitleg.
Om te beginnen bij de ingang
rechts af, gang doorlopen, tot
voorbij leeg goed, dus steeds maar
naar het noorden, de kou tege
moet, links af, tot je niet verder
kunt en daar is de kaasafdeling.
Maar beste mensen, doe die deur
niet open, want dan komt U met
een in Siberië, zo koud is het daar
in de winter. Zomers een paradijs
maar 's winters brrr brrr.
De kou is het niet alleen, maar
de tocht geeft hier de doorslag.
Als de Zaandeur open staat om
te laden, en de andere deur staat
open om kaas door te rijden, nou,
dek je dan maar. Maar we hebben
hoop dat dit gauw verholpen zal
wezen, want de heer Heijn is er
van op de hoogte en de kern is
er ook in gemoeid.
Wij hebben n.l. gevraagd of het
niet mogelijk is een muurtje van
half steen, half glas om de Zaan
deur heen te bouwen. Dat zou
geweldig helpen.
Het is op het moment zo koud,
dat er al stemmen opgaan om een
klein flesje met zeker vocht in
onze binnenzak te steken en bui
ten onze koffie en thee, af en toe
een klein slokje te nemen om in
wendig door te wannen.
Nu, een paar zouden er tegen
kunnen, maar een lag er zeker zo
in de goot.
Dit heb ik zo terloops opgevan
gen. Vorig jaar moest zeker
iemand bij een kapper oud en
nieuw zitten. Nu er is best ge
vierd, maar owee de fles was leeg.
Geen nood, zei de kapper, ik heb
nog een klein flesje in de kast
staan, ook die leeg gemaakt, de
volgende dag miste de kapper zijn
rozenwater. Je moet toch maar
smaak hebben, hè.
Nu, dit jaar zou hij het anders
doen. Hij vroeg om spelletjes. De
een was te nat, de andere hoorde
op een bruiloft thuis. Maar einde
lijk had hij er een. Het luidde:
met z'n allen om de tafel, een
watje er op en dan maar blazen,
net als een voetbalwedstrijd.
Arme Tim, hij heeft het eind niet
meegemaakt, want er zaten al
een paar slokjes in z'n maag, en
daar dit nu geen spel is, waar je
dat bij op moet hebben, hebben
ze Tim om 11.30 uur als een ma-
leier naar zijn bed moeten dragen,
hij was van de kaart. De volgen
de dag moest hij naar zijn gasten
toe om gelukkig nieuwjaar te
wensen. Ik eindig nu en hoop de
volgende keer weer iets te schrij
ven over het wel en wee in de
kaasafdeling.
Bonaparte.
GEHUWD.
14 Januari zijn Bertus en Roosje
getrouwd!! Voor alle K.B.'ers wel
bekend. Namens hen allen: Goede
reis op dit huwelijkspad.
Dus van nu voortaan Mijnheer en
Mevrouw Kuyt, het gaat jullie
wel! K. B.
