„Een ontbijt moet", zegt
Mies Bouwman. „Ik geloof
daar heilig in. Om half
acht zitten we met z'n
alien aan tafel, want ik wil
dat de kinderen gezond
gevoed de deur uitgaan. Ik
sta erop en ik kijk emaar."
1 ben ik's avonds nog zo
- laat thuis", zegt Mies
Bouwman, „v6or ik naar bed
ga, dek ik de ontbijttafel. Ik
wil dat de kinderen behoor-
lijk eten, want dat weghollen
met lege magen is slecht.
Een dagje school is met niks
tegenwoordig. Ik vind het
trouwens iets gezelligs heb-
ben, al zit de een half-sla-
pend de krant te lezen en is
de ander soms ronduit sjag-
gerijnig.
elf draai ik's ochtends
vroeg ook niet voor de
voile honderd procent, maar
ik ben er wel. Om zeven uur
word ik wakker - wekker of
niet. Dringt het tot me door
dat het zaterdag of zondag is,
dan draai ik me om en slaap
weer in. Zeven uur - dat is
een soort automatisme - ze
ven uur's ochtends zie ik op
de klok en dat betekent
emit. Ochtendjas aan of trui
en broek aan, kinderen wak
ker maken en ogenblikkelijk
koffie zetten. Daar doe ik het
mee namelijk. Ik weet dat
het niet goed is, ik zou net zo
gezond moeten ontbijten als
de kinderen, maar ik krijg's
ochtends geen hap door mijn
keel. Hoewel - als ik in een
hotel ben kan ik er toch aar-
dig tegenaan gaan.
aar goed, ik zet koffie
voor Leen en mij, een
pot thee voor de kinderen. Al
is er op het ogenblik nog
maar een die thee drinkt - de
rest is over op melk en yog
hurt. Toch blijf ik bij die pot
thee voor het ene kind, want
een zakje door een kopje wa
ter halen - dat ligt me niet.
Nou, de basis heb ik's
avonds al gedaan: borden,
koppen, messen, lepels en
het blad waar de hele reut
opstaat. Gewoon een dien-
blad. Zo uit de kast, zo op ta
fel. Niet zo'n draaiding hoor.
Dat hadden wij vroeger thuis
en het was enig om daar een
flinke zwaai tegen te geven,
maar dat vind ik nu minder
Met z'n alien bij elkaar
aan die vroege tafel.
AllerHande/ 7