eerste scheutje al uitgemikt.
Die extract is echt verrukke-
lijk, al moet ik maar een bo-
dempje in mijn kopje voor-
dat het hete water erop gaat.
Zij neemt minstens twee-
maal zoveel. Loeizwart,
maar lekker. Onze kinderen
worden er met echt mee op-
gevoed. Die weten alles van
thee (en als het koud is van
gezellige chocolademelk).
e varieren eindeloos.
Earl Grey gemengd met
een beetje jasmijn. Of sinaas-
appelbloesem met Earl
Grey. Ook heerlijk. Kijk, het
is natuurlijk een bak water
met blaadjes erin. Je bent
dat iets gaan vinden en dan
wordt het ook wat.
Thee dat heeft iets voor ons.
En zoals ik nu die groten zie,
die zelfstandig hun gang
gaan. Je kunt ze zeggen wat
je wilt, ze trekken zich er
toch niets van aan. Maar wat
jij doet, doen zij ook. En dat
zie ik nu heel goed aan hun
thee-gedrag. Niet die bak
heet water, maar de gezellig-
heid eromheen. En dat vind
ik erg belangrijk."
Theeleuten
zijn voij\
ou is het ook niet zo dat
die kinderen uitsluitend
rauwe worteltjes krijgen,
hoor. We hebben altijd een
trommel met droge kaakjes
in huis. Maar ach, die flinter-
dunne krakelingetjes, die je
vroeger had - heerlijk. Koffie
zegt me niet zoveel. Ik ga wel
eens een opkikker halen bij
Claire in de P.C. Hooft
's ochtends. Een cappucino,
dik opgeklopt met melk.
Zoals een man een kroeg in-
loopt om even onder de men-
sen te zijn, zo zit ik bij Claire.
Even kletsen.
aar je kunt begrijpen
dat het sluiten van de
tearoom Formosa voor een
theeleut als ik, een slag was.
0 wat een uren kletsen heb
ik daar liggen. Maar dat is af-
gelopen. Thuis is de thee ook
best. En in ons huis in Over-
ijssel helemaal. Daar ga ik
even plukken. Rozemarijn en
majoraan - tien minuten la-
ten trekken - nou ja! Tien
minuten trekken hoor, krui-
denthee stelt andere eisen.
Ik weet het precies. En krui-
denthee maakt vaak ook zo
aangenaam slaperig. Ik denk
altijd: het is gezonder dan
een mogadon.
ijk dat zijn nog thee-
lepeljes van mijn groot-
moeder. Echte zilveren. Ik
ben er eentje kwijt geraakt in
een pan mosselen. Kookten
we een zilveren lepeltje mee
tegen vergiftiging, maar nu
lopen we het risico van ver
giftiging maar. Zonde he?
Nou, nu de koffie. Niet onze
sterkste kant, maar we zet-
ten het iedere ochtend in de
cafetiere. Alle electrische
apparaten uit de zestiger ja-
ren hebben we weer wegge-
daan. In onze koffiepot wordt
de koffie regelrecht gefilterd
zonder papiertjes of iets en
als het nu maar slap genoeg
is vind ik het lekker. Van die
koffie die je in het vliegtuig
krijgt - die eruit ziet als thee -
die vind ik lekker. Als enige
geloof ik.
aar ik heb een vriendin
die zet prima koffie, het
echte ouderwetse filterwerk
van scheutje na scheutje op-
gieten. Geen papiertje onder-
in, maar gemalen koffie zo in
de filter, dan kokend water
onderin, zodat de damp de
onderste koffie al laat
'pakken'. Ze stampt het flink
aan, een beetje cacao of
kaneel erop, een beetje zout
en dan maar steeds een
scheutje kokend water. Dat
water uit de pot is er na het
36/AllerHande
